Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν: Μια θυελλώδης ιδιοφυΐα!!!




Ο Αλέξανδρος Πούσκιν (1799-1837) δεν … κοίταξε καθόλου τη δουλειά του! Ευγενής στην καταγωγή και προικισμένος με μια σπάνια λογοτεχνική φλέβα εκτός από ένα  μεγάλο, για τον τόσο σύντομο βίο του, έργο που άφησε και για το οποίο θα μιλήσουμε πάρα κάτω, υπηρέτησε με ένα μοναδικό και ασίγαστο πάθος όλα τα κινήματα για την ελευθερία και ανεξαρτησία που δόνησαν στις αρχές του 19ου αιώνα όχι μόνο τη δική του χώρα αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστική - παρ’ ότι ο τσάρος Νικόλαος ο Α΄ την είχε εντάξει στα κοινωνικά απελευθερωτικά κινήματα και τη φοβόταν- η ζέση με την οποία στήριξε την ελληνική επανάσταση του ’21. Δεν δίστασε να καταχερίσει τους Φιλικούς για αναβλητικότητα και καθυστερήσεις ή να εκφράσει τη διαφωνία του για την επιλογή του Αλέξανδρου Υψηλάντη  ως επικεφαλής των εξεγερμένων. Στο ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828 ζήτησε να πολεμήσει ως εθελοντής, χωρίς το αίτημα του να γίνει δεκτό, για να βοηθήσει έμμεσα την Ελλάδα. Διώχτηκε αμείλικτα από τους καθεστωτικούς, γνώρισε την εξορία τη λογοκρισία και τις απαγορεύσεις του έργου του. Ένα έργο που σημάδεψε ολόκληρη τη μετέπειτα ρώσικη λογοτεχνία και της οποίας δίκαια θεωρείται ο πατέρας της. Είναι χαρακτηριστική η φράση που είπε γι’ αυτόν ο Μαξίμ Γκόρκι: «Για μας τους Ρώσους ο Πούσκιν είναι η αρχή κάθε αρχής!». Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής που έβγαλε η χώρα με κορυφαία του δημιουργήματα το «Μπόρις Γκοντούνοφ» και «Ευγένιος Ονέγκιν» που αποτελεί ένα είδος έμμετρου μυθιστορήματος. Εκείνο όμως που έμελλε να μείνει ως διαμάντι στην ιστορία της ρώσικης και παγκόσμιας λογοτεχνίας χωρίς αυτός τότε να το υποψιάζεται, είναι μια μικρή συλλογή διηγημάτων που εξέδωσε το 1831 με τίτλο: «ΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΗ ΙΒΑΝ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ ΜΠΙΕΛΚΙΝ» στα οποία ο Πούσκιν εμφανίζεται τάχα μου ως εκδότης και όχι ως συγγραφέας τους. Πέντε όλα κι’ όλα μικρά διηγήματα: «Η Πιστολιά», «Η Χιονοθύελλα», «Ο Φερετροποιός», «Ο Σταθμάρχης» και «Η Δεσποινίς Χωριατοπούλα», διηγήματα πρωτοφανούς ρεαλισμού για την εποχή τους -μια εποχή που στη λογοτεχνία κυριαρχούσε ο γαλλικός ρομαντισμός και το γλυκανάλατο- που επηρέασαν όσο τίποτε άλλο όλους τους μετέπειτα μεγάλους Ρώσους πεζογράφους. Το 1930 παντρεύτηκε τη Ναταλία Νικολάγιεβνα Γκοντσάροβα μια γυναίκα που δεν είχε καμία σχέση με τα γράμματα, έτρεφε μεγάλη αδυναμία στα σαλόνια τα κοσμήματα και τα λούσα και έμελλε εκτός από την οικονομική του καταβαράθρωση να τον οδηγήσει και στον άδοξο θάνατο του. Όταν το 1837 σκοτώθηκε σε μονομαχία με έναν Γάλλο δανδή προσπαθώντας να υπερασπιστεί την τιμή του γιατί οι φήμες τον ήθελαν εραστή της.


Δημήτρης Κουκουλάς
Αύγουστος 2013

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Σε μεταμεσονύκτιο τηλεμάρκετινγκ προσανατολίζεται η ΔΤ!!!



Επειδή εκτός από το πολιτικό στραπάτσο με το οποίο απειλείται η κυβέρνηση στο θέμα της ΕΡΤ από τη σθεναρή αντίσταση που προβάλλουν οι εργαζόμενοι της, υπάρχει και ο μεγάλος κίνδυνος του οικονομικού Βατερλώ, Καψής και Στουρνάρας προσανατολίζονται στην καθιέρωση μεταμεσονύκτιου τηλεμάρκετινγκ και σχετικών διαφημίσεων. Κάτι που τελευταία κάνουν εκτός από τα περιθωριακά και τα λεγόμενα σοβαρά ιδιωτικά κανάλια. Σύμφωνα με πληροφορίες μας εθεάθησαν να εξέρχονται από το Υπουργείο Οικονομικών γνωστός έμπορος ειδών υγιεινής και πλακακίων καθώς και ένας ευτραφής κύριος που δραστηριοποιείται στο χώρο των στρωμάτων και μαξιλαριών. Κάποια σκέψη για κατσαρόλες και χύτρες ταχύτητας εγκαταλείφθηκε αμέσως λόγω της συσχέτισης του αντικειμένου αυτού με την οργάνωση των Πυρήνων της Φωτιάς. Υπάρχουν πάντως διασταυρωμένες πληροφορίες ότι γίνονται επαφές με ιδιοκτήτη γνωστής "καυτής" γραμμής σέξυ τηλεφωνημάτων για την προβολή σχετικών διαφημίσεων. Μόνο που εδώ δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα αν τα γδυνόμενα κορίτσια μαζί με τις ερεθιστικές τους εκκλήσεις εκφωνούν και το: "έρχομαι στο χώρο" σου που είναι πιο κερδοφόρο. Επειδή υπάρχει ακόμα ο φόβος του  ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου. Κάτι βέβαια που μπορεί να ξεπεραστεί με μια επείγουσα νομοθετική διάταξη.

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Παναγία μου πως γλυτώσαμε!!!




«Σημαντικά ευρήματα από τη χθεσινή αστυνομική επιχείρηση σε χώρους που τελούσαν υπό κατάληψη για πολλά χρόνια». Γράφει σήμερα η Καθημερινή και οι γυναικούλες σταυροκοπιούνται στα σπίτια, η κυρα Δήμητρα η γειτόνισσα μου έκανε καλού κακού και ένα θυμίαμα προς την Παναγία που μας φύλαξε απ΄ τα χειρότερα, γιατί χτες το πρωί είχε δει στα κανάλια τη φοβερή κινητοποίηση των ειδικών δυνάμεων: είχανε αποκλείσει τους γύρω δρόμους από το Μετσόβιο και είχαν κόψει τη συγκοινωνία στην Πατησίων. Και τι δεν βρήκαν εκεί μέσα οι άνθρωποι; Σε χώρους που ήταν υπό κατάληψη τριάντα(30) ολόκληρα χρόνια βρέθηκε, λέει, μια βαριοπούλα χωρίς περαιτέρω διευκρίνηση αν το εν λόγω αντικείμενο  διέθετε και στειλιάρι και μάλιστα από οξιά με το οποίο αυξάνει ιλιγγιωδώς η επικινδυνότητα του καθώς ο πολύς κόσμος γνωρίζει ότι η αγορά έχει γεμίσει από κάτι κινέζικα που σπάνε με την πρώτη. Βρέθηκε και ένα μπιτόνι με βενζίνη, σκεφθείτε και να ήταν και γεμάτο και μάλιστα με αμόλυβδη βενζίνη που κάνει και για μηχανάκια. Ο πιο πολύς κόσμος όμως –ιδίως μεσήλικες άντρες- τρόμαξαν με τα 7 σπρέι πιπεριού. Ο Χριστός και η Παναγία! Να έχεις βουβωνοκήλη και να σου ρίξουνε από αυτό το πράγμα: θα πεταχτούνε τα άντερα σου έξω από το φτέρνισμα! Αλλά εκείνη η άδεια οδήγησης που εκδόθηκε στη Γαλλία; Εδώ μήπως βιαστήκανε οι αρχές και δεν έκαναν πρώτα έναν έλεγχο μπας και το εύρημα σχετίζεται με τον διαβόητο τρομοκράτη Κάρλος το Τσακάλι που εκτίει ποινή ισοβίων στη γαλλικές φυλακές; Όπως και να ‘χει όμως το πράγμα οφείλουμε εύσημα στον κ. Δένδια για την προστασία του αλλά και στον εχέφρονα κ. Κεδίκογλου που με το νέο στυλ της δουλειάς του πριν πεινάσει μαγειρεύει: «μη διανοηθεί να κάνει δηλώσεις για το θέμα ο σύριζα» συμβάλλοντας εκ των προτέρων τα μέγιστα στη διατήρηση του κλίματος κοινωνικής ειρήνης.

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Βίκυ Μοσχολιού: ένα εργατοκόριτσο με αρχοντιά!!!



Έκλεισαν 8 χρόνια από το θάνατο της μεγάλης μας τραγουδίστριας και αν θέλω τώρα να μιλήσω γι' αυτήν δεν θα σταθώ στην καλλιτεχνική της δεινότητα αφού είμαι ο πλέον αναρμόδιος να το πράξω: πρώτον γιατί δεν διαθέτω την απαραίτητη μουσική παιδεία και δεύτερον, γιατί δεν διαθέτω ούτε ίχνος αντικειμενικότητας μιας και τυγχάνω ακραίος θαυμαστής της και θεωρώ την Μοσχολιού ως την κορυφαία τραγουδίστρια που έχει βγάλει μέχρι τώρα ο τόπος μας.
Θέλω μόνο να σταθώ σε κάποια στοιχεία του χαρακτήρα της αυτά που με έκαναν να της δώσω τον τίτλο της αρχοντιάς. Μιλούσε πάντα στις εμφανίσεις της με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια χωρίς να κρύψει ποτέ την ταπεινή της καταγωγή. Δεν είπε άσχημα λόγια για ανθρώπους που αποδεδειγμένα την έβλαψαν. Όταν αναφερόταν στους μεγάλους δημιουργούς μας: Ξαρχάκος Μούτσης Μαρκόπουλος, Χριστοδούλου Γκάτσος Χατζηδάκις κλπ το έκανε με πολύ μεγάλο σεβασμό βάζοντας πάντα μπροστά στο όνομα τους το "κύριος"! Είναι χαρακτηριστική η σκηνή τότε που πήγε ο Ξαρχάκος ειδοποιημένος από τον Ζαμπέτα στο κέντρο που τραγουδούσαν κάπου στο Αιγάλεω, ψάχνοντας για την αντικαταστάτρια της Πόλυ Πάνου στο τραγούδι "χάθηκε το φεγγάρι" για την ταινία "Λόλα". Της έδειξε ο Ζαμπέτας ποιος είναι που και κατεβαίνοντας στο δάλειμμα η μέχρι τότε άγνωστη πιτσιρίκα πλησίασε το τραπέζι στο βάθος του μαγαζιού και με τα χέρια κατεβασμένα σε στάση προσοχής, συστήθηκε: "καλησπέρα σας κύριε Ξαρχάκο ονομάζομαι Βίκυ Μοσχολιού!"
Εκείνο όμως που θα μείνει ανερμήνευτο και θα βασανίζει τους μουσικολόγους του μέλλοντος είναι το πως αυτή η ... κορδελιάστρα με τη στοιχειώδη παιδεία του δημοτικού σχολείου διέθετε ένα  τεράστιο   ένστικτο της ποιότητας που από όλο το μεγάλο της ρεπέρτόριο δεν βρίσκεις τίποτα να πετάξεις, ούτε ένα τραγούδι. Μια μοναδική ποιοτική διαχρονικότητα που θα τη φέρνει πάντα μπροστά μας με εκείνο το ιδιαίτερο μέταλλο στη φωνή  και τη βαθειά θλίψη στα μάτια!