Στο χθεσινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας δημοσιεύεται μια εκτεταμένη συνέντευξη με το Γιώργο Διαλεγμένο. Τον σημαντικότερο, κατ’ εμέ, εν ζωή συγγραφέα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας. Έλα όμως που είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που μετά λες: καλύτερα να μην τη διάβαζα!
Και δεν είναι το γνωστό θέμα με τις αντιφάσεις και τις μεταπτώσεις των καλλιτεχνών όταν καταπιάνονται με την πολιτική, με τη φωτεινή εξαίρεση βέβαια του Μάνου Χατζιδάκι που ψήφιζε σταθερά δεξιά και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε σταθερά ο πιο αντικομφορμιστής και ελευθερόφρων άνθρωπος της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ούτε η κατανοητή ως ένα βαθμό συντηρητικοποίηση για έναν άνθρωπο που γερνάει, ακόμη και αν αυτός έχει λαϊκή καταγωγή, ξενιτεύτηκε ως νέος στη Γαλλία σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, υπηρέτησε την τέχνη με απαράμιλλα έργα από το πόστο του θεατρικού συγγραφέα από το ίδιο πόστο που 2.5 χιλιάδες χρόνια πριν ο Αισχύλος ένιωσε την ανάγκη τα γράψει τους Πέρσες που ήρθαν ως κατακτητές να κυριέψουν την πατρίδα του και για τον πόνο που νιώθανε πίσω οι μάνες αυτών των παιδιών.
Ακόμη και την δεξιότερη από τον Καρατζαφέρη θέση του μπορείς να κατανοήσεις, με βαριά καρδιά, όταν λάβεις υπ’ όψη ότι μένει σε περιοχή που πλειοψηφούν οι μετανάστες όταν έρχεται και δηλώνει:
--Εδώ ο Καρατζαφέρης έφτασε το 5,5% μόνο με τα λόγια. Βεβαίως, κι’ εγώ αν ήμουν εξουσία θα τους πέταγα όλους τους ξένους έξω (Σ.Σ. : Ο Καρατζαφέρης θα κρατήσει τους νόμιμους). Σε λίγο όπως πάμε, θα είμαστε μειονότητα οι Έλληνες!»
--Δεν είναι θλιβερό να ταυτίζεστε στο θέμα των μεταναστών με τον Καρατζαφέρη;
--Καθόλου! Είναι απλό. Είναι σαν να έχω το μικρό μου σπιτάκι και να έχουν μαζευτεί μέσα σε αυτό 150 άσχετα άτομα (Σ.Σ.: ήρθαν βλέπεις για τουρισμό οι έρημοι!), ενώ στην οικογένεια είμαστε μόνο 20. Έχει διαλυθεί το κράτος με τους ξένους!
Ειλικρινά και σε αυτό το αλλόκοτο μπορείς να δείξεις μια κατανόηση βρε παιδί μου! Εδώ ο Κνουτ Χάμσουν ο συγγραφέας της «Πείνας» ασπάστηκε το Ναζισμό και ο αναρχικός Νταλί κατέληξε με την Μοναρχία.
Άλλο είναι εκείνο που ενοχλεί: ένα «δήθεν» που πουλάει στην ίδια συνέντευξη. Στην αρχή της δηλώνει: «Είμαι φύσει και θέσει αντεξουσιαστής!» και παρακάτω αμέσως μετά το απόσπασμα για τους ξένους που σας παρέθεσα, έρχεται το εκπληκτικό και απίστευτο να εκφέρεται από το ίδιο στόμα: «Κανείς δεν ξεκινά να πάει να γίνει σέχτα και 17 Νοέμβρη. Η διαφθορά είναι ένα δέντρο και ο ανθός του είναι αυτές οι οργανώσεις. Είδατε που κλείσανε μέσα τη 17 Νοέμβρη και οργίασαν τα σκάνδαλα και οι ρεμούλες! Αν ήταν έξω θα έτρεμαν! Το μόνο που θα έσωζε αυτή τη χώρα είναι κάθε κωμόπολη να έχει τη δική της 17 Νοέμβρη».
Αν σας θυμίζει κάτι αυτό: και το αποδώ και το αποκεί, μην κουράζετε το μυαλό σας , είναι η μέθοδος Τριανταφυλλόπουλου και αυτός θιασώτης της άκρας αριστεράς δηλώνει. Ενώ για μας τους παλαιότερους όλο αυτό το «θέατρο» περιγραφόταν από μια λαϊκή ατάκα άκρως διδακτική και που δυστυχώς έχει εκλείψει τώρα και επειδή ο Διαλεγμένος είναι επιρρεπής σε τέτοιες ατάκες θα του τη θυμίσω μήπως και τη βάλει στο επόμενο έργο του:
«Μαγκιά κλανιά και κώλος φινιστρίνι!»
Και δεν είναι το γνωστό θέμα με τις αντιφάσεις και τις μεταπτώσεις των καλλιτεχνών όταν καταπιάνονται με την πολιτική, με τη φωτεινή εξαίρεση βέβαια του Μάνου Χατζιδάκι που ψήφιζε σταθερά δεξιά και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε σταθερά ο πιο αντικομφορμιστής και ελευθερόφρων άνθρωπος της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ούτε η κατανοητή ως ένα βαθμό συντηρητικοποίηση για έναν άνθρωπο που γερνάει, ακόμη και αν αυτός έχει λαϊκή καταγωγή, ξενιτεύτηκε ως νέος στη Γαλλία σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, υπηρέτησε την τέχνη με απαράμιλλα έργα από το πόστο του θεατρικού συγγραφέα από το ίδιο πόστο που 2.5 χιλιάδες χρόνια πριν ο Αισχύλος ένιωσε την ανάγκη τα γράψει τους Πέρσες που ήρθαν ως κατακτητές να κυριέψουν την πατρίδα του και για τον πόνο που νιώθανε πίσω οι μάνες αυτών των παιδιών.
Ακόμη και την δεξιότερη από τον Καρατζαφέρη θέση του μπορείς να κατανοήσεις, με βαριά καρδιά, όταν λάβεις υπ’ όψη ότι μένει σε περιοχή που πλειοψηφούν οι μετανάστες όταν έρχεται και δηλώνει:
--Εδώ ο Καρατζαφέρης έφτασε το 5,5% μόνο με τα λόγια. Βεβαίως, κι’ εγώ αν ήμουν εξουσία θα τους πέταγα όλους τους ξένους έξω (Σ.Σ. : Ο Καρατζαφέρης θα κρατήσει τους νόμιμους). Σε λίγο όπως πάμε, θα είμαστε μειονότητα οι Έλληνες!»
--Δεν είναι θλιβερό να ταυτίζεστε στο θέμα των μεταναστών με τον Καρατζαφέρη;
--Καθόλου! Είναι απλό. Είναι σαν να έχω το μικρό μου σπιτάκι και να έχουν μαζευτεί μέσα σε αυτό 150 άσχετα άτομα (Σ.Σ.: ήρθαν βλέπεις για τουρισμό οι έρημοι!), ενώ στην οικογένεια είμαστε μόνο 20. Έχει διαλυθεί το κράτος με τους ξένους!
Ειλικρινά και σε αυτό το αλλόκοτο μπορείς να δείξεις μια κατανόηση βρε παιδί μου! Εδώ ο Κνουτ Χάμσουν ο συγγραφέας της «Πείνας» ασπάστηκε το Ναζισμό και ο αναρχικός Νταλί κατέληξε με την Μοναρχία.
Άλλο είναι εκείνο που ενοχλεί: ένα «δήθεν» που πουλάει στην ίδια συνέντευξη. Στην αρχή της δηλώνει: «Είμαι φύσει και θέσει αντεξουσιαστής!» και παρακάτω αμέσως μετά το απόσπασμα για τους ξένους που σας παρέθεσα, έρχεται το εκπληκτικό και απίστευτο να εκφέρεται από το ίδιο στόμα: «Κανείς δεν ξεκινά να πάει να γίνει σέχτα και 17 Νοέμβρη. Η διαφθορά είναι ένα δέντρο και ο ανθός του είναι αυτές οι οργανώσεις. Είδατε που κλείσανε μέσα τη 17 Νοέμβρη και οργίασαν τα σκάνδαλα και οι ρεμούλες! Αν ήταν έξω θα έτρεμαν! Το μόνο που θα έσωζε αυτή τη χώρα είναι κάθε κωμόπολη να έχει τη δική της 17 Νοέμβρη».
Αν σας θυμίζει κάτι αυτό: και το αποδώ και το αποκεί, μην κουράζετε το μυαλό σας , είναι η μέθοδος Τριανταφυλλόπουλου και αυτός θιασώτης της άκρας αριστεράς δηλώνει. Ενώ για μας τους παλαιότερους όλο αυτό το «θέατρο» περιγραφόταν από μια λαϊκή ατάκα άκρως διδακτική και που δυστυχώς έχει εκλείψει τώρα και επειδή ο Διαλεγμένος είναι επιρρεπής σε τέτοιες ατάκες θα του τη θυμίσω μήπως και τη βάλει στο επόμενο έργο του:
«Μαγκιά κλανιά και κώλος φινιστρίνι!»
.jpg)
