Οι Ναοί του καταναλωτισμού και τα αδιέξοδα των πιστών τους !!!

Όλη αυτή η μεγάλη και άγρια επίθεση, που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια, πάνω σε εισοδήματα εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές αξιοπρεπούς διαβίωσης δεν μας αφήνει να προσέξουμε όσο πρέπει τη μεγαλύτερη αλλαγή που συντελείται το ίδιο διάστημα πάνω στο οικοδόμημα του καταναλωτισμού. Η κατανάλωση του περιττού μας τελειώνει. Ας αποχαιρετίσουμε λοιπόν την Αλεξάνδρεια της κούφιας σπατάλης. Μακάρι, βέβαια, αυτό να το αποφασίζαμε έγκαιρα και μόνοι μας σε ανύποπτο χρόνο χωρίς να πρέπει να φτάσουμε πρώτα στην κρίση. Μακάρι να πρυτάνευαν άλλες αξίες στη ζωή μας και όχι αυτά τα λαμπερά και τα ψεύτικα πρότυπα της γκλαμουριάς και του Life-Style. Αυτά που μας επέβαλλε ο αδηφάγος εσμός της αγοράς με τη διαφήμιση και τα μίντια. Ένα σύστημα αξιών που φάνταζε άτρωτο και αιώνιο καταρρέει.  Ο επίπλαστος κόσμος γκρεμίζεται. Πολλοί δεν το βλέπουν και οι περισσότεροι κάνουν πως δεν το βλέπουν. Και εδώ ελλοχεύει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το αύριο: το να επιστρέψουμε, δηλαδή, στα ίδια πράγματα που αποτέλεσαν τις αιτίες αυτού του κακού που μας βρήκε. Χωρίς να πάρουμε ένα μάθημα. Χωρίς έναν στοιχειώδη επανακαθορισμό των βασικών προτεραιοτήτων της ζωής μας. Μένω κοντά στο Mall και βλέπω που έρχονται τα νέα ζευγάρια με τα παιδιά τους για καμιά βόλτα, κομμάτι δύσκολο να ψωνίσουν. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, μετά την απουσία του καλοκαιριού διακρίνεις πάνω τους και κάποια στοιχεία στέρησης. Όπως διακρίνεις και μια θρησκευτική ευλάβεια σαν τους προσκυνητές της «Παναγίας Σουμελά» και του «Ταξιάρχη της Σύμης». Μέχρι και από ένα μανουάλι στην κάθε είσοδο για κερί, θα μπορούσαν να βάλουν οι ιδιοκτήτες.