Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του μεγάλου αμερικανού συγγραφέα Τζον Τσίβερ (1912-1982) που η παγκόσμια κριτική τον έχει κατατάξει μέσα στην πρώτη τριάδα των ηθογράφων της προνομιούχας Αμερικής του 20ου αιώνα μαζί με τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ και τον Τζον Απντάϊκ.
Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε στη γλώσσα μας τον Ιούλιο του 2013 από τις εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ. Και εδώ αρχίζουν τα περίεργα και τα ερωτηματικά: γιατί έπρεπε δηλαδή να περιμένει ο έλληνας αναγνώστης τόσα πολλά χρόνια για να γνωρίσει τον μεγάλο αυτό μάστορα της γραφής. Όταν μάλιστα, όπως βλέπουμε στην αρχή στην ταυτότητα του βιβλίου, στην Αμερική σημείωνε μεγάλη επιτυχία και εκδιδόταν ανελλιπώς με μια έκδοση το χρόνο από το 1946 μέχρι το 1978, τριάντα δύο συναπτά έτη και με μόνη εξαίρεση τις χρονιές 1974, 1975 και 1976 που δεν πραγματοποίησε έκδοση. Και δεν νομίζω ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα απροσεξίας από μεριάς εκδοτών μας. Απλά, δείχνει ανάγλυφα αυτό το εκδοτικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε, και όχι μόνο στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια: Τη θεοποίηση του ογκώδους μυθιστορήματος με την υψηλή τιμή και την πληρη απαξίωση της μικρής φόρμας. Κάτι που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό και τα συγγραφικά πράγματα με αποτέλεσμα να θεωρείται ολοκλήρωση για ένα συγγραφέα μόνο η συγγραφή μυθιστορήματος. Και ικανότατοι διηγηματογράφοι να τσαλαβουτάνε στα ξένα γι' αυτούς χωράφια του μυθιστορήματος ψάχνοντας γι' αυτή τη ρημάδα την ολοκλήρωση. Ακόμη και η κυρία Άλις Μονρώ που τιμήθηκε φέτος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας δήλωσε ότι ένοιωθε το ίδιο κόμπλεξ αλλά τελικά δεν ενέδωσε στον πειρασμό.
Το βιβλίο αποτελείται από εννέα μικρά διηγήματα που όλα τους διακρίνονται για την αριστοτεχνική δομή τους και συναρπαστικότητα. Όλα τα στοιχεία που δίδονται στη περιγραφή κάποια στιγμή αξιοποιούνται και ο αναγνώστης διολισθαίνει σιγά-σιγά σε αυτόν τον παράξενο κόσμο των ηρώων που ενώ δείχνει τακτοποιημένος και άνετος μια αίσθηση κλιμακούμενης και ακαθόριστης απειλής αρχίζει να αιωρείται και να ανεβάζει το ενδιαφέρον. Για να έρθει στο τέλος η πλήρης και απρόσμενη ανατροπή που σε αφήνει αποσβολωμένο και να κάνεις δυο πράγματα: πρώτα να ανακαλείς νοερά όλη την ιστορία από την αρχή και μετά να ευχαριστείς τη ζωή που σε έκανε αναγνώστη.
Άσε που εκείνο το ομώνυμο διήγημα της συλλογής συνιστά μια πρωτοφανή καινοτομία γραφής κάτι το τελείως διαφορετικό από ό,τι είχα μέχρι τώρα διαβάσει.
Άσε που εκείνο το ομώνυμο διήγημα της συλλογής συνιστά μια πρωτοφανή καινοτομία γραφής κάτι το τελείως διαφορετικό από ό,τι είχα μέχρι τώρα διαβάσει.
Απλά, μη το χάσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου