Το τριήμερο της εθνικής μας ταπείνωσης και η Αριστερά που δεν μίλησε!!!

     Πιστεύω ότι αυτά που διαδραματίστηκαν από την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου μέχρι την Κυριακή 6 Νοεμβρίου θα μείνουν στην ιστορία της Χώρας μας ως το τριήμερο της εθνικής μας ταπείνωσης. Όλες αυτές οι ενορχηστρωμένες πιέσεις που ασκήθηκαν στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ελληνική βουλή, αποτελούν την πιο μελανή σελίδα της νεώτερης πολιτικής μας ιστορίας.

Ανενδοίαστα και απροκάλυπτα με μια πρωτοφανή για τη διεθνή πολιτική σκηνή ιταμότητα, όλο το ιερατείο του παγκόσμιου καπιταλισμού από ΔΝΤ και Ομπάμα μέχρι Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Όλι Ρεν και μαζί τους οι ντόπιοι γερμανοτσολιάδες του ΣΕΒ, πίεζαν επί 3 μέρες αφόρητα τον Σαμαρά να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με το Γιωργάκη  για κυβέρνηση συνεργασίας και να αποδεχτεί τα μνημόνια και τους όρους τους που μέχρι τώρα αρνιόταν πεισματικά.

Λέτε, αγαπητοί αναγνώστες, να ζήτησε τίποτα περισσότερο ο Μουσολίνι το 1940 από τη χώρα μας; Τα ίδια ζήτησε! Μόνο που σήμερα έχουν αλλάξει τα μέσα και οι χώρες κατακτώνται με μόνο όπλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα χωρίς να χρειάζονται κανόνια όλμοι και πολυβόλα βουνά με χιόνια και κρυοπαγήματα. Και αν παρ’ όλα αυτά τότε έτρεξε ο λαός τραγουδώντας στο μέτωπο για να πολεμήσει –ακόμη και οι εξόριστοι αριστεροί ετρέξανε- τώρα δεν μίλησε κανείς.

Και καλά το Πασόκ και το Λάος που έκαναν πως και πως και έτριβαν τα χέρια τους από χαρά που ήρθε η στιγμή να λερωθεί με τα μνημόνια και η Νέα Δημοκρατία, βρίσκοντας ως φλογερούς συμμάχους τους και τους γνωστούς συστημικούς δημοσιογράφους των καναλιών και όλοι μαζί ενώ πλειοδοτούσαν στην υποταγή και την υποτέλεια μιλούσαν με έμφαση για το συμφέρον της Πατρίδας. Η  Αριστερά όμως γιατί σιωπούσε; Ή μάλλον δεν σιωπούσε, προεξοφλούσε την υποταγή της ΝΔ και χαιρότανε και αυτή.

Μήπως θα γινότανε και αλλιώς; Ένα κόμμα συντηρητικό  με ψηφοφόρους νοικοκυραίους που τόλμησε  επί πολύ καιρό να αμφισβητήσει το μνημόνιο, είναι η Νέα Δημοκρατία, δεν απαρτίζεται δα από αντεξουσιαστές και επαναστάτες.

Το κύριο αυτών των ημερών ήτανε η ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μας που έπρεπε να καταγγελθεί με κάθε τρόπο ιδίως αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που είχε παλιά πολύ παλιά η Αριστερά και κάτω από πιο αντίξοες μάλιστα συνθήκες αυτόν τον τρόπο που τώρα έχει χαθεί μέσα σε μικροκομματικές περιχαρακώσεις και σκοπιμότητες.

ΥΓ1: Γιατί επιμένουν στη ΝΔ να μας εμφανίζουν τον Αβραμόπουλο που στα 3 χρόνια υπουργίας του στο υγείας έγινε το μεγαλύτερο πάρτι κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος;

ΥΓ2: Γιατί τα κανάλια βγάζουν τον Χυτήρη; Δεν μας λυπούνται που δεν έχουμε πάρει και πετρέλαιο;