Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

«ΤΑ ΑΓΡΙΟΧΟΡΤΑ»: ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΚΡΑΞΙΜΟ!!!


Πενήντα χρόνια σκηνοθεσίας έκλεισε φέτος ο Γάλλος σκηνοθέτης Αλαίν Ρενέ, ο δημιουργός του αξεπέραστου αντιπολεμικού ερωτικού ποιήματος «Χιροσίμα Αγάπη μου», πενήντα χρόνια μανιώδους σινεφιλικής πορείας συμπλήρωσα φέτος και εγώ. Και αυτό που μου συνέβη προχτές με την τελευταία ταινία του: «Τα Αγριόχορτα», πρώτη φορά το συνάντησα στις σκοτεινές αίθουσες της μεγάλης οθόνης.
Και δεν είναι μόνο η γνωστή απόκλιση μεταξύ της δικής σου εκτίμησης και των πολλών αστεριών που φορτώνουν τέτοιες ταινίες οι κριτικοί μας –ο Μικελίδης της Ελευθεροτυπίας της έχει 5 (*****)- ούτε κάποια αναμενόμενα, λόγω γήρατος του σκηνοθέτη, χάσματα και κενά. Αν και οι ευρισκόμενοι στην ίδια ηλικία, όταν γύρισαν τις αποχαιρετιστήριες ταινίες τους, Κουροσάβα και Χιούστον μας έδωσαν με τα «Όνειρα» και τους «Νεκρούς» δύο αριστουργήματα. Εδώ μιλάμε για μια ταινία στην οποία δεν στέκει τίποτα μα τίποτα και μόνο για ρηξικέλευθους θεατές προτείνεται που θέλουν «ιδίοις όμμασι» να διαπιστώσουν μέχρι που μπορεί να φτάσουν κάποια πράγματα και πόσα λάθη μαζί μπορούν να μαζευτούν σε μια ταινία! Γιατί μπορεί στο μέλλον η ταινία αυτή να καταγραφεί σαν το κορυφαίο καλτ «αριστούργημα» όλων των εποχών!!!
Στο στόρυ τα πράγματα περιγράφονται μια χαρά και ελκυστικά θα μπορούσα να έλεγα:
«Ένας παντρεμένος μεσήλικας άντρας, βρίσκει, στο γκαράζ που έχει παρκάρει το αυτοκίνητο του, το πορτοφόλι που κλάπηκε από την τσάντα μιας οδοντογιατρού, με το χόμπι της αεροπόρου, που της αρέσει να οδηγεί αεροπλάνα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Θέλοντας να γνωρίσει το θύμα της κλοπής, ο ευρών προκαλεί μια σειρά αναπάντεχων γεγονότων, που πίσω τους κρύβουν τους σπόρους ενός «τρελού έρωτα» που παρά τις προσπάθειες των δυο τους για επαφή, το μόνο που κατορθώνουν είναι να απομακρύνονται κάθε φορά και περισσότερο ο ένας από τον άλλο κλπ…κλπ»
Στην οθόνη όμως γίνονται άλλα αντ’ άλλων! Κατ’ αρχήν υπάρχει ένα εξωφρενικό καστ: Ο πρωταγωνιστής (Αντρέ Ντισολιέ) που στην ταινία εμφανίζεται ως 50άρης είναι ένας 75+ αξιοσέβαστος κύριος και από ό,τι διάβασα στην εφημερίδα, μόνιμος πρωταγωνιστής του Ρενέ εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως για τον 87χρονο σκηνοθέτη ο 75αρης να θεωρείται «πιτσιρικάς»! Η σύζυγος του πάλι (μια ελκυστική 35άρα άντε το πολύ 40άρα) εμφανίζεται ως πεθερά και ότι είναι παντρεμένοι 30 ολόκληρα χρόνια.
Το μεγάλο όμως πατατράκ γίνεται όταν από την αρχή της ταινίας εισάγεται ένα στοιχείο σασπένς: ο πρωταγωνιστής μονολογεί ότι του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα και δεν έχει το δικαίωμα να ψηφίσει. Κάτι που στο θεατή δημιουργεί την υποψία κάποιου εγκληματία και όλο περιμένει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση και ενώ το πράγμα επανέρχεται διαρκώς και υποδαυλίζεται και με άλλους υπαινιγμούς, από κάποιο σημείο και μετά εγκαταλείπεται οριστικά και ...ξεχνιέται! Ούτε και κάποια στροφή στο γκροτέσκο και στη φάρσα, που γίνεται αργότερα, μπορεί να σε πείσει. Και η φράση στο τέλος που λέει το κοριτσάκι στη μάνα του: «Μαμά αν γίνω γάτα θα μπορώ να τρώω γατοκροκέτες;» είναι σαν να μας λέει: «Καλά τόσο μαλάκες είσαστε που ήρθατε να δείτε αυτήν την ταινία;»!!!
Και με όλο το δίκιο του το κοριτσάκι να μας το λέει γιατί ο φίλος μας ο Λ. δεν πατάει ποτέ τέτοιες πεπονόφλουδες. Παλιός σινεφίλ και αυτός και απαυδησμένος από τους κριτικούς, εμπιστεύεται πλέον μόνο το αλάθητο κριτήριο του κοινού. Έτσι κάθε φορά που θέλει να πάει σε ένα έργο φροντίζει να βρίσκεται έξω από το σινεμά την ώρα που βγαίνουν οι θεατές της προηγούμενης προβολής. Κοιτάζει λοιπόν –το σωστότερο διαβάζει- τα πρόσωπα των εξερχομένων και όταν διακρίνει κατήφεια δεν μπαίνει. Αυτή την κατήφεια που είδαμε και εμείς προχτές έξω από το «Έλλη» στα πρόσωπα των εξερχομένων και νομίσαμε ότι δεν αφορά την ταινία, γιατί την εκλάβαμε ως τη γνωστή μελαγχολία των εορτών!

24 σχόλια:

roadartist είπε...

χαχαχαα συγνώμη που γελάω!!! :)
Την είδα την ταινία στην πρεμιέρα της.. Συμφωνώ εν μέρη σε κάποια σημεία.. όπως στην ηλικία του πρωταγωνιστή.. Αλλά δεν με χάλασε όμως τόσο πολύ βρε :))
Ήταν νομίζω εντελώς σουρεάλ..
Οκ.. όχι αριστούργημα, αλλά ούτε και τόσο χάλια :)
Καλή Κυριακή :)

dino5003 είπε...

...ΕΕΕΕΥΥΥΓΕ σας!!!!

Το ηξερα πως δεν επρεπε να απελπιστω..ηξερα πως στο δικτυο θα βρεθει ενας τουλαχιστον που μπορει να δει,αυτο που ειδαν οσοι βρεθηκαν αποψε στην ΕΛΛΗ...

Ειναι ωρες-ωρες ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ τι γραφουν αυτοι οι κριτικοι..τι μπουρδες -επιτρεψτε μου- τι παιρνουν τελικα αυτα τα παιδια?

Οσον αφορα τον Ρενε,νομιζω πως πηγε να κανει το "τελευταιο Ταγκο και αναπαντεχοστο Παρισι" της δεκατιας 2010..αλλα που να σου βγει τωρα..

Και οσον αφορα την παρεα και εμενα γελασαμε πραγματικα διασκεδασαμε ,δεν ειναι καθολου λιγο μια που ηταν εντελως αναπαντεχο..!

Ευχαριστω για την φιλοξενια...

dino5003

Tyler Durden είπε...

δεν είδα την ταινία αλλά εμπιστεύομαι την κριτική και το γούστο σου. Τα αλλοπ΄ροσαλλα ΄ςεργα και με΄να δεν μου αρέσουν, γιατί για να κάνεις κάτι σουρεαλιστικό και να είναι όμορφο και κατανοητό απαιτείται πολύς κόπος από το σκηνοθέτη, όχι να πεταέι από εδώ και από εκεί ανεπεξέργαστο υλικό και να σου κάνει ταινία.

Στο κάτω κάτω, αν βρίσκει νόημα και ενδιαφέρον σε κάτι τέτοιο θα πρέπει να συνοδεύεται η ταινία με μια αφήγησή του που να βάζει τα πράγματα από την οπτική γωνία που τα βλέπει ώστε να τον παρακολουθήσουμε κι εμείς.

Δυστυχώς οι κινηματογραφικοί κριτικοί ασκούν μια δικτατορία πάνω μας, αλλά εμείς φταίμε για αυτό που τους εμπιστευόμαστε. Ενώ ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του με την υποκειμενικότητα του καθενός μας, ή ακόμη γράφουν και πληρωμένα κείμενα.

Και στο κάτω κάτω θα έπρεπε να αποστασιοποιούνται από τις προτιμήσεις τους και να παρουσιάζουν ένα έργο ανάλογα με το genre του και στο κοινό στο οποίο απευθύνεται. Πχ αν είχα πειστεί από την κριτική που διάβασα για το άβαταρ από έναν τυχάρπαστο wannabe σινεκριτικό θα έιχα χάσει μια από τις καλύτερες ταινίες της περασμένης χρονιάς.

Η καλύτερη λύση είναι αυτό που λες: να βλέπεις την έκφραση του κόσμου που βγαίνει από τον σινεμά, το βραβείο του κοινού είναι το πιο ζεστό βραβείο για τον δημιουργό που του αποδίδεται για την συνολική και ενιαία εικόνα της δουλειάς του και όχι οι αρτηριοσκληρωμένες απόψεις των κριτικών και αυτών που κατακερματίζουν μια ταινία για να την σχολιάσουν ή βραβεύσουν σε επιμέρους θέματα και στοιχέια της.

navarino-s είπε...

@roadartist καλησπέρα!
Χαίρομαι που σε έκανα να γελάσεις και όσο για την ταινία νομίζω ότι συμφωνούμε: το σουρεάλ το δικό σου εγώ το λέω ...καλτ!!!
Να είσαι καλά!

navarino-s είπε...

@dino5003
Ομοιοπαθή φίλε μου γειά σου! Σ' ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία των επαίνων σου! Πολλές φορές όπως λες είναι απίθανοι οι τύποι μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Και για το θεατή δεν είναι μόνο τα 8 ευρώ πιο πολύ μετράει το χάσιμο του πολύτιμου χρόνου.
Σου εύχομαι καλή χρονιά και να περνάς να τα λέμε! Ανοίξαμε και άλλο....μαγαζί αποκλειστικά για κινηματογράφο:
http://therearwindowproject.blogspot.com/

navarino-s είπε...

@Tyler γειά σου!
Είναι όπως λες: να πετάει κάτι από δω και από κει και να λένε οι "δικοί" του εργάρα!!!
Σίγουρα το συναίσθημα αυτό της πληρότητας του θεατή όταν βγαίνει από την αίθουσα είναι το μέτρο! Και δεν εννοώ να είναι χαμογελαστός αλλά να έχει μια έκφραση ψυχικής ευφορίας αυτή που η πραγματική τέχνη δίνει στους ανθρώπους και στην περίπτωση μας στους θεατές ακόμη και στενάχωρο τέλος να έχει η ταινία!
Θα επανέλθω στο θέμα με γενικότερη τοποθέτηση.

Roadartist είπε...

Ξανακοιτάω το σχόλιο μου, ίσως ήταν λίγο άκομψο το γέλιο. Θέλω να διευκρινίσω πως δεν ήταν ειρωνικό, ελπίζω να μη το παρεξήγησες :)
Πάντως δεν ένιωσα να χάνω το χρόνο μου στην ταινία.
Μου άρεσε η σκηνοθεσία και η φωτογραφία της, δεν είχε σενάριο κ πλοκή, οπότε το αποτέλεσμα ήταν μέτριο.
Χάσιμο χρόνου ήταν μια χτεσινή παράσταση στο Εθνικό (Η αληθινή ιστορία του Αλέξη Ζορμπά), απαράδεκτη παρωδία.
Ευτυχώς πάντως δε πλήρωσα (και στα δυο). Καλή σου εβδομάδα :)

Τσαλαπετεινός είπε...

Ήταν να πάω το Σάββατο...κάτι έτυχε αναβλήθηκε το σινεμά.

Μετά την παρουσίαση στο ποστ σας
είπα "καλύτερα που δε πήγα"

Τέλος διαβάζω το σχόλιο της roadartist και το ξανασκέφτομαι...

navarino-s είπε...

@roadartist καλησπέρα!
Πρέπει να είσαι τρυφερός και ευαίσθητος άνθρωπος και σε ανεβάζει στα μάτια μου (...τα ηλεκτρονικά εννοείται) αυτή η ευγενής δευτερολογία σου! Όχι μόνο δεν παρεξήγησα το γέλιο σου, ίσα-ίσα που το χάρηκα όπως σου έγραψα και στο προηγούμενο σχόλιο μου.
Σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση του θεάτρου γιατί εκεί το εισιτήριο τσούζει!

navarino-s είπε...

@Τσαλαπετεινέ καλησπέρα!
Νομίζω ότι αν προβληματίζεσαι καλό θα ήτανε να κάνεις κάποιες διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι. Γιατί στο τέλος ακόμη και στη δική μου γνώμη αν έρθεις θα έχεις δει, όπως λέω, το μεγαλύτερο ...καλτ αριστούργημα όλων των εποχών!

ELvA είπε...

Δεν την εχω δει και μετα απ τα σχολια που διαβασα, δε σκοπευω! :)

Και εγω εχω την ιδια γνωμη για το οτι οταν βγαινει ο θεατης απο την αιθουσα ειναι σημαντικο να νοιωθει οτι δεν εχει εξαπατηθει και οτι η ταινια του προσφερε μια ψυχικη ευφορία και μια αισθηση Τεχνης, (ειδικα μαλιστα οταν το εισητηριο δεν ειναι καθολου φθηνο στις μερες μας!!)
Ο John Huston και ο Kurosawa ειναι κατ εμενα πολυ ανωτεροι του Alain Resnais, αλλα αυτα βεβαια ειναι γουστα!
Ειναι κριμα, παντως οταν καποιοι κριτικοι φορτωνουν τη ταινια με αστερια χωρις να υπαρχει αντικρυσμα, μονο και μονο για το ονομα του σκηνοθετη! Πρωτη φορα ειναι, ή μηπως θα ειναι η τελευταια; ;)

Καλο σου βραδυ, (παω να πιω κανενα ποτακι, ν αντεξω τους -18!) :))

navarino-s είπε...

@Elva μου καλησπέρα! Εμείς οι παλιοί σινεφίλ έχουμε φάει πολλά καπελώματα κατά καιρούς από τους διάφορους κριτικούς, γι' αυτό και αντιδρώ με σφοδρότητα!
Πράγματι το κριτήριο είναι αυτή η αίσθηση ψυχικής ευφορίας που νιώθεις βγαίνοντας από την αίθουσα!
Μου φέρανε σε συ μια τσιχουδιά σπιτίσια από την Κρήτη αλλά πως να σου στείλω που θα την εκλάβουν για ...αλ κάϊντα;

the monkeys είπε...

Αλήθεια navarino μας??? Η αλήθεια είναι ό,τι το monkey_3 πήγε και την είδε και είπε ό,τι ήταν πολύ καλή. Χμμμμ πάω να ζητήσω εξηγήσεις.

mia maria είπε...

Έχω για σένα το ηλιόλουστο βραβείο, έτσι για να αρχίσει καλά η χρονιά!
Αν θέλεις έλα από το blog μου να το παραλάβεις!

navarino-s είπε...

@The Monkeys καλή χρονιά γλυκά καθαρματάκια μου! Καλή πρόοδο στις σπουδές σας!

Όσο για την ταινία: "περί ορέξεως ουδείς λόγος" έλεγε παλιά μια παροιμία. Είναι υποκειμενικά πράγματα αυτά και απηχούν προσωπικές γνώμες και απόψεις. Εγώ πάντως έχω να επικαλεστώ και την μαρτυρία του ομοιοπαθούς μου κ. Dino5003 που δεν με ήξερε και με βρήκε από τη google για να εκφράσει και αυτός την αγανάκτηση του!

navarino-s είπε...

@big mama σπεύδω πάραυτα καλή μου συναδέλφισα!

Penelope είπε...

Καλή Χρονιά σας εύχομαι αγαπητέ μου,
ένα όμορφο βραβείο σας περιμένει στο blog μου, εφόσον σας ενδιαφέρει να το αποδεχτείτε.

ELvA είπε...

Μην ανησυχεις, navarino μου και μονο η σκεψη μετραει! :)

Σε ευχαριστω που με σκεφτηκες,τωρα με τα κρυα! Σημερα εχουμε..νορμαλ θερμοκρασιες για την εποχη, -6C οποτε ελπιζω να μη χρειαστει τοση μεγαλη καταναλωση απο εδω και περα!
Φιλια! :)

cook είπε...

(ασχετο με το ποστ:)
και τι μουρη!!...με πολυ στυλ!!...περνα απο το μπλογκ καλε μου!

ippoliti_ippoliti είπε...

Navarino, καλησπέρα. Πόσο συμφωνώ, μία ταινία που με κούρασε, πολύ "ψυχεδέλεια" για τα γούστα μου.Βέβαια οφείλω να παραδεχθώ ότι στην υπόλοιπη παρέα άρεσε. Η αμερικανοτραφής φίλη, είπε χαρακτηριστικά ότι της άρεσε η απίστευτη ειρωνεία που έβγαζε η ταινία.
Αρεσε και στους υπόλοιπους, όχι πολύ αλλά άρεσε.
Καλό βράδυ

navarino-s είπε...

@Penelope έρχομαι τρέχοντας! Και όπως έγραψα και στην big mama γι' αυτές τις μικροχαρούλες παλεύουμε εδώ μέσα!

navarino-s είπε...

@Εlva παιδάκι μου να προσέχεις! Χτες άκουσα για -38 και τρόμαξα!
Πολλά φιλιά!

navarino-s είπε...

@cook σ' ευχαριστώ καλή μου για το κοπλιμάν και σου έρχομαι πάραυτα!

navarino-s είπε...

@ippoliti μου, αυτό το "όχι πολύ" ίσως να λέει κάτι. Θα επανέλθω στο θέμα των κριτικών που μας γιομίζουν αστεράκια, κάποτε "μασάγαμε" αλλά τώρα ...δεν!
Για τα πρόσωπα των εξερχομένων που λέω μπορεί να φαίνεται απλό και αστείο αλλά εκεί νομίζω ότι κρύβεται η αλήθεια για την κάθε ταινία όπως και για κάθε άλλη μορφή της τέχνης!
Την καλησπέρα μου!