ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ...
Αυτοί δεν είναι οι δρόμοι που γνωρίσαμε
Αλλότριο πλήθος έρπει τώρα στις λεωφόρους
Αλλάξαν και των προαστείων οι ονομασίες
Υψώνονται άσυλα στα γήπεδα και στις πλατείες.
Ποιος περιμένει την επιστροφή σου; Εδώ οι επίγονοι
Λιθοβολούν τους ξένους, θύουν σ' ομοιώματα,
Είσαι ένας άγνωστος μες στο άγνωστο εκκλησίασμα
Κι από τον άμβωνα αφορίζουνε τους ξένους
Ρίχνουνε στους αλλόγλωσσους κατάρες.
Εσύ στους σκοτεινούς διαδρόμους χώσου
Στις δαιδαλώδεις κρύπτες που δεν σε προσεγγίζει
Ούτε φωνή αγριμιού ή ήχος τυμπάνου,
Εκεί δεν θα σε βρουν ..............
Μανόλης Αναγνωστάκης
4 σχόλια:
Ωραία λόγια-ακόμη κι αν δεν είναι από "τα ψέυτικα, τα μεγάλα"- η ποίηση αν ήταν επικίνδυνη, θα την είχαν απαγορεύσει. Όσο για τον Χριστό, για ποιόν απ' όλους ; των ιεραρχών [όχι των τρειών] τού Μπουλγκάκοφ "η, "η κ.λπ.
καλημέρα ναυαρίνο ;-)))
Mια ερώτηση, γιατί σταμάτησες να απαντάς στα {λιγοστά} σχόλια ;
Μάλλον και δεν θα είχε και άδικο.....
Δημοσίευση σχολίου