«…κάτι μου κρύβεις/ την καρδιά σου δεν μ’ ανοίγεις/ κι’ όλο περνάει απ’ το μυαλό μου το κακό…»!!!

Έχω την αίσθηση, αγαπητοί αναγνώστες, ότι όλο αυτό το σκηνικό της απειλής ...των γενικών εκλογών που έχει στηθεί στη χώρα μας τις τελευταίες μέρες, είναι ένα καλοστημένο κόλπο στο οποίο παίρνουν μέρος πολλοί μα πάρα πολλοί ...παίκτες!

Και αυτό γιατί η Ελλάδα αποτελεί διεθνώς αυτή τη στιγμή τη χώρα πάνω στην οποία δοκιμάζεται ότι θα ...φορεθεί αύριο και στις υπόλοιπες χώρες της δύσης! Και όχι βέβαια με όρους καμιάς αφελούς χαριτομενιάς και πασαρέλας αλλά με τους πολύ σκηρούς όρους: "στου κασίδη το κεφάλι" που κατά τη λαϊκή παροιμία αποτελούσε το πεδίο εκμάθησης της κουρευτικής τέχνης από τους νεοεισερχόμενους στο επάγγελμα με λίαν οδυνηρές συνέπειες για τον φορέα του κεφαλιού.

Από τη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού με τη βοήθεια των δημοσιογράφων -εκτός του εκλεκτού συναδέλφου μας blogger κ. Δούκα που με την πρώτη ερώτηση του για το κέντρο της Αθήνας, υπενθύμισε τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των επερχομένων εκλογών και μιαν αθέτηση της κυβέρνησης στο θέμα αυτό- φάνηκε η διάθεση να πάνε τα πράγματα στον εκβιασμό της ψήφου υπέρ των κυβερνητικών υποψηφίων γιατί αλλιώς ...τη βάψαμε!

Κάτι που τις επόμενες ώρες και ημέρες υποδαυλίστηκε πολύ έντεχνα από τους Χατζηπρετεντέρηδες και τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Του στυλ: "μα γιατί να μιλάει ο πρωθυπουργός για εκλογές που θα βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες ...κλπ...κλπ" φοβίζοντας έτσι ύπουλα πιο πολύ τον κοσμάκη και να έρχονται και τα spreads και να σιγοντάρουν με την άνοδο τους αυτούς τους φόβους, το ίδιο και το ΔΝΤ και πάει λέγοντας.

Και να έρχεται και ο κ. Προβόπουλος (των 4 εκατομμυρίων και κάτι ψιλά ετησίως) και να μιλάει για την ανάγκη δραστικών περικοπών στις κοινωνικές παροχές του κράτους, μέχρι και στα ΚΑΠΗ έφτασε ο αθεόφοβος! Και να βγαίνουνε πάλι οι (επίσης εκατομμυριούχοι) καραγκιόζηδες της ραδιοτηλεοπτικής δημοσιογραφίας και να επικροτούν τις προτάσεις του! (Ο Θόδωρας ο γείτονας μου ήτανε οικοδόμος τη δεκαετία του '60 και ενέβαζε το χαρμάνι, με τον τενεκέ στην πλάτη, στον 6ο όροφο και παίρνει 650 ευρώ μαζί με το ΕΚΑΣ και όταν πάει εκδρομή με το ΚΑΠΗ λάμπει το πρόσωπο του απ' τη χαρά και θέλετε να του το στερήσετε ρε μαλάκες;).

Αλλά, δυστυχώς, επειδή το πλέγμα αυτό του εκβιασμού και της κατατρομοκράτησης των ελλήνων ψηφοφόρων είναι πανίσχυρο εντός και εκτός της χώρας μας, φοβάμαι ότι τελικά θα περάσουν οι εκβιασμοί τους και:

"...πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος

κι' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε."

Μια μονοήμερη αποδράση στην Αττική!!!

Βγήκαμε χθες μια βόλτα στην Αττική γη και μείναμε μαγεμένοι από τη γλύκα του τοπίου και της θάλασσας. Ακόμη και μέσα από τα καταπατημένα και τους θορύβους των αυτοκινήτων υπάρχει ένα παράθυρο ηρεμίας και ομορφιάς. Η φύση βλέπετε δεν λογαριάζει ΔΝΤ και μνημονιακές δεσμεύσεις. Είναι εδώ με τα κρινάκια της τις πέτρες και τα σχίνα. Κάθε επαφή μαζί της είναι βάλσαμο κάθε ανάσα της ευλογία.


Γι' αυτό και λέω να κάνω καμιά πρόταση για όσους από εσάς μένετε στην Αθήνα. Θα σας μιλήσω σήμερα για δυο διαδρομές απλές η μία με αυτοκίνητο και η άλλη με το τραίνο (εάν δεν έχουν βέβαια απεργία στον ΟΣΕ). Με τη σημείωση ότι εάν δεν θέλουμε να μπλέξουμε με ταβέρνες και με τέτοια πράγματα καλό θα είναι να κρατάμε το φαί μαζί μας. Κάποιο τυρί βραστά αυγά ντομάτες και ελιές ακόμη και κεφτεδάκια που φτιάξαμε από την προηγούμενη αν έχουμε κάποιο χρόνο. Είναι αξεπέραστη ομορφιά και τα εδέσματα αποκτούνε επιπλέον νοστιμιά όταν τα τρως πάνω στις πέτρες και στα χορταράκια.

1. Πρώτη Διαδρομή:
Παραλιακά και μετά τη Σαρωνίδα έχει δεξιά προς τη θάλασσα κάτι πανέμορφους λόφους χωρίς αυθαίρετα και αν ανεβείτε στην κορυφή και κυλήσετε από την πίσω μεριά θα μείνετε άφωνοι από το θέαμα της θάλασσας και των αντικρυνών βουνών. Και δεν ακούγεται ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα της λεωφόρου.
Αν θέλετε ενδοχώρα μπορείτε από την Ανάβυσσο να στρίψετε αριστερά και να βγείτε Κερατέα και Καλύβια. Θα βρείτε στη διαδρομή ωραίους λόφους και όμορφα ξέφωτα για να καθίσετε.

2. Δεύτερη Διαδρομή:
Εδώ είναι πιο απλά τα πράγματα. Παίρνετε το τραίνο της Χαλκίδας και κατεβαίνετε Μαλακάσα. Ανεβαίνετε μετά προς το βουνό όσο αντέχετε και εκεί ξεχνιέστε, κάθεστε κάτω από ένα πουρνάρι ή ένα πεύκο και απολαμβάνετε τη φύση.

Δεν πίστευα στ' αφτιά μου!!!

Σκηνή χθες το βράδυ στο μετρό. Δυο νεαροί όρθιοι δίπλα στην πόρτα συζητάνε μεγαλόφωνα, μάλλον ο ένας μιλάει και ο άλλος ακούει:
--...καλά στην πενταήμερη ρε μαλάκα τα είχα κονομήσει τρελά και από τον πουλμανατζή είχα πάρει και από το ξενοδοχείο και από τα μπαρ.....
Στην αρχή, απορροφημένος από τις δικές μου σκέψεις, δεν έπιασα το νόημα των λόγων του αλλά κάποια στιγμή μια φλασιά -όπως λένε οι ηλικίες αυτές- άστραψε μέσα μου και έμεινα ...ξερός!
Κατάλαβα δηλαδή ότι ο νεαρός αυτός όταν ήταν υπεύθυνος της τάξης του -πρόεδρος ίσως του 15μελούς- και διαπραγματευόταν την πενταήμερη εκδρομή αντί να ενδιαφερθεί για το καλό των συμμαθητών του, τους είχε πουλήσει πίσω από την πλάτη τους και είχε πάρει μίζα, είχε λαδωθεί δηλαδή, για να κλείσει σε συγκεκριμένα μέσα και χώρους.
Αν μου τα μετέφεραν άλλοι αυτά τα λόγια θα δυσκολευόμουν να τα πιστέψω γιατί είναι τόσο ζοφερά για το μέλλον τόσο απελπιστικά που σε πιάνει θλίψη μεγάλη:
Ένα νέο παιδί που μπορεί και να σπουδάζει και σε υψηλόβαθμη σχολή μάλιστα του πανεπιστημίου, αυριανό στέλεχος της κοινωνίας που θα εξαρτώνται από αυτόν πολλοί συνάνθρωποι του, να είναι τόσο διεφθαρμένο!
Και το σπουδαιότερο και χειρότερο από όλα:
Να μην έχει καμία συναίσθηση της παλιανθρωπιάς του και καμιά ενοχή και να τα λέει αυτά μεγαλόφωνα!

Aν είσαι μάνα και πονάς/ πες μας ποιος είναι ο Μουτσινάς; !!!

Ή καλύτερα –μιας και το ερώτημα έχει ρητορικό χαρακτήρα και το συγκεκριμένο όνομα μπήκε για τις ανάγκες της ρίμας- ποιες και ποιοι είναι όλοι αυτοί οι όμοιοι του που έρχονται από το πουθενά και μέσα από τις οθόνες των ιδιωτικών καναλιών βομβαρδίζουν σε ολοήμερη βάση το πανελλήνιο με τον «πολιτισμό» της σάχλας και της αναίδειας; Με την προβολή ιδιωτικών στιγμών από τη ζωή διαφόρων ασημαντοτήτων της δήθεν κουλτούρας μας και του εγχώριου life style για galla και για celebrities σε μια χώρα χρεοκοπημένη με τον κόσμο της σε απόγνωση. Με τα flash στην εφήμερη λάμψη του τίποτα που το σκεπάζει αμέσως η σκόνη του χρόνου.
Και εμείς οι μεγαλύτεροι που αγανακτισμένοι από την εκάστοτε κυβερνητική προπαγάνδα, αγωνιζόμασταν κάποτε για μια ελεύθερη τηλεόραση. Που να φανταζόμασταν τότε τι μας περίμενε;
Που να φανταζόμασταν ότι οι εκπομπές της ασπρόμαυρης όπως το «Παρασκήνιο» ή το «Αλάτι και Πιπέρι» του Φρέντυ Γερμανού έγραφαν ιστορία και θα αποτελούν εσαεί πολιτιστικά ντοκουμέντα; Η εκπομπή μάλιστα του μακαρίτη του Φρέντυ που ήτανε ζωντανή και είχε τα στοιχεία του talk show βρισκόταν, ποιοτικά, έτη φωτός μπροστά από αυτές των θεωρητικά επιγόνων του, μεταξύ των οποίων και ο βιολογικός του καρπός. Γιατί και ο ίδιος είχε πολιτισμό και οι καλεσμένοι του ήτανε πάντοτε άνθρωποι εκλεκτοί που υπηρετούσαν τα γράμματα και τις τέχνες. Είχανε κάτι να πουν και κάτι να πάρουν οι θεατές.
Τώρα τι βλέπουμε; Ώρες ατέλειωτες με τα μηδενικά –μόνο σε καμιά μεταμεσονύκτια της κρατικής να ξεμυτίσει κάποια ή κάποιος σοβαρός άνθρωπος- και τα κουτσομπολιά τους και οι δύστυχοι τηλεθεατές ξεκουτιασμένοι και αδρανείς να παραδίδονται μετά έτοιμοι στα βραδινά δελτία και εκεί οι «ειδήμονες» να τους αρπάζουν απ’ τα μούτρα: σκάνδαλα σκάνδαλα και διαφθορά και κάτσε εσύ στον καναπέ σου και ο κόσμος κάθεται καρτερικά και βλέπει, παρ’ ότι τα σπασμένα τα πληρώνει αυτός. Μόνο οι απλήρωτοι του Δημοσίου βγαίνουνε στο δρόμο. Και κλείνουνε οι επιχειρήσεις και κλείνουνε τα μαγαζιά και ψαλιδίζονται οι αμοιβές και αφαιρούνται δικαιώματα, υπονομεύεται το μέλλον των παιδιών μας.
Και επειδή η τηλεόραση έχει τεράστια επίδραση στην κοινωνία, φοβάμαι μήπως και στη χώρα μας συμβούνε τα χειρότερα. Συμβεί, δηλαδή, αυτό που έγινε στην Ιταλία, η οποία προηγήθηκε κατά πολύ σε τέτοιου είδους εκπομπές, με αποτέλεσμα ο ιταλικός λαός –ο πιο πολιτικοποιημένος της Ευρώπης πριν 30 χρόνια- να μοιάζει σήμερα σαν να του κάνανε λοβοτομή και να επιλέγει ως πρωθυπουργό αυτό το γελοίο κατασκεύασμα που ακούει στο όνομα: Μπερλουσκόνι!

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ!!!

Η χρεοκοπία των ιδεών και της ελπίδας των ανθρώπων για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο είναι το μέγιστο!
Κατέβηκα προχτές την Πέμπτη στο κέντρο της Αθήνας που είχε την πανελλήνια απεργία η ΑΔΕΔΥ και τις συγκεντρώσεις, και απογοητεύτηκα: 800 άτομα ήταν στην συγκέντρωση της Κλαυθμώνος και 1.200 σε αυτήν της Ομόνοιας (πανηγύρια και χαρές στο ΠΑΜΕ που τους …έσκισε πάλι!).
Και αν λάβουμε υπ’ όψη ότι η ΑΔΕΔΥ είναι τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο και ότι στην περιοχή της Αττικής πρέπει να εδρεύουν αρκετές εκατοντάδες πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σωματείων και ενώσεων, καταλαβαίνει κανείς ότι όχι μόνο τα Διοικητικά Συμβούλια αλλά ούτε οι πρόεδροι και οι γραμματείς τους δεν κατέβηκαν! Γιατί από το ως άνω …ευάριθμο πλήθος θα πρέπει να αφαιρεθεί και ένας αριθμός φοιτητών που πάντα υπάρχει, ο μεγάλος αριθμός ηγετών της Αριστεράς (και υπάρχουν πάμπολλοι αν λογαριάσουμε και τα γκρουπούσκουλα) και αν βγάλουμε και τα άτομα με παθολογική εξάρτηση από τις ...διαδηλώσεις, όπως εγώ, που δεν έχουμε καμία σχέση με τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα, τότε ο απολογισμός γίνεται πενιχρότατος και τα πράγματα πιο απογοητευτικά. Γιατί εδώ μιλάμε για την πιο άγρια επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα που έγινε στη χώρα μας από ιδρύσεως της! Και οι δημόσιοι υπάλληλοι, κακά τα ψέματα, είναι ο κλάδος των εργαζομένων που όχι μόνο πλήρωσαν το πιο σκληρό τίμημα στους τροϊκανούς αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα θα κληθούν σύντομα να ξαναπληρώσουν με το υπό κατάρτιση νέο ενιαίο μισθολόγιο.
Αυτά βέβαια δεν γίνονται τυχαία και ούτε είναι «προνόμιο» του συγκεκριμένου κλάδου, και με τις κινητοποιήσεις των λοιπών εργαζομένων τα ίδια συμβαίνουν. Απλά, τώρα στα δύσκολα, φοβούνται οι άνθρωποι το πάρα πέρα και συμβιβάζονται ενώ από την άλλη μεριά αποκαλύπτεται η δυσπιστία τους απέναντι στα προβαλλόμενα οράματα της Αριστεράς για εκείνο το ρημάδι το ...πάρα πέρα!
Τα οποία οράματα τα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια ότι έχουν γίνει πολύ μα πάρα πολύ θολά! Και δεν είναι μόνο η κατάρρευση του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού ( θύμα των πρακτόρων του καπιταλισμού για το ΚΚΕ) ή αυτό το έκτρωμα του άγριου κομμουνιστοκαπιταλισμού της Κίνας, η δυναστεία των …Ισαύρων της Β. Κορέας, το δήθεν του Κάστρο (τον μπερδεύει ο κόσμος με τον Τσε Γκεβάρα) που πετάει στο δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους –εγώ στην Αβάνα που πήγα πριν 6 χρόνια έπαθα σοκ από τον μεγάλο αριθμό ξεδοντιάρηδων που έβλεπα στους δρόμους και μιλάμε για τις ηλικίες από 50 και πάνω- αλλά και αυτά τα αυτοδιαχειριστικά πειράματα τύπου Ζαπατίστας που μας διοχέτευαν τόσα χρόνια ενώ επρόκειτο για μια άκρως ιδιόμορφη κατάσταση με φυλετικές ιδιαιτερότητες που δεν μπορεί να σταθεί σε άλλες κοινωνίες.
Και επειδή οι καιροί μας είναι δύσκολοι πολύ και από ώρα την ώρα όπως βαθαίνει η κρίση μπορεί να ξεσπάσουνε άγριοι άνεμοι …άλλης κατεύθυνσης, ας μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα και ας κρατήσουμε τουλάχιστον από την Αριστερά κάποια στοιχεία αντίστασης, ουμανισμού και αλληλεγγύης, μήπως και παραμείνουμε άνθρωποι!

Σαββατόβραδα με παραμύθια!!!

Μια σημαντική εκδήλωση διοργανώνει το Μουσείο Ηρακλειδών, Ηρακλειδών 16 κοντά στο σταθμό του ηλεκτρικού, μέσα στα πλαίσια της έκθεσης "Η Γυναίκα ως Μούσα, 1900-1950" για τα τρία επόμενα Σάββατα στις 9 η ώρα το βράδυ: Η Αφηγήτρια Παραμυθιών Αγνή Στρουμπούλη που κάθε Κυριακή πρωί στις 10 μας κρατάει συντροφιά με λαϊκά παραμύθια από το Β΄Πρόγραμμα της ΕΡΑ, θα αφηγείται για 1 ώρα Παραμύθια της προφορικής παράδοσης από την Ελλάδα και τη Σερβία. Παραμύθια που παλιά λεγόντουσαν από μεγάλους σε μεγάλους!

Ο navarino-s αύριο στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ

Αύριο Τρίτη 5 Οκτωβρίου στις 2 το μεσημέρι είμαι καλεσμένος της κ. Αγνής Στρουμπούλη στην εκπομπή της: "...δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει..." από το Ράδιο Φιλία 106.7 στα FM για την Αθήνα καθώς και 665 στα ΑΜ ή μέσω Ίντερνετ για την υπόλοιπη Ελλάδα.

Θα μιλήσουμε για ...Blogging...Λογοτεχνία...Κινηματογράφο...Μαγειρική!