Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

"Στείλ' ουρανέ μου ένα πουλί....."


Πολλά πουλιά πάρα πολλά και όχι ένα πρεπει να στείλει ο ουρανός μπας και αναπληρώσει κάτι από τα τόσα και τόσα είδη που χάθηκαν από τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η σημερινή ανάρτηση αποτελεί ένα φόρο τιμής στο χαμένο αυτό παράδεισο, παρουσιάζοντας έναν κατάλογο των πουλιών που υπήρχαν στην πατρίδα μας στα τέλη της δεκαετίας του '30. Τον βρήκα στο ΝΕΩΤΕΡΟΝ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ "ΗΛΙΟΥ" και τον παραθέτω για να περισωθούν, τουλάχιστον εγκυκλοπαιδικά, αυτά που έφαγε η μαρμάγκα της χημικής καλλιέργειας, της επαναληπτικής καραμπίνας και των φυτοφαρμάκων. Να μην τα φάει και η μαρμάγκα της wikipedia! Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να αποθηκεύσετε αυτόν τον κατάλογο για εσάς και τα παιδιά σας: η ονοματολογία από μόνη της, επιστημονική και λαϊκή, μοιάζει με ποίημα!
.
ΤΑ ΠΤΗΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Οι κυριότεροι αντιπρόσωποι των πτηνών της Ελλάδος κατά τάξεις είναι οι εξής:
.
Α. ΣΤΡΟΥΘΟΕΙΔΗ.
Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 175 είδη που κατανέμονται σε 22 οικογένειες. Τα κυριώτερα και τα γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:
Κόραξ ο γνήσιος (κοράκι, κόρακας, κλόκαρος), κόραξ η κορώνη (κουρούνα, κορατζίνα, βρωμοχαβαρόνι), κόραξ ο καρπολόγος (χαβαρόνι, σιταροκόρακας), κολοιός ο κοινός (κάργια, καλιακούδα), κίσσα η μακρόουρος (καρακάξα), κίσσα η βαλανοφάγος ή κλέπτρια, κίσσα η χαλκοκουρούνα (χρυσοκαρακάξα), κίσσα η κρητική, πυρροκόραξ ο ερυθρόρραμφος (κορωνοπούλι), πυρροκόραξ ο κιτρινόφαιος (γαυράνι), ψάρ ο κοινός (ψαρόνι, καραβέλι, μαυροπούλι, γκαραβέλι, ζαραβέλι, σβορίγγι, τσιβικάδα), ακριδοθήρας ο ροδόχρους (αγιοπούλι, διαβολοπούλι), χλωρίων ο γνήσιος (συκοφαγάς, κιτρινοπούλι, συκάς), αετομάχος ο φαιόστερνος (διπλοκεφαλάς, τρυγονόλιαρος), αετομάχος ο μέγας (λιάρος, παρδαλοκεφαλάς), αετομάχος ο ερυθρόνωτος (αητομάχος), μέροψ ο μελισσοφάγος (μελισουργός, βουργάρα), μειοθήρας ο φαιόχρους (μυγοχάφτης, μόναχος), μυιοθήρας ο κρητικός, μυιοθήρας ο υπόλευκος (μοναχός, συκακίς), κοκκοθραύστης ο γνήσιος (διπλόσπινος, φλιτζούνι, γαϊδουρόσπινα, γαίδαρόσπινος), χλωρίς η κοινή (φλώρος, φιώρι, σπιγγάρι), σπίζα η ακανθοφάγος (ακανθυλίς, καρδερίνα, γαρδέλι, αγκαθοπούλι), σπίζα η πρασίνη (σκαθάρι), ακανθίς η καναβοφάγος (φανέτο, μαυρότσιχλα), λοξίας ο σταυρορραμφής (σταυρομύτης, στραβομύτη), πύρρουλας ο πυρρός (πετρίτης, πύρρας), σειρίνος ο κανάριος (σκαρθί, αγριοκανάρι), φρυγίλος ο άγαμος (σπίνος, σπιγγάρι, τσόνης, πίπιζα, σπίζα), φρυγίλος ο κρητικός, φρυγίλος ο ορεσίβιος (ορόσπιζος), σπίζα η χιονόβιος (χιονάδα), πετρωνία η μακρόρρυγχος (πετροσπουργίτης, αγριόσπουργος), στρουθίον το κοινόν (σπουργίτης, τρυποφράκτης), στρουθίον το ορεσίβιον (βουνόσπουργος), χονδρομύτης ο κοινός (τσίφτης, τσιφτιάς), χονδρομύτης ο μελανοκέφαλος (αμπελουργός, τσιτσιρλής, κρασοπούλι, μεθύστρα), χονδρομύτης ο ελαιοθώραξ (τσιχλώνι, σταρήθρα), χονδρομύτης ο ερυθροπώγων (βλάχος, τσοπανάκι), χονδρομύτης ο σχοίνικλος (σχοινίλος, κέχραμος), κορυδαλλός ο βραχυδάκτυλος (μολωχτός, χαμωκλάδα, λαγιαντήρας), κορυδαλλός ο λοφιοφόρος (κατσουλιέρης), κορυδαλλός ο μεσογειακός (σκορδιαλός), κορυδαλλός ο δνδρόβιος (τουρλάκι), κορυδαλλός ο αγροτικός (σταρίθρα), ερημόφιλος η βαλκανική (χιονάδα), άνθος ο αγροδίαιτος (χαμοκελάδα, χειμωνοπούλι), σεισοπυγίς η εαρινή (σουσουράδα), σεισοπυγίς η μελανοκέφαλος (τσίνα, τσικλαρίδα, σκαλιφούρτα), σεισοπυγίς η ξανθόχρους (τσιληβήθρα), αιγίθαλος ο πελοποννησιακός (σπιζίτης), αιγίθαλος ο μέλας (παπαδίτσα), αιγίθαλος ο πενθηφορών (κλειδωνάς), αιγίθαλος ο κυανός (καλόγηρος), αιγίθαλος ο ορεινός (μακρονούρης), φυλλοσκόπος ο τρόχιλος (όργιλος), υπολαίς η ωχρά (τρικάκι), υπολαίς η ελαιόχρους (στριτσίδα), υπολαίς η φαιά (τσιροβάκος), αηδών η μελανοπώγων (αηδόνι), ακροβάτης ο γαλακτώδης (κουφαηδόνι), ακροκέφαλος ο φραγμίτης, ακροκέφαλος ο καλαμοδίαιτος, υπολαίς η φιλομήλα, βασιλίσκος ο γνήσιος (βασιλάκης), κυστικόλη η γνησία, βραδυπτέρυξ ο μεταξοειδής (αηδονάκι), αηδών η κοινή (αηδόνι, μπιρμπίλι), φοινίκουρος ο γνήσιος (σπεντζάς, κοκκινόκωλος), φοινίκουρος ο ωχρόουρος (καρβουνάκος, γιαννάκος, καλαντζής), κίχλη η δενδρόβιος (τσίχλα, δεντρότσιχλα), κίχλη η ιξοφάγος (τσαρτσάρα, γερακότσιχλα), κίχλη η ιλιάς (κοκκινότσιχλα), κόσσυφος ο κοινός (κότσιφας, κοτσύφι), κόσσυφος ο χρηματιστής (πετροκότσυφας), οινάνθη η γνησία (ασπρόκωλος), λειμώνιος ο μελανόλαιμος (τρίσιζα), δίκχος ο αλπικός (βραχοπούλι), τρωγλοδύτης ο γνήσιος (τρυποκαρύδα, τρυποφράχτης), χελιδών η αγροδίαιτος (χελιδόνι), χελιδών η ερυθροπύγιος (κοκκινοκωλίτης), χελιδών η κοινή (μαρτινάκι), χελιδών η καστανομέτωπος, χελιδών η πετρόφιλος (πετροχελίδονο), χελιδών η οχθόφιλος, κύψελος ο άπους κλαδευτήρα), κύψελος ο μέλας, κύψελος ο άλπειος (κλαδιστήρι), κύψελος ο λευκογαστήρ, αιγοθήλης ο ευρωπαϊκός (βυζάστρα, γιδοβύζι, νυχτοπούλι), έποψ ο κοινός (τσαλαπετεινός, αγριοκόκκορας, παρδαλέκτορας), σίττη η ευρωπαϊκή (τσοπανάκος, σφυριχτάρι), σίττη η τεφρόπους (τσοπανάκι), κέρδιος ο βραχυδάκτυλος (καπνολόγος), τοιχοδρόμος ο τοιχοδρόμος (σφαρνίστρα), αλκυών η κοινή (ψαροφάγος), αλκυών η δασική (βασιλοπούλι).

Β. ΚΟΛΟΒΑΤΙΚΑ.
Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 66 είδη τα οποία κατανέμονται σε 9 οικογένειες. Τα περισσότερα από αυτά είναι μεταναστευτικά, ολίγα δε ενδημικά. Τα κυριώτερα και τα γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:
Πελαργός ο λευκός (λελέκι, καλαμοκανάς), πελαργός ο μέλας (μαυρολέλεκας), λευκοερωδιός ο ευθύρραμφος (χουλιάρι, σπάτουλα, χουλιαρομύτα), ίβις η δρεπανόρραμφος (μαύρο τουρλί, χαλκόκοττα), ερωδιός ο βουκόλος (γελαδάρης), ερωδιός ο τεφρόχρους (τρυγονοσούρτης), νυκτοκόραξ ο γνήσιος (φώυξ), ερωδιός ο λευκός (αιγρέτα), ερωδιός ο μικρός (ορτυγοσούρτης), φοινικόπτερος ο ροδόχρους (περγιαλίτης, φλαμίγκος), οιδήκνιμος ο γνήσιος (τουρλίδα), γλαρεόλη η λειμώνιος (θαλασσοχελιδών, νεροπέρδικα, νεροχελίδονο), χαραδριός ο υέτιος (βροχοπούλι, κιτρινοπούλι), χαραδριός ο μικρός, χαίνικλος ο λοφιοφόρος (καλημάνα), χαλικίας ο ανατρεπτικός (σκαλίστρα), καλίδους ο κυρτόρραμφος (κίγκλος), τρύγγας ο ερυθρόπους (γαϊταρίφι), ακτίτης ο υπόλευκος (σουρλίνι), ιλυόβιος ο κοινός (χηβάδι), νουμήνιος ο τοξορραμφής (τουρλίδα, μεγάλο τουρλί), νουμήνιος ο λεπτόρραμφος (τουρλί, τουρλουλής, ψιλομύτα), νουμήνιος ο φαιόπους (σιγλίγουρος), σκολόπαξ ο αγροδίαιτος (μπεκάτσα, ξυλόκοττα, τσαπόρνιθα), σκολοπακίς η κοινή (μπεκατσίνι), σκολοπακίς η μεγάλη (διπλό μπεκατσίνι), λιμνοκρύπτης ο μικρός (μπεκανέλλα), αιματόπους ο οστρεοφάγος, ωτίς η μεγάλη (αγριόγαλλος, τόγια, αγριόκουρκος), ωτίς η μικρά (χαμωτίδα, ρούσα, αγριόκοττα), ραλλος ο φίλυδρος (νεροπούλι, νεροκοτσέλα), ορτυγομήτρα η πυγμαία (νερόκοττα), οερτυγομήτρα η μικρά, υδρόνις η χλωρόπους (όρνιθα, πουλάδα, πρασινοπόδαρος), φαλαρίς η μαύρη (μπάλιζα, αγριοπουλάδα).

Γ. ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΔΑ.
Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 53 είδη τα οποία κατανέμονται σε 7 οικογένειες. Τα κυριώτερα και γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:
Υδροχελιδών η μαύρη, δρεπανίς η χελιδονόμορφος (γλαρόνι), δρεπανίς η λευκομέτωπος, λάρος ο αργυρόχρους (γλάρος), πελεκάνος ο οκνοκρόταλος (σακκάς), πελεκάνος ο μεγάλος (τσουμπανιάς), φαλακροκόραξ ο μεγάλος (κορμοράνη), φαλακροκόραξ ο αριστοτέλειος (καλικατσού), φαλακροκόραξ ο πυγμαίος, κύκνος ο μουσικός, κύκνος ο κοινός, χην ο κοινός (αγριόχηνα), χην ο μικρός, χην ο ερυθρόπους (χηνάρι), χηναλώληξ ο φαιόχρους (αγκίτι), νήσσα η πλατύρρυγχος (αγριόπαπια, καθαρόπαπια), νήσσα η χειμερινή (παπιόνι), νήσσα η συρίζουσα (μπάλι, σφυριχτάρι), νήσσα η οξύουρος (τσουφλοκώλι, ψαλίδα), νήσσα η σπαθιδόρραμφος (κουταλάς), νήσσα η ερυθροκέφαλος (χονδροκύλι), νήσσα η μέλαινα (μαυρόπαπια, κολυμβίς), νήσσα η λευκόφθαλμος (βαλτοπαπί), νήσσα η βουκέφαλος (γαλαντζί), νήσσα η λευκόφαιος (κεφαλούδι), πρίστης ο μεγάλος (βουταναριάς), πρίστης ο πριονόρραμφος (βουτηχτάρι), θυελλοπόρος ο κοινός (μάχος), θυελλοπόρος ο φαιόχρους (αρτέμιος), πυγόπους ο λοφιοφόρος (κολοβούτι), πυγόπους ο πυρρόλαιμος (βουτήχτρα), κόλυμβος ο αρκτικός (βουταναριά), κόλυμβος ο αστερόεις (βουταναριά η κοκκινοστήθα).

Δ. ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ
Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 46 είδη τα οποία κατανέμονται σε 2 μόνο οικογένειες. Τα κυριώτερα και γνωστότερα των ειδών αυτών είναι:
Γυψ ο πυρρόχρους (κόκκινο όρνιο), αιγυπιός ο μοναχός (μαύρο όρνιο, λυκόρνιο), γυψ ο περκνόπτερος (αστροπάρης), γυπαετός ο πωγωνοφόρος (οξυά, κλάρα), αετός ο γνήσιος (χρυσαετός, σταυραετός), αετός ο βασιλικός (χελωνιάρης), αετός ο στικτός, αετός ο τολμηρός (νησάετος), αλιάετος ο λευκονούρης (ασπροκέφαλος), κιρκάετος ο οφιδοφάγος (άσπρος αετός), ιέραξ ο μεταναστευτικός (τριόρχις), ιέραξ ο οξύπτερος (βαρβάκι), ιέραξ ο κορυδαλλοφάγος (ξεφτέρι), ιέραξ ο νάκος (γεράκι), ιέραξ ο θηρευτικός (πετρίτης), ιέραξ ο γνήσιος (κεχρηίς, πετροκιρκινέζι), ιέραξ ο ερυθρόχρους (κιρκινέζι), τριόρχις ο κοινός (βαρβάνα, ποντικογερακίνα), κύρκος ο ορνιθοφάγος (μεγάλο σαίνι), κύρκος ο κοινός (τσιχλογέρακο, σαίνι), ικτίνος ο μέλας (γερακοπέρδικο), βύας ο βύας (μπούφος), γλαύξ η κοινή (ώτος), γλαύξ η βραχύωτος (κλαψοπούλι), γλαύξ η οικοδίαιτος ή γλαύξ της Αθηνάς (κουκουβάγια), στρίγξ η αιγωλιός (χουχουριστής), σκώψ ο κοινός (γκιώνης, σκλώπα), γλαύξ η λευκή (χαροπούλι, στριγγοπούλι), γλαύξ η φλογώδης (τιτώ).

Ε. ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΙΚΑ
Η τάξη αυτή περιλαμβάνει 9 είδη τα οποία κατανέμονται σε 2 οικογένειες. Τα είδη αυτά είναι:
Δρυοκολάπτης ο χλωρίων (ξυλοφαγάς, τσικλητάρα, τρυπόξυλο), δρυοκόπος ο μέγας (τσιγκλιτάρα η μεγάλη), δρυοκόπος ο λευκόνωτος (τσιγκλιτάρα η παρδαλή), δρυοκόπος ο μικρός (τσιγκλιτάρα η μικρή), δρυοκόπος ο μέτριος, δρυοκόπος ο μέλας (τσιγκλιτάρα η μαύρη), ίυγξ ο κοινός (μυρμηγκοφάγος, στραβολαίμης, γλωσσάς), κόκκυξ ο ωδικός (κούκος), κοκκυστής ο βαλανοφάγος (κράνος).

ΣΤ. ΑΛΕΚΤΟΡΟΕΙΔΗ
Η τάξη περιλαμβάνει 7 είδη που ανήκουν στην οικογένεια των φασιανιδών. Τα είδη αυτά είναι:
Αλεκτορίς η οικοδίαιτος (κοινώς κόττα), μελεαγρίς η ινδική (ιδιάνος), νουμίδη η μελεαγρίς (φραγκόκοττα), ταώς (παγώνι), φασιανός ο κοχλικός, πέρδιξ η ελληνική (πετροπέρδικα), πέρδιξ η λειμώνιος (λειβαδοπέρδικα, τσίλια), όρτυξ η κοινή (ορτύκι, χειμωνοπέρδικα).

Ζ. ΠΕΡΙΣΤΕΡΟΕΙΔΗ
Η τάξη τέλος αυτή περιλαμβάνει μία οικογένεια στην οποία ανήκουν 6 είδη, τα εξής:
Περιστερά η λαυκόλαιμος (φάσσα), περιστερά η οινάς (φασοπερίστερο), περιστερά η αγρία (αγριοπερίστερο), τρυγών η κοινή (τρυγόνα, τουρτούρα), τρυγών η δεκαοχτώ (δεκοχτούρα).

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Η Καλή μας αγελάδα κλάνει κάτω στη λιακάδα!!!!!!




Το είδαμε και αυτό: Η κλανιά που για τον άνθρωπο θεωρείται ευλογία και δείγμα σωματικής ευρωστίας, «κώλος κλασμένος γιατρός χεσμένος» λέει η γνωστή παροιμία μας -για να μην αναφέρω την αγωνία με την οποία την περιμένουν θεράποντες ιατροί και συγγενείς των χειρουργημένων μετά τη νάρκωση μέχρι και με ζητωκραυγές υποδέχονται πολλές φορές την έλευση της- για τις κακόμοιρες τις αγελάδες θεωρείται κατάρα.
Όλο πυκνώνουν τον τελευταίο καιρό τα δημοσιεύματα που ενοχοποιούν τα συμπαθή αυτά θηλαστικά για τα εκλυόμενα αέρια τους. Περιέχουν λέει μεγάλες ποσότητες μεθανίου που ευθύνονται για τις κλιματικές αλλαγές του πλανήτη! Καλέ τι μας λέτε; Εδώ έχει κυριολεκτική εφαρμογή η άλλη παροιμία μας: «απάνω που μας χρώσταγαν μας πήραν και το βόδι». Γιατί ενώ εδώ και χιλιάδες χρόνια το οικόσιτο και καλοκάγαθο αυτό ζώο προσφέρει υπάκουα τα μέγιστα στο άλλο ζώο: τον κυρίαρχο του πλανήτη άνθρωπο, χωρίς να αλλάξει τίποτα στις συνήθειες και στη ζωή του. Τρώει χορτάρι όπως έτρωγε εδώ και χιλιάδες χρόνια και κλάνει όπως έκλανε επι Φαραώ και Ναβουχοδονόσωρ. Του ζητάμε ευθύνες για το περιβάλλον!
Ενώ στη ίδια διαδρομή το αφεντικό του: ανακάλυψε τον τροχό, τις μηχανές εξωτερικής και εσωτερικής καύσεως, τον ηλεκτρισμό, την τηλεφωνία, την τηλεόραση, τα αυτοκίνητα τ’αεροπλάνα τους πυραύλους τις ατομικές βόμβες, τα κλιματιστικά τα μεταλλαγμένα και όλο αυτό το σύμπλεγμα των τεχνολογικών εφαρμογών που πάνε να τινάξουνε τον πλανήτη στον αέρα!
Και έρχονται μάλιστα οι ειδικοί και προτείνουν και μέτρα. Θα φοράνε λέει οι αγελάδες στην πλάτη τους κάτι τεράστιες πλαστικές σακκούλες σαν σωσίβια: τους «πορδοσυλλέκτες». Χωρίς να αναφέρουν ούτε κουβέντα για ένα «ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο» των συμπαθών θηλαστικών μας, τη μόνιμη παραμονή στον πωπό τους κάποιου βίσματος, ενός διαρκούς κωλοδάχτυλου δηλαδή για να χρησιμοποιήσω μιαν αγοραία έκφραση!
«Ψύλλοι στ’ άχερα» θα μου πείτε. Καθόλου αγαπητοί αναγνώστες γιατί όπως υποπτεύομαι και θα το δείτε παρακάτω, η υπόθεση αυτή έχει πολύ βάθος. Γιατί νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιο μεγαλεπήβολο και ύπουλο ταυτόχρονα σχέδιο σκοτεινών εγκεφάλων του αδηφάγου παγκόσμιου καπιταλισμού. Τώρα μάλιστα που πολλά Golden Boys μείνανε άνεργα είδαν στον κώλο της αγελάδας τη σωτηρία τους! Να αξιοποιήσουν δηλαδή τις εκλυόμενες πορδές για ενεργειακή χρήση!
Και για να γίνει αυτό θα έπρεπε πρώτα να μετριαστούν οι αντιδράσεις τού και με έντονες οικολογικές ανησυχίες μεγάλου φιλοζωικού κινήματος. Οπότε σε πρώτη φάση ενοχοποιούμε, σου λέει, τις πορδές και σε δεύτερη φάση τις αξιοποιούμε σαν πηγή ενέργειας και μάλιστα σαν Ανανεώσιμη τέτοια. Και μην εκπλαγείτε αν σε λίγα χρόνια δίπλα στους κολοσσούς του φυσικού αερίου Γκαζπρομ και Ναφτογκάζ ξεφυτρώσει και καμιά «Πορδογκάζ». Που με δίκτυα διανομής και με φιάλες θα αγκαλιάζει όλο τον πλανήτη. Μεγάλες διαφημιστικές καμπάνιες θα προβάλλουν το νέο οικολογικό προϊόν: «Μαγειρέψτε νόστιμα και οικολογικά με Πορδογκάζ» ή «Θαλπωρή το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι με Πορδογκάζ».
Άσε που θα πέσουν στη μέση και οι διαφημιστές και οι σπόνσορες των πορδοσυλλεκτών. Στη μια φάρμα π.χ. θα τους προσφέρει η ΝΟΚΙΑ και εκεί που θα περνάς με το αυτοκίνητο ή το τραίνο δίπλα από τα ζώα που θα βόσκουν ….μπαμ θα κλάνει η αγελάδα και θα φουσκώνει ο σάκκος: CONNECTING PEOPLE! θα διαβάζεις πάνω του. Στην άλλη που θα είναι η ΝΙΚΕ…..μπαμ κλανιά και: JUST DID IT!!! Και πάρα πέρα με τα HONDOS CENTER….μπαμ κλανιά η αγελάδα και: ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΜΟΡΦΙΑΣ! Ή σε κάποια άλλη που θα είναι σπόνσορας μια τράπεζα με καμπάνια στις μεταφορές βαρών.....μπαμ κλανιά η αγελάδα και: ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΒΑΡΟΣ!
Και μη γελάτε αγαπητοί αναγνώστες και εφησυχάζετε λέγοντας: «μακριά από τον κώλο μας και ας είναι όπου νάναι» γιατί με την αδηφάγα αγριότητα που διακρίνει τον σημερινό παγκόσμιο καπιταλισμό δεν θα αργήσει και το δικό μας κωλοδάχτυλο!










Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

ΤΗΣ ΨΑΛΙΔΑΣ Ο ΧΑΒΑΣ !!!!!!



Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων των 8 παρουσιάζουν μεταξύ τους πολλά κοινά γνωρίσματα. Πέρα από τα γνωστά παράθυρα, τα όμοια θέματα και την ίδια σειρά παρουσίασης, διακρίνονται και από μία πρωτοφανή εμμονή σε φράσεις κλειδιά και λεκτικά σχήματα. Οι δυο κυρίαρχες λέξεις: «θρίλερ» και «επιδείνωση» δίνουν και παίρνουν.

«Θρίλερ» είναι ότι πάει να συμβεί και ότι γίνεται: «θρίλερ με την απειλούμενη απεργία των βενζινοπωλών», «θρίλερ με την απαγωγή του επιχειρηματία», «θρίλερ με την εξέταση DNA τραγουδιστή για εξώγαμο» αλλά και «ολονύκτιο θρίλερ με τον ξυλοδαρμό μεγαλοδικηγόρου από την πρώην γυναίκα του».

Και ενώ το «θρίλερ» είναι παντός καιρού και παντός θέματος, η «επιδείνωση» έχει να κάνει μόνο με τον καιρό. Το καλοκαίρι παίρνει το όνομα «καύσωνας». Επιστρατεύεται συνήθως όταν υπάρχει έλλειψη τρανταχτών «θρίλερ» και αναδεικνύεται σε πρώτο θέμα, χωρίς να είναι απαραίτητο βέβαια να συντρέχουν και λόγοι θεομηνίας. «Ραγδαία επιδείνωση θα παρουσιάσει ο καιρός τις επόμενες ώρες με χιόνια στα ορεινά και βροχές στα πεδινά» ακούς τους εκφωνητές να κραυγάζουν με ένα ιδιαίτερο στυλ που ανεβάζει αδρεναλίνες. Μανούλες της κάμερας όλες και όλοι τους κοιτάζουν επίμονα το φακό με ύφος ανησυχίας και ο κόσμος σταυροκοπιέται. Κάποιοι, μάλιστα, διανθίζουν τα λόγια τους με γλαφυρές προτάσεις εικόνων: «τα ρυάκια θα μετατραπούν σε ορμητικούς χειμάρους» «θεόρατα κύματα θα σπάνε στις αποβάθρες» ή «στάλες χοντρές θα χτυπούν τα τζάμια των σπιτιών στο Αγρίνιο». Αποκαμωμένοι οι τηλεθεατές από τον κάματο της ημέρας, των σειρών και των μεσημεράδικων εισπράττουν το άσπρο για μαύρο και την ευλογία θεού για κατάρα! Αδυνατούν να αντιληφθούν ότι είναι χειμώνας καιρός και ότι είναι καλό που χιονίζει και βρέχει.
Μια τρίτη λέξη που φύτρωσε τελευταία στο τηλεοπτικό μας τοπίο είναι η λέξη «ψαλίδα» -μεταφορική έννοια για τη δημοσκοπική διαφορά των 2 κομμάτων της εξουσίας- που όπως όλες οι ψαλίδες που σέβονται τον εαυτό τους, ανοιγοκλείνει. Και μάλιστα όπως είδαμε τελευταία με εναλλαγή των πάνω και των κάτω. Αντιστράφηκαν οι λεπίδες δηλαδή. Κάτι που μου θύμισε την μακαρίτισσα τη μάνα μου όταν έκοβε κουρέλια για τον αργαλειό και γύριζε το ψαλίδι ανάποδα να πάρουν τα δαχτυλάκια της μια «ανάσα».

«Άνοιγμα της ψαλίδας δείχνουν 2 νέες δημοσκοπήσεις» «Κλείσιμο της ψαλίδας» «Άνοιγμα» «Κλείσιμο». Και έτσι όπως γίνονται τώρα όλα τα γκάλοπ είναι και αυτό σαν ένα παιχνίδι σαν ένα ριάλιτυ δηλαδή που ψηφίζουν δια τηλεφώνου. Μόνο που εδώ διακυβεύονται κρίσιμα πράγματα: εξουσίες, αποφάσεις και μέλλον! Και όπως παίζουμε χαλαροί από τους καναπέδες με τα τηλεχειριστήρια, χαζεύοντας την «ψαλίδα», αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ξέρουμε ότι έρχεται: μια πραγματική επιδείνωση και ένα θρίλερ, που σιγά-σιγά κλιμακώνονται για εμάς και τα παιδιά μας.

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ



Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ

Το μονοπάτι που έλπιζες να μην το λησμονήσεις.

Την Αγάπη δεν την λένε θάνατο.

(Μάθε πιο καλά τη γλώσσα των Ανθρώπων)

Αγάπη να την ονομάζεις.

Αγάπη να τηνε ζητάς

τον Θάνατο, τον λένε Θάνατο.

***

Φόρεσε μόνο πράσινα ξανά

και σβήσε τα κεριά

και μην εκπλήττεσαι,

που αλλάζω φως και χρώματα

σαν φαντασμαγορικό βεγγαλικό,

και μη νομίζεις λιμασμένα τα όνειρα μου.

***

Μη λησμονάς το φλογισμένο μονοπάτι

και το φλεγόμενο ταπέτο του.

Ό,τι μας καίει δεν μας πεθαίνει

όχι, πως να σου το πω:

Την Αγάπη δεν την λένε Θάνατο

***

την Αγάπη τήνε λένε Αγάπη.

Έτσι θάν το βρεις παντού.

Ο δρόμος της

δε βγάζει όπως νομίζαμε στην άβυσσο.

***

Αγάπη μου

τελειώνοντας στο γράφω πάλι:

Το μονοπάτι που έλπιζες

να μην το λησμονήσεις.

Σταύρος Βαβούρης

Ένας ποιητής που έφυγε προ ολίγου καιρού από τη ζωή τελείως ξεχασμένος σε ηλικία 83 ετών. Δεν είχε την τύχη να συζητηθεί και να σχολιαστεί όπως άλλοι ποιητές της γενιάς του. (γράφει στο τελευταίο ένθετο της Ελευθεροτυπίας "βιβλιοθήκη" ο Βαγγέλης Χατζηβασιλείου)