Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ!!!

Στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού που γίνεται αυτές τις μέρες στην Καλαμάτα έγινε χθές το βράδυ στο χώρο της Αρχαίας Μεσσήνης -στο χώρο που όταν ολοκληρωθούν οι ανασκαφές και η αποκατάσταση των μνημείων θα αναδειχτεί στους κορυφαίους αρχαιολογικούς μας χώρους- μια μοναδική και αξέχαστη εκδήλωση.
Από νωρίς στις 7.30' μμ, λίγο πριν το σούρουπο δηλαδή, ξεκίνησε η ξενάγηση μας από τον ίδιο τον πρωτεργάτη του τεράστιου αυτού έργου τον καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Πέτρο Θέμελη που εδώ και 25 χρόνια με αυταπάρνηση και ακάματη θέληση κοντεύει να φέρει σε πέρας ένα ασύληπτο στην αρχή όραμα και να αφήσει την υπογραφή του και την προσωπική του σφραγίδα σε μια μεγάλη παρακαταθήκη του παρελθόντος στις επερχόμενες γενιές.

Μας ξενάγησε στο εκπληκτικό θέατρο που έχει αρχίσει η αποκατάσταση του από το χώρο των παρασκηνίων και της Σκηνής και έπεται η τοποθέτηση των μαρμάρινων καθισμάτων που έχουν βρεθεί άθικτα. Μετά στο χώρο της Αγοράς και του πανέμορφου Ασκληπιείου με τα μαρμάρινα αναθήματα σε Θεούς και Ανθρώπους όπου όλως παραδόξως υπάρχει και ένα προς την Θεά Ίσιδα της Αιγύπτου.
Και αφού κατηφορίσαμε προς το μοναδικό και καλύτερα σωζόμενο και πλήρως αποκαταστημένο Αρχαίο Στάδιο με τις μισές μαρμάρινες και μισές χωμάτινες κερκίδες, καταλήξαμε στον χώρο του Εκκλησιαστηρίου, τον πρώτο που αποκαταστάθηκε.
Πρόκειται για έναν χώρο ιδανικό για μουσικές εκδηλώσεις που πέρα από την πολύ καλή ακουστική του, προσφέρει στους θεατές μια μοναδική θέα που φθάνει μέχρι κάτω στον Μεσσηνιακό Κόλπο.


Εκεί μας παρέλαβε η μεγάλη μουσικός μας κ. Ντόρα Μπακοπούλου που με μια μοναδική μαεστρία χωρίς τη χρήση παρτιτούρας, μας προσέφερε με γενναιοδωρία το θείο ταλέντο της και μια μουσική πανδαισία, συνοδευόμενη μάλιστα στο εισαγωγικό της κομμάτι από μια νεαρά χορεύτρια του φεστιβάλ που βλέπετε στη φωτογραφία.

Έπαιξε μέσα σε μια άκρως κατανυκτική ατμόσφαιρα πολλά από τα μοναδικά έργα για πιάνο του μεγάλου Σοπέν και ήτανε σαν μια άλλη κρήνη αυτή, δίπλα στην αρχαία την Αρσινόη που συνεχίζει να ρέει ακόμη, να μας γλυκαίνει με το απαλό κελάρισμα της και σιγά-σιγά μαζί με το μισόγιωμο φεγγάρι που ανέβαινε στον ουρανό, να μας πηγαίνει χιλιάδες χρόνια πίσω και να μας συνδέει με ένα περίεργο διαχρονικό δέσιμο με ανθρώπους που έζησαν, ονειρεύτηκαν, αγάπησαν, έκλαψαν και πέθαναν εδώ σε αυτά τα ίδια μέρη!

8 σχόλια:

Prths είπε...

Καλησπέρα (ή καλημέρα;)
Η αρχαία Μεσσήνη είναι, όπως το λες, συγκλονιστικός τόπος - μπράβο σου και χαίρομαι πολύ που μοιράστκες τη βραδυά σου εκεί. Μακάρι να ξεφεύγαμε πιο συχνά από τα μικρο-εγωϊκά μας και να εστιάζαμε (για λίγο έστω) σε τέτοιες πανανθρώπινες και διαχρονικές ματιές. Η ουσία είναι στην πρόθεση και η αλήθεια στη συγκίνηση.
Σ'ευχαριστώ και νάσαι πάντα καλά.

Τσαλαπετεινός είπε...

Μαγική βραδιά...και φαντάζομαι ότι και η ξενάγηση ήταν καταπληκτική. Οι αρχαιολόγοι έχουν απίστευτο πάθος για τη δουλειά τους και πάντα είναι ενδιαφέρουσες οι διαλέξεις τους ή στην προκειμένη περίπτωση οι ξεναγήσεις τους.
Σας ζηλεύω!

navarino-s είπε...

@Parths
Να είσαι καλά και είναι πολύ ωραίο αυτό το:" Η ουσία είναι στην πρόθεση και η αλήθεια στη συγκίνηση".
Καλό καλοκαίρι!

navarino-s είπε...

@Τσαλαπετεινός
Έχεις απόλυτο δίκιο και ο συγκεκριμένος πέραν του πάθους που λες δικαρίνεται για τη λαϊκότητα του χαρακτήρα του και για την πολύ υψηλή αίσθηση χιούμορ!
Καλό καλοκαίρι!

Penelope είπε...

Αγαπητέ Νavarino, έβλεπα προ μηνός (ίσως και περισσότερο) ντοκιμαντέρ για την πορεία και το έργο του κ. Πέτρου Θέμελη και με ενθουσίασε ο χαρακτήρας και ο τροπος του καθηγήτη. Και ευθύς σκέφτηκα για το πόσο λίγοι είναι πλέον οι άνθρωποι αυτού του βεληνεκούς!

navarino-s είπε...

@Penelope γειά σου!
Πράγματι ο Θέμελης έχει τα στοιχεία που λες και ίσως αυτό είναι και το κίνητρο της δημιουργίας του με το τεράστιο έργο του!
Καλό καλοκαίρι!

Vipera Lebetina είπε...

Κλασσική αρχαία Ελλάδα και κλασσική μουσική! Ωραίος συνδυασμός!!!

navarino-s είπε...

@Vipera Lebetina
Γειά σου ...καθαρματάκι μου! Πως τα πέρασες;