Και όχι μόνο στα προάστια και στις συνοικίες αλλά και μέσα στην καρδιά της Αθήνας νιώθεις να σου έρχονται οι καταιγιστικές ριπές ενός μεθυστικού αρώματος, που αγκαλιάζει τα πλήθη των πεζοδρομίων και μπαίνει μέσα από τα παράθυρα των αυτοκίνητων των τρόλεϊ και των λεωφορείων.
Μερικές έχουν τόση ανθοφορία που μοιάζουνε χιονισμένες, κάποιες άλλες φέρουν ακόμη και την περσυνή τους σοδειά, τεράστια αφράτα και ωριμα νεράντζια, σε ένα φανταστικό συνδυασμό του άσπρου και του πράσινου με το βαθύ πορτοκαλί και είναι σαν να διστάζουνε: να προχωρήσουνε μπροστά ή να μείνουνε ακόμη πίσω!
Πολλές είναι αυτές που βρίσκονται σε πεζοδρόμια μέσα σε αλσάκια και σε νησίδες δρόμων. Κάποιες είναι σε προαύλια εκκλησιών όπου τα πρωινά της Κυριακής το σούρουπο του Εσπερινού και των Χαιρετισμών τα βράδια, σμίγουν τα νεραντζάνθια με το λιβάνι.
Ανθίσανε οι Νεραντζιές, μπαίνει με φόρα η Άνοιξη. Και τι ωραία θα ‘τανε να ίσχυαν οι συμβολισμοί της: αυτά τα περί αναγέννησης και ελπίδας! Γιατί είναι βλέπεις και αυτές οι νεραντζιές που ανθοβολούν μπροστά σε αραχνιασμένα μαγαζιά που έχουν στις βιτρίνες τους ξεθωριασμένα ενοικιαστήρια και πεταμένα κάτω από την είσοδο φάκελα με λογαριασμούς ληγμένους. Καθώς και εκείνες που ανθοβολούν μέσα σε αυλόγυρους κλειστών εργαστηρίων.
Γιατί και μεσ’ στο πλήθος είναι βλέπεις άνθρωποι πολλοί που χάσανε δουλειές είναι και αυτοί που μένουνε απλήρωτοι καιρό, είναι ακόμα και η απειλή που σέρνεται για όλους και όλα αυτά τα μαζεμένα δηλαδή που κάνουνε το άρωμα αυτό να έρχεται φορές-φορές σαν πένθιμη ευωδιά Επιταφίου!
21 σχόλια:
@kariatida62
Βλέπεις λοιπόν που υπάρχει και άλλη παράμετρος που εγώ την ξέχασα τελείως!
Ναι, ναι, ναι... Χίλια ναι σε όλα... Νόμιζα πως ήμουν ο μόνος που το πρόσεξα...
Κι όπως το λες... Σαν Επιτάφιος...
Γύρη,ξεγύρη,αλλεργία, ξεαλλεργία - και το λέω εγώ που είμαι σούπερ αλλεργική και στέκω με Aerius και άμα λάχει και με Zirtek - η άνοιξη είναι εδώ και οι μυρωδιές των ανθέων ξεχύνονται στην άσφαλτο και μπαίνουν στα ρουθούνια μας κι από εκεί στην καρδια΄μας και την ευφορούν για να ξεχάσουμε προς στιγμήν, ΄πο,τι έχει ο καθένας.
Και φχαριεστιέσαι παρπάτημα με καιρό καλό και με μυρωδιές που φτάνουν μέσα στην καρδιά σου. Εγώ αφήνω το αυτοκίνητο μακριά από το μετρό (σχεδόν πάντα) για να μπορώ ν' απολαύσω αυτά τα αρώματα...κι ας με πιάνει και αλλεργία.
Πολλές καλημέρες αγαπητέ Navarino.
@Γιώργος
Να είσαι καλά για την παρέμβαση σου και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο γιατί ξέρεις όταν το ...τραβάω λιγάκι φοβάμαι μη με πάρουνε για τρελό!
Καλή σου μέρα!
@Mary Ka
Είσαι ηρωίδα κοπέλα μου που επιλέγεις το ωραίο κόντρα στα αλλεργικά σου!
Να είσαι καλά καλημέρα!
@Penelope
Μπράβο ρε Πηνελόπη που πας και εσύ κόντρα στα αλλεργικά σου και μου άρεσε πολύ αυτό που λες ότι αποφεύγεις το ΙΧ για να απολαμβάνεις καλύτερα τις μυρωδιές. Το φοβερό όμως είναι πως επικαλύπτει το άρωμα τόσο καυσαέριο και τόσους ρύπους!
Την καλημέρα μου!
Δύσκολη τούτη η ΄Ανοιξη και το Πάσχα ειδικότερα για πολλούς συνανθρώπους μας...
Παρ' όλα ταύτα ουδείς μπορεί το χαμόγελο να μας στερήσει όταν..."τα βράδια, σμίγουν τα νεραντζάνθια με το λιβάνι"
Ευωδιαστή ανοιξιάτικη ανάρτηση!!!
ΧΑΡΑ να έχεις!!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ
Γλαρένια μου στο έχω ξαναπεί ότι πίσω από την παιγνιώδη πρώτη εικόνα σου κρύβεται μια ευαίσθητη ψυχή και σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το τόσο ποιητικό σου σχόλιο.
Πολλά φιλιά και από μένα!
Αν σου πω οτι καθε μέρα διαλέγω επίτηδες έναν δρόμο για να μου ρχεται αυτη μεθυστική μυρωδιά... όμορφο άρθρο :)
@3-point
Να είσαι καλά και να ...οσφραίνεσαι τα ωραία!
Σαν του Αθανάσιου Διάκου το στερνό τραγούδι είναι το ποστ σου Ναβαρίνο.
Για δε καιρό που διάλεξε η Κρίση να μας παρει, και πέρσι και φέτος σε αναμονή για τα νέα εξοντωτικά μέτρα
@Tyler Durden
Και να σου πω ρε Tyler ότι το πήγαινα για αισιόδοξο αλλά δεν άντεξα και κάπου προς το τέλος λύγισα προς την πραγματικότητα!
Ωραίο το άρθρο σου navarino, μέσα σε όλα τα απογοητευτικά διάβασα και κάτι ευχάριστο. Αν και μας το χάλασες στο τέλος με τον επιτάφιο, ας βάλουμε για λίγο στην άκρη τα δυσάρεστα να απολαύσουμε τα ανοιξιάτικα χρώματα και αρώματα.. ακόμα και με χαρτομάντηλα στο χέρι μιας και είμαι αλλεργικό μονκάκι :))
Πράγματι μεθυστικές μοσχοβολιές έχουν πλημμυρίσει την ατμόσφαιρα. Σε αλλοτινές εποχές το βήμα σου βάδιζε γοργά κι ένοιωθες να πετάς. Μα φέτος ολονών μας το βήμα βλέπω να έχει βαρύνει.
Η φύση όμως δεν καταλαβαίνει τίποτα, αυτή το δικό της χαβά. Αλλοτε θα χειμωνιάζει, άλλοτε θα εγφανίζεται κατσούφα και άλλοτε θα ντύνεται με τα γιορτινά της όπως είναι η ανοιξιάτικη φορεσιά της. Ηρθε η άνοιξη...την έχουμε τόσο πολύ ανάγκη...ειδικά φέτος...
@monkaki
"..ακόμα και με χαρτομάντηλα στο χέρι μιας και είμαι αλλεργικό μονκάκι :))"
αυτό για την ανάρτηση αποτελεί μεγάλο έπαινο και όσο για το στενάχωρο τελείωμα....μου μπατάρισε μόνο του στην σκληρή πραγματικότητα!
Να είσαι καλά!
@dyosmaraki
"...Ηρθε η άνοιξη...την έχουμε τόσο πολύ ανάγκη...ειδικά φέτος.."
Να είσαι καλά δυοσμαράκι μου που με τη πρόταση σου αυτή κάνεις το κείμενο μου πάλι αισιόδοξο όπως στην αρχή!
Την ίδια οπτική γωνία στα πράγματα έχω και εγώ. "Φωτογραφίζω" με τα μάτια του νου τις εικόνες "αντίστασης" των δέντρων και των λουλουδιών στο κέντρο. 'Ηρωες!!!
@Ειρήνη
πράγματι ήρωες!!!!
Δημοσίευση σχολίου