Η Φιλία!!!

   Είναι γεγονός ότι σε αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία που ζούμε, δεν  δοκιμάζονται μόνο οι υλικές αξίες και οι ανταλλακτικές αποτιμήσεις τους αλλά μπαίνουν σε δοκιμασία πολύ πιο θεμελιώδη πράγματα της κοινωνικής μας συγκρότησης. Καθώς κάτω από την αβάσταχτη πίεση της οικονομικής αβεβαιότητας και του φόβου οξύνονται οι ενστικτώδεις συμπεριφορές αυτοσυντήρησης και αμβλύνονται  σφόδρα όλες οι εκφάνσεις αλληλεγγύης.  Οπότε ευνόητο είναι να δοκιμάζεται σήμερα και η φιλία, αυτή η προαιώνια και κορυφαία αξία κοινωνικότητας που σ’ αυτόν εδώ τον τόπο καλλιεργήθηκε και ευδοκιμεί χρόνια και χρόνια. Και ως ένας τσακισμένος άνθρωπος που στέκεται στα πόδια του χάρη σ'αυτή, θέλω με τη σημερινή ανάρτηση να την υπενθυμίσω. Να υπενθυμίσω  το «Δάμων και Φιντίας» αυτή τη συγκλονιστική ιστορία φιλικής αυταπάρνησης που διδαχτήκαμε στο σχολείο. Ή για τους παλαιότερους εκείνο το εκπληκτικό «ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ της αρχαίας ελληνικής γλώσσης» του Γεωργίου Ζούκη  που κάναμε στην Α΄ Γυμνασίου όπου με επιλεγμένα αρχαία κειμενάκια  όχι ιδιαίτερης δυσκολίας πραγματοποιούσαμε τα πρώτα δειλά βήματα στην αρχαία μας γλώσσα. Και το πρώτο-πρώτο μάθημα ήτανε «Ο πιστός φίλος». Ένα βιβλίο που το βρήκα τις προάλλες από έναν πλανόδιο πωλητή της πλατείας Συντάγματος και χάρις σε μια πολύ πιστή και καλαίσθητη επανέκδοση των εκδόσεων Καλοκάθη και από το οποίο σας παραθέτω ένα μέρος  αυτού μαθήματος:

                                                       « Ὁ πιστὸς φίλος

 Πιστεύω τῶ φίλῳ. Πιστὸν φίλον ἐν κινδύνοις γιγνώσκεις. Ὁ φίλος τὸν φίλον ἐν πόνοις καὶ κινδύνοις οὐ λείπει. Τοῖς τῶν φίλων λόγοις ἀεὶ πιστεύομεν. Εἰ κινδυνεύετε, ὦ φίλοι, τοὺς τῶν ἀνθρώπων τρόπους γιγνώσκετε· οἱ μὲν γὰρ ἄπιστοι φίλοι οὐ μετέχουσι τοῦ κινδύνου, οἱ δὲ πιστοὶ συγκινδυνεύουσι τοῖς φίλοις. Πιστοῖς φίλοις μᾶλλον ἤ χρυσῷ καὶ ἀργύρῳ πιστεύομεν.   ………… »


ΥΓ: επειδή δεν περίσσευε τότε ο  ... φεμινισμός, ίσως  να περιττεύει η διευκρίνηση ότι με τη λέξη "φίλος"  των κειμένων αυτών εννοούμε σήμερα και τα δύο γένη.