Τον Οδυσσέα Ελύτη άλλοι τον λένε ποιητή του Αιγαίου άλλοι του Ήλιου, εμένα πάντως κάτι από θέρος μου έρχεται στο νου όταν σκεφτώ την ποίηση του. Κάτι το ακαθόριστο από καυτή πέτρα, ξερά χορτάρια, ανάσα πεύκου και τζιτζίκια. Κάτι όμως που ο ίδιος ο ποιητής φρόντισε να το προσδιορίσει επακριβώς και να του δώσει σάρκα και οστά:
ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή
Πάνω από τα μυρμήγκια και τις σαύρες
Τώρα ο ουρανός καίει απέραντος
Τα φρούτα βάφουνε το στόμα τους
Της γης οι πόροι ανοίγουνται σιγά σιγά
Και πλάι απ’ το νερό που στάζει συλλαβίζοντας
Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο.
Ποιος είναι αυτός που κείτεται στις πάνω αμμουδιές
Ανάσκελα φουμέρνοντας ασημοκαπνισμένα ελιόφυλλα
Τα τζιτζίκια ζεσταίνονται στ’ αυτιά του
Τα μυρμήγκια δουλεύουνε στο στήθος του
Σαύρες γλιστρούν στη χλόη της μασχάλης
Κι’ από τα φύκια των ποδιών του αλαφροπερνά ένα κύμα
Σταλμένο απ’ τη μικρή σειρήνα που τραγούδησε:
Ώ σώμα του καλοκαιριού, γυμνό, καμένο
Φαγωμένο από το λάδι κι από το αλάτι
Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς
Μεγάλο ανέμισμα της κόμης λυγαριάς
Άχνα βασιλικού πάνω από το σγουρό εφηβαίο
Γεμάτο αστράκια και πευκοβελόνες
Σώμα βαθύ πλεούμενο της μέρας!
Έρχονται σιγανές βροχές, ραγδαία χαλάζια
Περνάν δαρμένες οι στεριές στα νύχια του χιονιά
Που μελανιάζει στα βαθιά μ’ αγριεμένα κύματα
Βουτάνε οι λόφοι στα πηχτά μαστάρια των νεφών
Όμως και πίσω απ’ όλα αυτά χαμογελάς ανέγνοια
Και ξαναβρίσκεις την Αθάνατη ώρα σου
Όπως στις αμμουδιές σε ξαναβρίσκει ο ήλιος.
Όπως μες στη γυμνή σου υγεία ο ουρανός.
Οδυσσέας Ελύτης
18 σχόλια:
Ωραία η επιλογή σου navarino, καλοκαιρινό ποίημα. Αυτό που έγραψες είναι κομμάτι κάποιου μεγαλύτερου ποιήματος του Ελύτη;
@Newton
Τι γίνεσαι ρε ψυχή; Χαθήκαμε!
Αυτό το ποίημα περιλαμβάνεται στη συλλογή του ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ.
Καλό καλοκαίρι!!
Σε ευχαριστούμε που μας έφερες την αύρα του καλοκαιριού μέσα από τους στίχους του Ελύτη.
ο ποιητής του Αιγαίου θα είναι και ποιητής των διακοπών και του καλοκαιριού, εξ ορισμού
@Eleni Tsamadou
Γειά σου Έλλεν! Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κατεβαίνουμε χωριό από βδομάδα θα τα πούμε!
@Tyler
Γειά σου! Το βάζεις πολύ σωστά και μαθηματικά: ο "ποιητής του θέρους" γνήσιο υποσύνολο του "ποιητή του Αιγαίου"!!!!
Δεν υπάρχει ούτε ένα στοιχείο του καλοκαιριού που να ξέχασε ο ποιητής. Διαβάζοντας το ποίημα σχεδόν αισθάνεσαι την αρμύρα πάνω στο δικό σου κορμί , κι όλες αυτές οι μυρουδιές κι οι ήχοι που συνθέτουν το καλοκαίρι , το μοναδικό , το κορυφαίο ελληνικό καλοκαίρι. Πραγματικά , σου δημιουργεί την παρόρμηση να τρέξεις στον Πειραιά και να πάρεις το πρώτο πλοίο που φεύγει για το Αιγαίο!
@crispy
Ώστε λοιπόν! ε!...είδατε που εκείνη η σκανταλιάρικη φατσούλα της φωτογραφίας συνεχίζει να ελλοχεύει εντός του ...φέροντος οργανισμού;
Aχ,με το ποιημα αυτο μας εκανες να θυμηθουμε ολα αυτα που ζησαμε παιδια και δεν υπαρχουν πια, για πολλους απο εμας,ουτε στην Ελλαδα, ουτε φυσικα στο εξωτερικο...
Υπομονη σ εμας και καλες διακοπες σ εσας! :)
@elva
Ευχαριστώ πολύ αλλά και για σένα, αν έχεις τώρα υποχρεώσεις, υπάρχουν αργότερα εκεί προς Σεπτέμβρη και αρχές Οκτώβρη κάτι γλυκιές και ήσυχες μέρες με εκπληκτικά ηλιοβασιλέματα και με μια απίθανη ποικιλοχρωμία θαλάσσης!
γεια σου Νavarino,
οταν εγραφε το ποιημα αυτο ο Ελυτης, πριν απο 60 τοσα χρονια, υπηρχαν ακομα χλωριδα και πανιδα στα νησια και εικονες να εμπνευσουν. Σημερα, δεν θα ειχε τιποτε να γραψει...
καλο καλοκαιρι.
@cynical
Νομίζω πως κάτι έχει μείνει. Στις Κυκλάδες και σε νησιά με έντονη τουριστική ανάπτυξη, όπως η Ίος συγκεκριμένα που λόγω φίλων επισκέπτομαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια, έχει συμβεί το εξής παράδοξο: Λόγω του ότι έχει εγκαταλειφθεί η γεωργία λείπουν και τα φυτοφάρμακα με αποτέλεσμα να συναντάω πολύ περισσότερα είδη χλωρίδας και πανίδας από όσα στην πατρίδα μου τη Μεσσηνία, έναν καθαρά γεωργικό νομό!
Θα συμφωνήσω πολύ με τον Tyler, το ποιητής του θέρους, γνήσιο υποσύνολο του ποιητής του Αιγαίου. Εξαιρετική επιλογή.
Καλά να περνάτε
ΥΓ,Φεύγω κι εγώ σε δύο μέρες για το ας πούμε ¨"κανονικό κομμάτι των διακοπών μου".
Καλές ημέρες
@ippoliti
Καλά ταξίδια και να πράσετε καλά αυτές τις ημέρες!
Αν υπυρχαν' αυτα τα ωραια μονον και για καπιεσ μερεσ... σαν μια πλυγη που γιατρευτικε και μενει ακομα πια στισ πιο σκοτεινες χαραντρες του σοματος, αφτο το ποιοιμα, σαν πειροδοτη ανεστησε την μνιμη του Ηλιου -- αχ! τον αιστανθικα πια!
Τζζζζζ-τζ-τζ-τζζζζζ
Ταξιδεπσαμε για λιγο
Τζζζζζζ-τζζζζζ-τζζζζζ
@fluoresc....
Τι ευχάριστη έκπληξη ρε κάθαρμα!
Και πως μου άρεσε αυτό για την "πληγή που γιατρέυτηκε"!!!
Που να ταξιδέψατε άραγε;
χα χα!... ταζιδεψα στην αμουδια, ζαπλα στον ηλιο και σε μια κουκουναρια που, απαίσια, στεκεται στο Πυργοσ Τριφιλιας!! χονεπσαν τα ματια μου και γεμισαν η χουφτιτσες μου τα δορα τησ! Μμμμμμ.
@fluorescent....
γειά σου ρε κάθαρμα! πολύ ωραίο το κειμενάκι μόνο για την κουκουναριά μήπως ήθελες να πεις: εξαίσια;
Δημοσίευση σχολίου