Ψήγματα και ψηφίδες(1) !!!

Κάτω από αυτόν τον τίτλο θα στεγάζονται από εδώ και πέρα οι αναρτήσεις που θα καλύπτουν ποικιλίες θεμάτων.



1. Παρ' όλες τις κατά καιρούς αισιόδοξες προβλέψεις η οικονομική κρίση βαθαίνει και πάει. Ο κόσμος όλο και μαζεύεται οικονομικά εκτός βέβαια από το να μιλάει στα κινητά τηλέφωνα! Λαύροι οι νεοέλληνες ακόμη και όταν οδηγούν ή περπατάνε στο δρόμο, συνεχίζουν να επιδίδονται με πάθος στο αγαπημένο τους σπορ. "Όσο μιλάω κερδίζω" λέει το σλόγκαν και μάλλον πρέπει να το πιστεύουν. Δεν θα ήτανε νομίζω υπερβολή να φανταστούμε ότι το ίδιο θα συμβαίνει και σε συνθήκες ακόμη πιο άγριας επιδείνωσης των οικονομικών μεγεθών. Ούτε αποκύημα επιστημονικής φαντασίας θα είναι το ότι μπορεί να βλέπουμε εικόνες σκελετωμένων ανθρώπων που θα πέφτουν στις γωνίες από την εξάντληση ενω θα συνεχίζουν να μιλάνε στο κινητό τους τηλέφωνο. Το τι θα λένε; Τα ίδια όπως και σήμερα. Τα μεν αγόρια: "...ναι ρε μαλάκα..πολύ γαμάτο μοντέλο...και γαμώ τις αναφλέξεις...240 άλογα ρε πούστη μου...όχι ρε μαλάκα...." και τα κορίτσια: "...ναι ρε Μαρία...όχι ρε μαλάκα... του το είπα ρε συ από την αρχή...εμένα βασικά μ'αρέσουν οι καθαρές κουβέντες...ναι ρε μαλάκα...".
.

2. Στις 04/11/2009 είχα βάλει την ανάρτηση για το Παράδοξο του Ζήνωνα και να που προχτές η Ελευθεροτυπία έγραφε ότι ένας Έλληνας μαθηματικός το έλυσε μετά από 2500 χρόνια! Και ότι η μελέτη του βραβεύτηκε και δημοσιεύτηκε στο έγκυρο περιοδικό Mathematic Review! Το έλυσε λέει με τη χρήση ...κβαντικών εξισώσεων (χριστός και παναγία!!!). Μόνο που δεν καταλαβαίνω δυο πραγματάκια: α)τι έλυσε ο ευλογημένος αφού όλοι ξέρουμε ότι στην πράξη ο Αχιλλέας θα φτάσει και θα περάσει τη Χελώνα!!! και β)ότι ενώ το Ζήνωνα τον καταλάβαινε και η θειά μου η Γκουργκούνω, τις κβαντικές εξισώσεις -και θα είναι πολλές φαντάζομαι- ποιός θα τις καταλάβει; Εκτός και αν ισχύει αυτό που είχε σημειώσει σε εκείνο το post ο Tyler Durden: "Μαθηματικός είναι ένας τυφλός άνθρωπος μέσα σε ένα σκοτεινό, μαύρο δωμάτιο, που ψάχνει μια μαύρη γάτα, που δεν είναι εκεί."
.

3. Αν με έλεγαν Δαμίγο θα τους τράβαγα μια μήνυση και θα τους πήγαινα μέχρι το Ευρωπαίκό Δικαστήριο! Μιλάω για εκείνη τη διαφήμιση της Εθνικής Τράπεζας όπου ένας υπέργηρος υπάλληλος -δείγμα ίσως και αυτό για το που σκέφτονται να πάνε τα όρια συνταξιοδότησης- υποδέχεται τον υποψήφιο δανειολήπτη ονόματι Δαμίγο και του υπενθυμίζει διαρκώς τους διάφορους ...Δαμίγους που είχε εξυπηρετήσει με δάνεια. Κάτι που στο μήνυμα διερμηνεύεται ως μια σταθερή και διαχρονική σχέση της εν λόγω τράπεζας με τους πελάτες αλλά έχει όμως και την άλλη εξήγηση: αυτοί οι Δαμίγοι μωρέ παιδί μου μια ζωή στην τσίτα και στα δάνεια ήτανε!

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ: ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ Ή ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ;

Έκπληκτη χθές η Ελλάδα πληροφορήθηκε από το στόμα του ίδιου του υπουργού το νέο "κατόρθωμα" βαρβαρότητας από τα Όργανα της υποτιθέμενης Τάξης: Δύο αστυνομικοί με πολιτικά και με ι.χ. αυτοκίνητο στην Κυψέλη κατέβηκαν και συνέλαβαν μια μετανάστρια μάνα, την έδειραν μπροστά στο παιδί της, της πέρασαν χειροπέδες και την πήγαν στο τμήμα, γιατί νόμισαν, λέει, ότι τους έβρισε.

Η συχνότητα τέτοιων περιστατικών -τις προάλλες αναφέρθηκε θάνατος μετανάστη σε τμήμα- τείνει πλέον να αφαιρέσει το στοιχείο της εξαίρεσης και να μιλάμε πια για κανόνα. Και αν λάβουμε υπ' όψιν κάποια επιπλέον στοιχεία: όπως για παράδειγμα το ότι αυτό που εμάς μας κάνει να βγαίνουμε από τα ρούχα μας για κάποιους αποτελεί παιχνίδι ηδονής και διασκέδασης! Μην ξεχνάμε εκείνο το περιστατικό πριν μερικά χρόνια με τους μετανάστες στο τμήμα της Ομόνοιας που τους έβαζαν να χτυπάνε ο ένας τον άλλον και αυτοί το μαγνητοσκοπούσαν με τα κινητά τους και χαχάνιζαν! Και ότι το βιντεάκι εκείνο που το μοίραζαν μεταξύ τους σε όλη την Ελλάδα και κάνανε πλάκα είχε βρεθεί και βγήκε στα κανάλια από το κινητό που είχαν κλέψει από έναν αστυνομικό των ΜΑΤ οι αντεξουσιαστές στα Εξάρχεια.

Έχουμε δηλαδή την επίδειξη μιας σαδιστικής βίας και μπαίνει πάντα το ίδιο ερώτημα: αυτά τα παιδιά που πλαισιώνουν τα σώματα ασφαλείας γεννιούνται έτσι ή γίνονται; Τραβάει δηλαδή η στολή άτομα κάποιας ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης ή υπάρχει η ίδια αναλογία με όλη την υπόλοιπη κοινωνία και στην αστυνομία λόγω της εξουσίας που έχουν εκδηλώνεται πιο εύκολα η συγκεκριμένη συμπεριφορά; Ή μήπως συμβαίνουν και τα δύο;

Γιατί θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι τέτοιους ανθρώπινους τύπους συναντάμε σε όλο το πλέγμα της εξουσίας και των δημοσίων υπηρεσιών. Μόνο που εκεί ο σαδισμός εκδηλώνεται με το μπαμπάκι και όχι με βία γιατί δεν τους το επιτρέπουν τα καθήκοντα τους. Ενώ ο αστυνομικός έχει το δικαίωμα να σου στερήσει την ελευθερία και να σε πάει στο χώρο του.

Όπως θα πρέπει να τονίσουμε επίσης και την παγκόσμια ομοιομορφία της αστυνομικής συμπεριφοράς. Δεν συνιστά η αστυνομική βία ελληνικό προνόμιο: στο θέμα αυτό είμαστε σαν τους άλλους. Πόσες φορές δεν βλέπουμε στην τηλεόραση εικόνες τέτοιας βίας από όλο τον κόσμο; Στις ΗΠΑ βλέπουμε να εκτελούν επί τόπου τους έγχρωμους συλληφθέντες!

Πριν 6 χρόνια σε σταθμό του μετρό στις Βρυξέλλες μια αστυνομικίνα μας κρατούσε δυο ώρες όρθιους σαδιστικά και με το έτσι θέλω και μας είχε πάρει και τα διαβατήρια, με κίνδυνο να χάσουμε το αεροπλάνο, γιατί έλεγε ότι είχε λήξει το βδομαδιάτικο εισιτήριο μας, ενώ έληγε την άλλη μέρα, και τη διαβεβαίωνε γι' αυτό και ο υπάλληλος του σταθμού. Και ενώ εμείς είχαμε καταλάβει ότι αυτό ήτανε ένα καψόνι που μας έκανε γιατί της είχε μιλήσει η γυναίκα μου γαλλικά, αυτή ήτανε φλαμανδή και πληρώσαμε εμείς το μίσος της για τους βαλλόνους! Κωλοέλληνες, θα έλεγε μέσα της, που μου μιλάτε γαλλικά!

Τελικά το ερώτημα παραμένει: τραβάει η στολή κάποια ιδιαίτερα άτομα ή τα μεταμορφώνει; Υπηρεσιακή νοοτροπία ή διαστροφή;

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΔΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ!!!

Ο κ. Σταύρος Δήμας αποτελεί μια σπάνια περίπτωση της πολιτικής μας ζωής: ένας συντηρητικός πολιτικός που τοποθετήθηκε σε έναν κρίσιμο πόστο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανέλαβε συγκεκριμένα το χαρτοφυλάκιο για τα θέματα περιβάλλοντος, και επέδειξε μια πρωτοφανή δραστηριότητα και ριζοσπαστικοποίηση προωθώντας με ζήλο προτάσεις και λύσεις που πολλές φορές τον έφεραν αντιμέτωπο και με τον δικό του πολιτικό χώρο και την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Γιατί έτσι συμβαίνει με αυτά τα πράγματα: από πολύ κόσμο και αστούς πολιτικούς όλα τά θέματα και οι προβληματισμοί που αναπτύσσονται γύρω από την οικολογία και την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, θεωρούνται ως αριστερές ιδιοτροπίες και σνομπάρονται! Όταν όμως κάποιοι με διάφορες αφορμές έρθουν πολύ κοντά με το αντικείμενο και το μελετήσουν -και έχουν βέβαια ένα επίπεδο ευαισθησίας- ριζοσπαστικοποιούνται και γίνονται υπέρμαχοι αυτών των ιδεών. Όπως συνέβη και με τον πρώην υποψήφιο πρόεδρο Αλ Γκόρ στις ΗΠΑ, που γυρίζει τώρα τον κόσμο και με ομιλίες και προβολές προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερους πάνω σε αυτήν την κατεύθυνση!

Έτσι και ο κ. Δήμας ένας Επίτροπος για θέματα Περιβάλλοντος με συντηρητική προέλευση, μεταβλήθηκε σε ακούραστο εργάτη και διαπρύσιο κήρυκα των οικολογικών ιδεών -έστω και όχι τόσο επαναστατικά όπως θα ήθελαν κάποιοι- με αποτέλεσμα να θεωρείται μακράν ο πιο πετυχημένος Επίτροπος που πέρασε από τη θέση αυτή. Και είναι προς τιμήν του κόμματος των Οικολόγων Πρασίνων που βγήκαν και ζήτησαν την ανανέωση της θητείας του!

Μόνο που ο κ. Πρωθυπουργός μας το είδε αλλιώς! Με τόσο πρόσφατη τη λαϊκή εντολή, με ισχυρή κυβέρνηση και σε περιόδο που με επιμονή τονίζει την ανάγκη της κοινωνικής συναίνεσης για τη λύση των μεγάλων μας προβλημάτων, έρχεται να προτείνει για Επίτροπο την κ. Δαμανάκη και όχι τον κ. Δήμα!

Ακολουθώντας πιστά το μικροκομματικό συμφέρον και το βόλεμα κάποιων, παραβλέπει τη συμβολική αξία που θε είχε μια τέτοια κίνηση ή υποτάσσεται, φαίνεται, σε κάποιες ισχυρές εσωκομματικές πιέσεις, όπως συνέβη και στην περίπτωση του Προϋπολογισμού με τις γνωστές παλινωδίες.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΚΑΙ …ΠΡΩΤΟΙ!!!

Είμαστε τελευταίοι στην πιστοληπτική ικανότητα και πρώτοι στη διαφθορά λένε οι στατιστικές, οι οποίες δεν είναι Greek statistics, και μάλλον την αλήθεια λένε. Μόνο που σε δεύτερη ανάγνωση και με λίγη σκέψη, λένε και κάποια άλλα πράγματα που δεν θα τα ακούσετε ποτέ από τους μεγαλοσχήμονες δημοσιογράφους μας στα δελτία των 8.
Ότι δηλαδή γι’ αυτό το ...σπορ της αθλιότητας, που μας καταβαραθρώνει σαν κοινωνία και το πληρώνουμε όλοι μας, όχι μόνο δεν ευθύνονται καθόλου εκείνοι οι έρημοι οι μετανάστες που έρχονται για ένα κομμάτι ψωμί και τους τα φορτώνουμε όλα, μάλλον ως θύματα απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας εμπλέκονται και ίσα-ίσα που πολλοί από αυτούς κατάγονται από χώρες, όπως το Μπαγκλαντές, με μικρότερο συντελεστή διαφθοράς από αυτόν της δικής μας.
Το σπορ αυτό της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος της ξεφτίλας και της διεφθαρμένης συναλλαγής είναι ένα σπορ που διεξάγεται αποκλειστικά από «καθαρόαιμους» Έλληνες βλέπετε! Από «καθώς πρέπει» συμπολίτες μας που η υπόλοιπη κοινωνία τους βγάζει το καπέλο και συναλλάσσεται μαζί τους …δεόντως! Άπαντες μάλιστα εξ’ αυτών συνιστούν πρότυπα επιτυχίας για τους υπόλοιπους.

Και όλοι μαζί απαρτίζουν αυτόν τον «ενάρετο» και καταθλιπτικό εσμό των νεοελλήνων που καταπατούν και καίνε τα δάση και βουτηγμένοι μέσα στην πολιτιστική ανυπαρξία και υποκουλτούρα αβαντάρουν γουρούνια, καθώς βλέπουν μετά μανίας τις εκπομπές τους στην τηλεόραση και αγοράζουν τις Κυριακές τις βδομαδιάτικες σκατοεφημερίδες τους με …. αποκαλύψεις σκανδάλων! ξερόλες φαρισαίοι και υποκριτές τα βάζουν με τα νέα παιδιά που βγαίνουν στο δρόμο να διαδηλώσουν για ένα καλύτερο αύριο και για μια χαραμάδα φωτός σε αυτή τη μαυρίλα, και έτσι όπως βλέπουν από τον καναπέ την κάμερα να ζουμάρει στον κάδο απορριμάτων με τη μολότωφ, αγριεύουν τρίζουν τα δόντια και θέλουνε να δαγκώσουν λαρύγγια, και όταν πάνε στην κάλπη σπρώχνουν τα κόμματα εξουσίας προς την «ατζέντα Καρατζαφέρη» για σκούπες μεταναστών και στρατόπεδα για έντονη αστυνόμευση στους δρόμους και για καρτέρια!

Περάστε κόσμε: Εδώ οι καλύτερες ταινίες της 10ετίας!!!!

Μου ήρθε να βάλω αυτόν τον τίτλο γιατί όλο αυτό το παιχνίδι που παίζουμε με τις λίστες μου θύμισε τα παλιά μαγαζιά που έβγαζαν έξω την πραμάτεια τους και τη διαλαλούσαν παινεύοντας την! Εδώ η πραμάτεια μας δεν είναι για πούλημα -λιγάκι "μούρη" μπορεί να πουλάμε- έχει να κάνει με συγκινήσεις και συναισθήματα, αγγίγματα ψυχής και γρατσουνίσματα που προξένησαν στον καθένα μας τα έργα αυτής της σπουδαίας τέχνης του ανθρώπου: της 7ης!

Γνωρίζοντας βέβαια ότι, όπως τόσο εύστοχα σημειώνει στη λίστα της η συνάδελφος crispy, με πόνο ψυχής αφήσαμε έξω και αριστουργήματα. Και ότι οι τελευταίες χρονικά ταινίες που είδαμε αποκτούν ένα προβάδισμα στη μνήμη μας σε σχέση με τις παλαιότερες.

Εγώ προσπάθησα να κρατήσω στη λίστα μου και μια αξιολόγηση ποιοτικής διαβάθμισης σύμφωνα βέβαια με τα δικά μου κριτήρια παρ' ότι που ξέρω ότι αυτό είναι αρκετά δύσκολο.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, ως τις 20 καλύτερες ταινίες για τη δεκαετία 2000-2009 εγώ θεωρώ κατά σειρά αξιολόγησης τις πιο κάτω:

1. Η Λευκή Κορδέλα. του Μίκαελ Χάνεκε

2. Mulholland Drive. του Ντέϊβιντ Λιντς

3. Τυχερή Κι’ Ευτυχισμένη. του Μάϊκ Λη

4. Γκραν Τορίνο. του Κλιντ Ηστγουντ

5. Τα Παιδιά Της Χορωδίας. του Κριστόφ Μπαρατιέ

6. Τραγούδια Από Το Δεύτερο Όροφο. του Ρόϋ Άντερσον

7. Εσείς Οι Ζωντανοί. του Ρόϋ Άντερσον

8. Match Point. του Γουντυ Αλλεν

9. Γράμματα από το Ιβο Ζιμα. του Κλιντ Ηστγουντ

10. 4 Μήνες 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες. του Κριστιάν Μουνγκίου

11. Old Boy. του Τσαν Γουκ Παρκ

12. The Big Fish. του Τιμ Μπάρτον.

13. Προσοχή Πόθος. του Ανγκ Λι

14. Οι Ωρες. του Στίβεν Ντάλντρι

15. Dogville. του Λαρς Φον Τρίερ

16. Αναχωρήσεις. του Γιοτζίρο Τακίτα

17. Οι Ζωές των Άλλων. του Φλόριαν Χένκελ Φον Ντόνερσμαρκ

18. Ο Επίμονος Κηπουρός. Του Φερνάντο Μεϊρέγιες

19. Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι. Του Κεν Λόουτς

20. Οι 3 Ταφές του Μελκιάδες Εστράδα. Του Τόμυ Λη Τζόουνς

Κοινωνικός Τουρισμός: Το καλό να λέγεται!!!

Θα πρέπει, νομίζω, καμιά φορά να γράφουμε και για τα θετικά που συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα. Όπως για παράδειγμα: ο θεσμός του κοινωνικού τουρισμού. Κάτι που ξεκίνησε δειλά-δειλά στην αρχή και με πολύ στριμωξίδι και γραφειοκρατικές ουρές αλλά τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί σε σημαντικό βαθμό και μπορούν έτσι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι να απολαύσουν ένα οκταήμερο ταξίδι στο μέρος που επιθυμούν με πολύ λίγα χρήματα. Η συμμετοχή για την περίοδο του χειμώνα με πρωϊνό και ένα γεύμα φτάνει στα 5 ευρώ το άτομο, ενώ το καλοκαίρι γύρω στα 10. Ενώ για όσους θέλουν να ταξιδέψουν με μέσα μαζικής μεταφοράς (αεροπλάνο, πλοίο, λεωφορείο) προσφέρεται εκπτωτικό κουπόνι που φτάνει μέχρι και το 50% της τιμής του εισιτηρίου.

Έτσι και εμείς δραπετεύσαμε για μια εβδομάδα κατά βορειοανατολική μεριά και με βάση μας την Καβάλα "χτυπήσαμε" όλη την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Σταθήκαμε και τυχεροί στο θέμα του καιρού, μόνο μια μέρα μας έβρεξε. Τα υπόλοιπα θα σας τα πουν οι φωτογραφίες:

.

Η Καβάλα πανέμορφη και επιβλητική, ακόμη και τα σύννεφα είναι ωραία!

Φίλιπποι: Το αρχαίο θέατρο με την όμορφη βουνοπλαγιά:

Φίλιπποι: Αρχαίο μάρμαρο και δίπλα εκρήγνυται το αγκάθι.

Πουρνάρι: το εθνικό μας δέντρο. Το βρίσκεις παντού σε όλη την επικράτεια και όπως λένε οι ειδικοί είναι από τα πιο "έξυπνα" δέντρα της φύσης. Έχει πολύ βαθύ ριζικό σύστημα και στην ανομβρία ρίχνει φύλλα για να μειώνει τις ανάγκες του σε νερό. Και όταν καεί ξαναφυτρώνει.

Μουσείο Καβάλας: Δυο ντροπαλά καρίτσια!

Οι πηγές του Αγκίτη και πίσω το ομώνυμο πανέμορφο σπήλαιο.

Αυτό το "κάθαρμα" ο κισσός που πατάει σε ...ξένες πλάτες!

Της Ξάνθης το παζάρι με βροχή.

Θάσος: εδώ το καλοκαίρι σφύζαν από έρωτα γυμνά κορμιά!

Νέστος: Χωρίς Λόγια!

Το Δάσος της Δαδιάς: Οξιές με κίτρινα φύλλα!

Το Δάσος της Δαδιάς: ...και λίγο πρασινάκι!

Δίον Κατερίνης: Μάρμαρα και όμορφα πλατανάκια!

:

Δίον Κατερίνης: Το εκπληκτικό ψηφιδωτό του Διονύσου!

Το παράδοξο του Ζήνωνα...και οι ρωγμές της Λογικής!!!

Ο Ζήνων ο Ελεάτης που γεννήθηκε το 488 π.Χ. στην Ελέα (σημερινή Velia) της Ιταλίας ήταν Ελεατικός φιλόσοφος της Αρχαίας Ελλάδας και ο αγαπημένος μαθητής του Παρμενίδη.  Έζησε μερικά χρόνια στην Αθήνα και λέγεται ότι ανέλυε και εξηγούσε τις θεωρίες και τα δόγματά του στον Περικλή και τον Καλλία για 100 μνες. Υπέρμαχος της ελευθερίας δεν δίστασε να ρισκάρει τη ζωή του για να γλυτώσει την πατρίδα του από έναν τύραννο. Αν και έχουν σωθεί ελάχιστα από τα γραπτά του, τα περισσότερα που γνωρίζουμε για αυτόν προέρχονται από τον Αριστοτέλη στα Φυσικά, βιβλίο 6, κεφάλαιο 9.
Η συνεισφορά του Ζήνωνα στην Ελεατική φιλοσοφία είναι εντελώς αρνητική. Δεν προσέθεσε τίποτα θετικό στη διδασκαλία του Παρμενίδη, παρά αφιερώθηκε στο να αρνείται και να ανταποδεικνύει τις απόψεις των αντιπάλων του. Ο Ζήνων έδειξε πως η κοινή αντίληψη της πραγματικότητας οδηγεί σε παράδοξα και οξύμωρα.

Το γνωστότερο από αυτά τα παράδοξα είναι αυτό με τον Αχιλλέα και τη Χελώνα το οποίο ναι μεν η επιστήμη το απαντά, η λογική όμως αδυνατεί να το εξηγήσει. Αυτό το παράδοξο είναι και αγαπημένο μοτίβο στο έργο του μεγάλου Αργεντινού στοχαστή και συγγραφέα Χόρχε Λ. Μπόρχες. Το χρησιμοποιεί διαρκώς ως παράδειγμα αμφισβήτησης της βεβαιότητας τούτου του κόσμου. Και σημειώνει κάπου: Εμείς έχουμε ονειρευτεί τον κόσμο. Τον έχουμε ονειρευτεί στέρεο, μυστηριώδη, ορατό, πανταχού παρόντα και διαρκή. Όμως, μέσα στη δομή του έχουμε αφήσει κάτι ανεπαίσθητες και ακατάλυτες ρωγμές μη λογικής, που μας λένε ότι είναι ψεύτικος.

.

.

Το παράδοξο του Ζήνωνα:

Ο (ωκύπους) Αχιλλέας τρέχει δέκα φορές πιο γρήγορα από τη χελώνα και της παραχωρεί ένα προβάδισμα εκατό μέτρων. Ο Αχιλλέας διατρέχει αυτά τα εκατό μέτρα και την ίδια ώρα η χελώνα διατρέχει δέκα. Ο Αχιλλέας διατρέχει αυτά τα δέκα μέτρα και την ίδια ώρα η χελώνα διατρέχει ένα. Ο Αχιλλέας διατρέχει αυτό το ένα και η χελώνα δέκα εκατοστά.
Ο Αχιλλέας τα δέκα εκατοστά και η Χελώνα ένα. Ο Αχιλλέας ένα εκατοστό και η χελώνα ένα χιλιοστό και ούτω καθεξής επ' άπειρον, χωρίς ο Αχιλλέας να μπορέσει ποτέ να φτάσει τη χελώνα!

Μποϋκοτάζ στα «Made in China» αλλιώς θα γίνουμε Κινέζοι!!!

Και δεν εννοώ ότι θα κιτρινίσει η επιδερμίδα μας ή θ’ αποκτήσουμε σχιστά ματάκια, ούτε ότι θα τρώμε ρύζι με ξυλάκια. Το άλλο εννοώ το πιο βαρύ: θα γίνουμε όλοι μισθωτά σκλαβάκια!
Είκοσι χρόνια μόνο πάνε από τότε που ξεκίνησε ο κομμουνιστοκαπιταλισμός του Δράκου, είκοσι χρόνια και δεν έμεινε λίθος επί λίθου στην παγκόσμια οικονομία. Εδώ στη Δύση μας βρήκε συμφορά. Χαθήκανε όλα τα κεκτημένα. Ότι κατάκτησαν οι εργαζόμενοι με αγώνες και με αίμα τα τελευταία 150 χρόνια όλα σιγά-σιγά αφαιρέθηκαν και οι εργασιακές σχέσεις γύρισαν στον Μεσαίωνα!
Πρέπει να κουραστείς πολύ να βρεις στην αγορά κάτι που να μην φτιάχτηκε στην Κίνα. Μόνο τσιμέντα τούβλα και βαριά αντικείμενα με υψηλό κόστος μεταφοράς ή ρούχα υψηλής ραπτικής παράγονται πλέον στην Ευρώπη. Μαζί βέβαια με τον αέρα τον κοπανιστό της κινητής τηλεφωνίας.
Κλείνουνε οι δουλειές χάνονται θέσεις εργασίας μειώνονται συνέχεια οι αμοιβές και μετά ψάχνονται τάχα μου οι "ειδικοί" πως φτάσαμε στην κρίση! Μόνο από κανα γέρο οικονομολόγο μπορεί να ακούσεις την αλήθεια, όπως ο πρώην υπουργός οικονομικών του Ρέηγκαν που βγήκε τις προάλλες και δήλωσε: Σκατά στα μούτρα μας με την απελευθέρωση του εμπορίου που κάναμε και φύγανε από εδώ οι επιχειρήσεις! Ή το άλλο που είπε ένας Αμερικανός επιχειρηματίας: τα μόνα λεφτά που μένουν στις ΗΠΑ από αυτά που ξοδεύουμε κάθε μέρα είναι όσα χαλάμε στα μπαρ και στις πουτάνες! Τα ίδια βέβαια ισχύουν και για τας Ευρώπας!
Παρ’ όλα αυτά οι απανταχού νεοφιλέυθεροι και το κεφάλαιο επιμένουνε στα ίδια. Καλομάθανε βλέπεις στα φτηνά εργατικά χέρια –και δεν είναι βέβαια μόνο η Κίνα- γιατί το πάθος του καπιταλιστικού κέρδους είναι ακόρεστο. Και λένε τώρα ότι τάχα μου εμφανίστηκαν δείγματα ανάκαμψης γιατί το ΑΕΠ της Κίνας παρουσιάζει άνοδο 7%. Ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό οφείλεται στα χρήματα που ρίξανε στις αγορές της Δύσης μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος οι κυβερνήσεις της Αμερικής και της Ευρώπης. Και …τσακ μετά μέσω του συστήματος παραγωγής τα λεφτά αυτά στην Κίναααα!
Και να πούμε ότι διαπνεόμενοι από διεθνιστική αλληλεγγύη περιμένουμε να ανεβεί το εισόδημα των Κινέζων και από εκεί να πάμε σε μια νέα ισορροπία: τρίχες κατσαρές! Πέντε δολάρια έπαιρνε την ημέρα ο εργαζόμενος για 15ωρη εργασία πριν 20 χρόνια, πέντε δολάρια συνεχίζει να παίρνει και τώρα! Άλλοι λαοί άλλες κουλτούρες! Εδώ στην Κορέα συμπλήρωσαν 60 χρόνια βιομηχανικής ανάπτυξης και ακόμη δεν κατάκτησαν την αργία της Κυριακής. Δουλεύουν οι άνθρωποι 365 ημέρες το χρόνο! Και υποτίθεται ότι εκεί υπάρχει Δημοκρατία αλλά μόνο οι φοιτητές διαδηλώνουν καμιά φορά!
Το μόνο λοιπόν όπλο που μας μένει σαν άμυνα είναι, νομίζω, το να μην αγοράζουμε κινέζικα προϊόντα. Όσο ουτοπικό και αν ακούγεται αυτό, μιας και όπως είπα στην αρχή πιο εύκολα βρίσκεις βελόνα στ’ άχυρα παρά προϊόν «no made in china»!!! Εγώ πάντως το ψάχνω για όσο πιο κοντά μας και βρίσκω τούρκικα, βουλγάρικα, ρουμάνικα, πορτογαλέζικα, πολωνικά, λιθουανέζικα και ότι άλλο εκτός Κίνας και Άπω Ανατολής . «Το μη χείρον βέλτιστον» μωρέ παιδί μου!