Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Μια μονοήμερη αποδράση στην Αττική!!!

Βγήκαμε χθες μια βόλτα στην Αττική γη και μείναμε μαγεμένοι από τη γλύκα του τοπίου και της θάλασσας. Ακόμη και μέσα από τα καταπατημένα και τους θορύβους των αυτοκινήτων υπάρχει ένα παράθυρο ηρεμίας και ομορφιάς. Η φύση βλέπετε δεν λογαριάζει ΔΝΤ και μνημονιακές δεσμεύσεις. Είναι εδώ με τα κρινάκια της τις πέτρες και τα σχίνα. Κάθε επαφή μαζί της είναι βάλσαμο κάθε ανάσα της ευλογία.


Γι' αυτό και λέω να κάνω καμιά πρόταση για όσους από εσάς μένετε στην Αθήνα. Θα σας μιλήσω σήμερα για δυο διαδρομές απλές η μία με αυτοκίνητο και η άλλη με το τραίνο (εάν δεν έχουν βέβαια απεργία στον ΟΣΕ). Με τη σημείωση ότι εάν δεν θέλουμε να μπλέξουμε με ταβέρνες και με τέτοια πράγματα καλό θα είναι να κρατάμε το φαί μαζί μας. Κάποιο τυρί βραστά αυγά ντομάτες και ελιές ακόμη και κεφτεδάκια που φτιάξαμε από την προηγούμενη αν έχουμε κάποιο χρόνο. Είναι αξεπέραστη ομορφιά και τα εδέσματα αποκτούνε επιπλέον νοστιμιά όταν τα τρως πάνω στις πέτρες και στα χορταράκια.

1. Πρώτη Διαδρομή:
Παραλιακά και μετά τη Σαρωνίδα έχει δεξιά προς τη θάλασσα κάτι πανέμορφους λόφους χωρίς αυθαίρετα και αν ανεβείτε στην κορυφή και κυλήσετε από την πίσω μεριά θα μείνετε άφωνοι από το θέαμα της θάλασσας και των αντικρυνών βουνών. Και δεν ακούγεται ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα της λεωφόρου.
Αν θέλετε ενδοχώρα μπορείτε από την Ανάβυσσο να στρίψετε αριστερά και να βγείτε Κερατέα και Καλύβια. Θα βρείτε στη διαδρομή ωραίους λόφους και όμορφα ξέφωτα για να καθίσετε.

2. Δεύτερη Διαδρομή:
Εδώ είναι πιο απλά τα πράγματα. Παίρνετε το τραίνο της Χαλκίδας και κατεβαίνετε Μαλακάσα. Ανεβαίνετε μετά προς το βουνό όσο αντέχετε και εκεί ξεχνιέστε, κάθεστε κάτω από ένα πουρνάρι ή ένα πεύκο και απολαμβάνετε τη φύση.

4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πανέμορφη η Αττική.. Πολύ κοντά στην Αθήνα υπάρχουν ακόμη οάσεις.. Ομολογώ πως έχω καιρό να κάνω μια μικρή εκδρομούλα-ξέρω θα με ωφελούσε πολύ..

Ελένη Μπέη είπε...

Τη δεύτερη διαδρομή την έκανα πολύ τακτικά όσο ήμουν στην Αθήνα. Πηγαίναμε με τους δικούς μους εκδρομές εκεί τακτικά από όταν ήμουν έφηβη ακόμα. Μου άρεσε και πήγαινα μετά και με φίλους.

Αλλά όσο κι αν με γέννησε, η αττική γη μου είναι άγνωστη. Της έφυγα νωρίς προτού την γνωρίσω. Σίγουρα κρύβει πάμπολλες ομορφιές από τις οποίες ένα ελάχιστο δείγμα πρόλαβε να μου αποκαλύψει.

Με στενοχωρεί αυτό, Ναβαρίνο. Γιατί τώρα οι επισκέψεις μου είναι λίγες και σύντομες και σπάνια έχω την ευκαιρία να κάνω εκδρομούλα στην Αττική. Ελπίζω να μην μου μείνει η μεγάλη άγνωστη πατρίδα.

navarino-s είπε...

@Roadartist
Και εγώ είχα καιρό να βγω και το ευχαριστήθηκα. Βρήκαμε μάλιστα και κάποια χόρτα και γυρνώντας αφού πήραμε και ένα καρβέλι από του Γεωργιάδη στη Βάρκιζα, τα βράσαμε και τα ευχαριστηθήκαμε!

navarino-s είπε...

@Νερένια
Σε καταλαβαίνω και έχω να σε συμβουλέψω το εξής:
Όταν θα βγεις στη σύνταξη (πιστεύω να μην την καταργήσουνε εντελώς!)θα κάνεις το αντίθετο από μένα. Εγώ κατεβάινω στη Μεσσηνία κάθε τόσο ενώ εσύ θα ανεβαίνεις στην Αθήνα. Θα πάρεις με το εφάπαξ μια γκαρσονιέρα και θα έρχεσαι να φορτώνεις τις μπαταρίες και φυσιολατρικά (η αττική γη είναι πανέμορφη) και κουλτουρικά!