Με τη φράση: «Αν θες κάτι με όλη σου την ψυχή, το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να σε βοηθήσει να το πετύχεις!» που είπε ο Paulo Coelho στο βιβλίο του «Ο Αλχημιστής», πιστεύω ότι άνοιξε μια κερκόπορτα στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο μέσα από την οποία πέρασε και περνάει ακόμα το μήνυμα του μοναχικού δρόμου. Κάτι που το εκδοτικό και κινηματογραφικό κατεστημένο φρόντισε αμέσως να υιοθετήσει και μας προέκυψαν οι Χάρυ Πότερ και οι Νταβίντσηδες. Ξεθάφτηκε και ο μακαρίτης ο Τόλκιν με τα δαχτυλίδια του, που είχε «ατυχήσει» σε παλαιότερες εποχές και γενικά βλέπουμε μια αποθέωση του απομονωτισμού που συμφέρει πολύ το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας. Η δουλειά που κάνει η τηλεόραση κλείνοντας τον κόσμο στα σπίτια, βρήκε και ένα καλλιτεχνικό άλλοθι με τα βιβλία αυτά και τις ταινίες.
Και δεν λέω ότι καλά και σώνει φταίει ο Coelho, απλούστατα αυτός βρήκε το timing μέσα στην αποθέωση του καταναλωτισμού και των υπαρξιακών αδιεξόδων να πετάξει αυτή την μπαρούφα και να κάνει το απόλυτο παγκόσμιο μπεστ-σέλλερ. Ότι ακολούθησε μετά ήτανε εύκολο: και ο δρόμος είχε ανοίξει και το σύστημα έσπρωχνε τα πράγματα προς τα εκεί. «Καθίστε στα σπίτια σας!» και όλα θα πάνε ωραία. Κάποιοι μάγοι και κάποια τραγιά, κάποια περίεργα όντα θα ‘ρθούν και θα σας σώσουν.
Γιατί πώς να το κάνουμε ρε παιδιά –και ας ακούγονται αυτά παλιομοδίτικα- όση δύναμη και αν έχει η γραφή και όση εικαστική τελειότητα ο κινηματογράφος, αν δεν υπάρχει και κάποιο κοινωνικό μήνυμα, κάποια υπενθύμιση της δύναμης των ανθρώπων, μια συγκίνηση του αλτρουϊσμού και της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κοινής μοίρας και των αγώνων, δεν γίνεται δυστυχώς τίποτα!
Και δεν λέω ότι καλά και σώνει φταίει ο Coelho, απλούστατα αυτός βρήκε το timing μέσα στην αποθέωση του καταναλωτισμού και των υπαρξιακών αδιεξόδων να πετάξει αυτή την μπαρούφα και να κάνει το απόλυτο παγκόσμιο μπεστ-σέλλερ. Ότι ακολούθησε μετά ήτανε εύκολο: και ο δρόμος είχε ανοίξει και το σύστημα έσπρωχνε τα πράγματα προς τα εκεί. «Καθίστε στα σπίτια σας!» και όλα θα πάνε ωραία. Κάποιοι μάγοι και κάποια τραγιά, κάποια περίεργα όντα θα ‘ρθούν και θα σας σώσουν.
Γιατί πώς να το κάνουμε ρε παιδιά –και ας ακούγονται αυτά παλιομοδίτικα- όση δύναμη και αν έχει η γραφή και όση εικαστική τελειότητα ο κινηματογράφος, αν δεν υπάρχει και κάποιο κοινωνικό μήνυμα, κάποια υπενθύμιση της δύναμης των ανθρώπων, μια συγκίνηση του αλτρουϊσμού και της αγάπης, της αλληλεγγύης, της κοινής μοίρας και των αγώνων, δεν γίνεται δυστυχώς τίποτα!
Όλες οι κατακτήσεις της ανθρωπότητας χαθήκανε τα τελευταία είκοσι χρόνια. «Έρχονται δύσκολα χρόνια μέσα στη Γάζα» που λέει και ο ποιητής και ο κόσμος όχι μόνο έχει αδρανήσει τελείως, αλλά με τη βοήθεια των καναλιών, χλευάζει όσα από τα νέα παιδιά μας, έστω και άτσαλα, βγαίνουν στο δρόμο.
Η καταιγίδα, δεν ακούγεται πλέον από μακριά, χτυπάει τώρα τα παραθύρια μας και όλο εκείνο το σύμπαν που λέει ο Coelho μάλλον εναντίον μας έχει συνωμοτήσει!
Η καταιγίδα, δεν ακούγεται πλέον από μακριά, χτυπάει τώρα τα παραθύρια μας και όλο εκείνο το σύμπαν που λέει ο Coelho μάλλον εναντίον μας έχει συνωμοτήσει!
26 σχόλια:
Καλή εβδομάδα να έχουμε, αν και δε το βλέπω!
Δύσκολα τα πράγματα.. Στο Coelho πάντως μια χαρά συνωμότησε το σύμπαν.. :) Ολόκληρη βιομηχανία με τέτοιες φράσεις δημιούργησε..και ζει πάμπλουτος.. Καλημέρες!..
ωραίο ποστ ναβαρίνο μας!Πάντως εγώ διαφωνώ όταν θέλω κάτι το σύμπαν συνομοτεί για το αντίθετο και γενικά αυτό το σύμπαν πολλές φορές τοχω συχτιρίσει...οπότε μάλλον για τον εαυτό του το έλεγο ο Coelho!:P
n πω την αλήθεια μου δεν την μπορώ την γραφή του καθόλου...κ τον αλχημιστή επίσης αλλά αναγνωρίζω ότι είναι καλόσ στο είδος του.
μονκακι 1
Yπερεκτιμημενη λογοτεχνια και λογοτεχνες θα ελεγα και συμφωνω απολυτα μαζι σου, (και παλι!) ;)
Μια η τηλεοραση με τις βλακειες της μια οι λογοτεχνες τυπου Coelho, μια οι ...μαγοι και οι τραγοι που λες ;) oλα αυτα μας εχουν καθηλωσει για τα καλα στον καναπε!
Οσο για κοινωνικα μήνυματα στον κινηματογραφο, απο τους λιγους που ακομη ασχολουνται με το ...ειδος ειναι ο πολυ αξιολογος Κen Loach!
Αλλα οπως καταλαβαινεις οσοι παραγουν σοβαρο εργο ειναι πια ..
μετρημενοι στα δακτυλα!
Τουλαχιστον ας τους ενισχυουμε οσο συχνα μπορουμε!
@Big mama
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Είσαι τόσο καλή!
@Roadartist
Και είναι συνομήλικος μου και πρώην χιππυ ο μπαγάσας! Τελικά η γενιά μου έβγαλε πολλά λαμόγια!
Την καλησπέρα μου!
@monkaki1
Γιατί ρε συ: δεν μασάνε τα δεντρόβια και τα ερπετά από τέτοια!
Την καλησπέρα μου!
Πως πάει η εξεταστική;
@Elva
Να είσαι καλά σ' ευχαριστώ!
Έχεις δίκιο για τους πραγματικούς δημιουργούς αλλά τα συστήματα παραγωγής και διανομής είναι πανίσχυρα.
ΥΓ: Δεν είναι μόνο ο Λόατς, αυτός είναι ο πιο πολιτικός, υπάρχουν πάρα πολλοί με κοινωνικά μηνύματα ακόμη και ο χολυγουντιανός Κλιντ Ήστγουντ για να αναφέρω στην τύχη ένα όνομα. Αλλά οι υπερπαραγωγές που εδώ παίζονται στα Village που πάει η νεολαία είναι άστα να πάνε!
Πόσο μου άρεσε Navarino η οπτική και κριτική σου στον Koέλιο.Ολα θα γίνουν από μόνα τους, μήπως όλοι να σκεφτούμε πως η οικονομική κρίση θα περάσει χωρίς προσπάθεια κι αγώνες και το΄σύμπαν συνωμοτήσει υπέρ μας κι εναντίον των κερδοσκόπων
Μεγάλα λόγια τι να πώ.
Καλό καλό βράδυ
Navarino-s πολύ καλή ανάρτηση! Οφείλω να ομολογήσω ότι ο Coelho δεν με είχε εντυπωσιάσει ποτέ ιδιαίτερα...
@ippoliti μου καλημέρα!
Δυστυχώς το παραμύθιασμα έχει πέραση βλέπεις! Υπάρχουν όμως και τα καλά παιδιά, μπορεί να είναι μειοψηφία αλλά υπάρχουν!
@Vipera Lebetina
Καλώς ήρθες! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα τα λέμε!
Η επιτυχία τέτοιων βιβλίων είναι σημάδι των καιρών, όπως λες! Κινούνται στο ίδιο αποβλακωτικό μήκος κύματος και με τα Βίπερ Νόρα και την «λογοτεχνία» σχετική με σούπερ ήρωες ...
Καλημέρα, navarino-s
Σωστά το τοποθετείς, αν και την κ Μενεγάκη την έχω σε υπόληψη, ηκουλτούρα των μονομάχων.
Κοέλιο Πάουλο (Coelho Paulo): Η επιστροφή του Άρλεκιν με θεοσοφικό μανδύα...
@Aγγελική Ν
Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο όταν αυτά γίνονται θέαμα, γυρίζονται δηλαδή ταινίες που αγκαλιάζουν όλη τη νεολαία του πλανήτη!
Μάλλον θα επανέκαμψες στη βάση σου!
@Δικαιόπολι
Ο ...θεοσοφικός μανδύας μου άρεσε!
Πες τα βρε ναβαρίνο, πες τα!
Συμφωνώ μαζί σου με εξαίρεση τον Τόλκιν ο οποίος θεωρώ ότι έχει πολύ βαθιά νοήματα.
@Βρομιστεράκι
Γειά σου ρε ...κάθαρμα σ' ευχαριστώ για την υποστήριξη!
@Greek Rider
Μπορεί να έχεις δίκιο και να αδικώ τον Τόλκιν. Ξέρεις πιο πολύ για αυτές τις φαντασμαγορικές κινηματογραφικές μεταφορές ήθελα να μιλήσω!
ίσως να είναι κι έτσι.
πάντως ο καθένας από αυτούς τους δημιουργούς έχει τις δικές του ικανότητες, οι οποίες βρίσκονται στη διάθεσή μας. Το ότι προτιμούμε αυτά τα έργα έναντι άλλων και ότι αυτά τα έργα αντέχουν στον χρόνο, πέρα από την καλή διαφήμιση που μπορεί να τους γίνεται, ίσως να σημαίνει ότι είναι κάτι παραπάνω από μπαρούφες.
Μαριάνα το ότι πρτιμουΝΤΑΙ αυτά τα έργα δεν πάει να πεί κάτι για τη ποιότητα των έργων αλλά για την κλίση του κόσμού στα πιο "εμπορικά" πράγματα. Για να πούμε ότι θα μείνει η μπουρδα του Κοέλο στη συνειδηση του κόσμνου θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον μια 50ετία ακόμα... Τότε βλέπουμε αν θα το θυμάται κανένας.
Navarino μου συγνώμη που πήρα το λόγο αλλά δεν άντεξα ;)
Το ίδιο πράγμα λέμε βρομιστεράκι.
"...Το ότι προτιμούμε αυτά τα έργα έναντι άλλων και ότι αυτά τα έργα αντέχουν στον χρόνο..."
κι εσύ λες "Για να πούμε ότι θα μείνει η μπουρδα του Κοέλο στη συνειδηση του κόσμνου θα πρέπει να περάσει τουλάχιστον μια 50ετία ακόμα"
Δυστυχώς βέβαια πολλές "μπούρδες" έχουν μείνει στη συνείδηση του κόσμου κυρίως λόγω του εύπεπτου νοήματός τους, καθώς η πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται και συνήθως δεν έχει την πολυτέλεια να ασχοληθεί σοβαρότερα με τα δημιουργήματα της φαντασίας του ανθρώπου.
@Μαριάνα καλησπέρα και συγγνώμη για την καθυστέρηση, απόψε είδα τα σχόλια.
Νομίζω ότι αυτό που ισχυρίζεσαι, ότι υπάρχει και κάποια αξία σε αυτά τα έργα, σίγουρα για να πουλάνε πρέπει να είναι ευανάγνωστα δηλαδή να φεύγει εύκολα το κείμενο στο διάβασμα και να υπάρχει η περιέργεια "του τι θα γίνει παρακάτω" η ίδια που υπάρχει και στις σαπουνόπερες της τηλεόρασης. Από εκεί και πέρα όμως τίποτα μα τίποτα. Γιατί λείπει βλέπεις αυτό το κάτι τι που χαρακτηρίζει την τέχνη με το άγγιγμα ευαίσθητων χορδών. Και για να γίνω κατανοητός θα φέρω ένα παράδειγμα από την ποίηση που είναι η ανώτερη μορφή τέχνης του λόγου. Ας πάρουμε π.χ. το θέμα: μετανάστευση και νόστος. Ένα λαϊκό σουξέ του Καζαντζίδη της δεκαετίας του '60 έλεγε στους στίχους του:
"Κακούργα μετανάστευση
κακούργα ξενητιά
μας παίρνεις απ' τον τόπο μας
τα πιο καλά παιδιά!"
Για το ίδιο θέμα το δημοτικό μας τραγούδι λέει:
"Γιάννη μου το μαντήλι σου
τι τόχεις λερωμένο
το λέρωσε η ξενητιά, βρε Γιαννή Γιαννάκι μου,
πέντε ποτάμια τόπλεναν κι έβαψαν και τα πέντε!"
Το πρώτο επειδή δεν έχει αυτά τα στοιχεία της τέχνης ξεχάστηκε, το δεύτερο τραγουδιέται κανα δυο αιώνες και θα τραγουδιέται ακόμα!
Αν κοιτάξεις κάπου το πόσα μυθιστορήματα στη Γαλλία κατά το 19ο αιώνα γνώρισαν την επιτυχία και μετά ξεχάστηκαν, θα τα χάσεις! Έμεινε μόνο ο Ουγκώ ο Μπαλζάκ ο Ζολά ο Σταντάλ και πεντέξι άλλοι!
Έχει δίκιο το Βρομιστεράκι ότι ο χρόνος είναι ο κριτής στην τέχνη: "Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα" για κάποια περίοδο αλλά "Το τρίτο στεφάνι" επιομένει πενήντα χρόνια και φέτος έγινε και θεατρική παράσταση!
Σ' ευχαριστώ πολύ για την τόσο δημιουργική παρέμβαση σου που μας δίνει την ευκαιρία να ανταλλάσσουμε τις απόψεις μας!
@Βρομιστεράκι ίσα-ίσα που αυτές οι παρεμβάσεις ανεβάζουν το διάλογο!
Πάνω σε αυτές τις σκέψεις σου να προσθέσω ότι το εμπορικό και το ποιοτικό δεν είναι πάντα πράγματα ασύνδετα.
Επίσης σχετικά με τα μυθιστορήματα που ξεχάστηκαν: η επικαιρότητα και ο εφήμερος χαρακτήρας που έχει ένα έργο τέχνης δε θα έπρεπε να θεωρείται πάγιος λόγος που ενισχύει την απαξία του.
Δηλαδή ενίοτε συνδέουμε την διαχρονικότητα με την αξία, αλλά ακόμα και το εφήμερο μπορεί να είναι αξιόλογο. Είναι η ανάγκη των ανθρώπων μιας ιστορικής εποχής.
Να 'σαι καλά navarine, είναι ωραίο να μιλάμε ελεύθερα για τις ιδέες μας και ο ένας να χτίζει και να ξαναφτιάχνει πάνω, δια μέσου και κάτω από τα λεγόμενα του άλλου.
@Μαριανα
Λες: "...η επικαιρότητα και ο εφήμερος χαρακτήρας που έχει ένα έργο τέχνης δε θα έπρεπε να θεωρείται πάγιος λόγος που ενισχύει την απαξία του".΄
Σε ένα μέρος έχεις δίκιο σε αυτό! Σίγουρα αυτά τα στοιχεία δεν αρκούν από μόνα τους να το απαξιώσουν. Στους Δαιμονισμένους π.χ. του Ντοστογιέφσκι ξέρεις πολύ καλά ότι βρίσκεσαι στην εποχή του Τσάρου και το θέμα έχει να κάνει με μια ομάδα επεναστατών που θέλουν να ανατρέψουν την μοναρχία αλλά ο τρόπος όμως που το διαπραγματεύεται ο συγγραφέας είναι τόσο διορατικός και διεισδυτικός που πάει πολύ μπροστά στο μέλλον, με αποτέλεσμα το έργο να γίνεται διαχρονικό και αιώνιο!
Έχεις δίκιο για το διάλογο και μου άρεσε πολύ αυτό το: "πάνω, δια μέσου και κάτω από τα λεγόμενα του άλλου" που είπες!
Την καλημέρα μου!
Δημοσίευση σχολίου