Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Θεατρικά παράδοξα!!!

Διάβασα προχτές στην εφημερίδα ότι κάποιο θεατρικό σχήμα της Αθήνας ανεβάζει σε θεατρική παράσταση το έργο του Χίτσκοκ: «Ψυχώ»! Ο ίδιος σκηνοθέτης , λέει το ρεπορτάζ, είχε ανεβάσει πιο πριν και το έργο του Βιμ Βέντερς: «Τα φτερά του Έρωτα». Σε κάποια άλλη σκηνή της πρωτεύουσας παίζεται το «Κουρδιστό Πορτοκάλι», κάπου αλλού το «Μαριχουάνα στοπ!» του Δαλιανίδη.
Και όσοι παρακολουθούν τα θεατρικά πράγματα θα έχουν διαπιστώσει ότι τελευταία όλο και διολισθαίνουμε σε γνωστούς και ελκυστικούς τίτλους από τις λοιπές τέχνες που μόνο αμιγώς θεατρικά έργα δεν είναι. Όπως συμβαίνει και με τα κλασικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ακόμη και τον ερωτισμό του «Εραστή της Λαίδης Τσάτερλυ» αυτό το αισθησιακό αριστούργημα του Ντ. Χ. Λώρενς με τις πολλές περιπτύξεις, έκριναν κάποιοι σκόπιμο να το ανεβάσουνε στη σκηνή. Επίσης και βιογραφίες γνωστών προσώπων παίρνουν τον τίτλο της θεατρικής παράστασης.
Δεν είμαι και ειδικός περί τα θεατρικά, καλοί είναι οι πειραματισμοί αλλά και εκείνο το ρημάδι το εισιτήριο μωρέ παιδί μου: στοιχίζει πλέον ένα μεροκάματο με τα …τροϊκά δεδομένα και που να το διακινδυνεύσεις σε πειραματισμούς!
Γιατί όπως ξέρουμε όλοι: από την αρχαία τραγωδία μέχρι και σήμερα, η θεατρική δραματουργία είναι πολύ υψηλή τέχνη και απαιτεί ένα ιδιαίτερο ταλέντο από αυτούς που θα συνθέσουν ένα θεατρικό κείμενο. Πρέπει μέσα από σύντομους διαλόγους ή μονολόγους να αποδοθούν ανάγλυφα: ανθρώπινοι χαρακτήρες, αβυσσαλέες ψυχικές καταστάσεις και έντονα ηθικά διλήμματα. Κάτι που εκτός από τα αμιγώς θεατρικά έργα ενυπάρχει και στα πεζογραφήματα της μικρής φόρμας γι' αυτό και δεν είναι τυχαίο που αρκετοί μεγάλοι θεατρικοί συγγραφείς όπως π.χ. ο Τσέχωφ, ο Πιραντέλο, ο Τένεσυ Ουίλιαμς, έγραψαν και αριστουργηματικά διηγήματα. Ή το αντίθετο: Διηγήματα μεγάλων συγγραφέων –και θα αναφέρω από τους παλιούς το Γ. Βιζυηνό και τους σύγχρονους τον Σ. Δημητρίου- γίνονται πολύ πετυχημένες θεατρικές παραστάσεις.
Αλλά ένα μυθιστόρημα ή μια κινηματογραφική ταινία (που έχει ως πρόσθετο όπλο τη δύναμη της εικόνας και του γκρο πλαν) δεν καταλαβαίνω πως μπορούν να μετασχηματιστούν σε θεατρική παράσταση.

13 σχόλια:

Mr Arvulas είπε...

ελάτε στο νεο μπλογκ που ειμαστε πολλα ατομα να συμμετασχεις....υπαρκτος

navarino-s είπε...

@Μr Arvulas
Γειά σου ρε Μάνο! Και βέβαια θα έρθω!

Mr Arvulas είπε...

φιλε ναβαρινο επειδη κολλαει το μαραφετι μου...μπορεις να μου γραψεις εδω στα σχολια το mail σου να σου κανω προσκληση;;

navarino-s είπε...

@Mr Arvoulas
γράψε:
laskoukou@yahoo.gr

και ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις!

Mr Arvulas είπε...

τιποτα δικη μου τιμη να θελεις να στελεχωσεις την παρεα...λοιπον σου κανα προσκληση..καλη αρχη λοιπον!!

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

Καλημέρα και καλή εβδομάδα Navarino-s,

Δύο πράγματα θυμάμαι από τη θεατρική μεταφορά των "Φτερών του έρωτα". Ότι εκτυλισσόταν σε ένα τραινάκι (;) και ότι από την πρώτη μέρα είχαν εξαντληθεί τα εισητήρια για τον περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Επομένως, ούτε μπόρεσα να τα δω ούτε κανείς γνωστός μου. Αν δεν κάνω λάθος λεγόταν Χατζάκης ο σκηνοθέτης. Για το "Ψυχώ" η αλήθεια είναι πως δεν το είχα ακούσει.

Θυμάμαι και τη μεταφορά του "Festen" στο σανίδι (δεν το λες κι επιτυχημένα). Είναι μεγάλο ρίσκο τέτοιες μεταφορές (εξαιτίας κι άλλων παραγόντων πέραν των αναφερόμενων), αλλά με χαροποιούν ,όπως και να έχει.

the monkeys είπε...

Ίσως αυτό στο οποίο αναφέρεσαι να μπορεί να σχετιστεί με το φαινόμενο του να έχεις διαβάσει ένα βιβλίο και μετά να το βλέπεις σε ταινία. Κοινώς αν έχεις δει τις ταινίες αυτές και μετά τις δεις σαν θεατρικές παραστάσεις, ίσως όχι μόνο σε ξενίσει αλλά ίσως είσαι πολύ πιο απαιτητικός σαν θεατής από το να έβλεπες μία αυτό καθ'αυτό θεατρική παράσταση.

Δεν είμαι καθόλου γνώστης των θεατρικών παραστάσεων και μάλιστα έχω τρομερό πρόβλημα επιλογής ποιάς θεατρικής παράστασης να δω λόγω αυτής της άγνοιας :P.

navarino-s είπε...

@moody
Σ' ευχαριστώ για την παρέμβαση σου. Είναι πράγματι σημαντικό να περνάνε και στο σανίδι (όπως σωστά το λες) και κινηματογραφικές επιτυχίες ...αλλά η καχυποψία μήπως οι τύποι ποντάρουν εισπρακτικά στην ευκολία του γνωστού είναι που με κάνει επιφυλακτικό.

navarino-s είπε...

@monkaki No?
Επίτρεψε μου καθαρματάκι μου το διδακτικό ύφος:
Το Θέατρο όπως θα ξέρετε και εσείς είναι πολύ σπουδαία τέχνη και είστε ακόμη σε πολύ νέα ηλικία για να ξεκινήσετε. Το εισιτήριο είναι ακριβό αλλά 1-2 φορές το χρόνο σαν αρχή είναι καλά. Εγώ μπορώ να σας προτείνω μια λίστα παιζόμενων έργων που θα σας συγκινήσουν.
1.Μάνα μητέρα μαμά
2.Ψηλά απ' τη γέφυρα
3.Το γάλα
4.Γλυκό πουλί της νιότης

Ιωάννης Moody Λαζάρου είπε...

Το "Γάλα" είναι ίσως το σπουδαιότερο θεατρικό έργο ΈΛληνα συγγραφέα την τελευταία εικοσαετία. Υπερβολικό αυτό που λέω, καθώς δεν δύναμαι να γνωρίζω το έργο όλων των συγγραφέων, αλλά είναι, πραγματικά, υψηλού επιπέδου γραφή. Να δούμε πως θα μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη...

*off-topic, νομίζω πως δε μας είπες τις αγαπημένες σου ταινίες του 2010, έτσι δεν είναι;
Μπορείς να βρεις τη δική μου αντικειμενικά υποκειμενική λίστα στο: http://just-moody.blogspot.com/2011/01/my-top-10-6-movies-of-2010.html και με μεγάλη χαρά να την κοσμίσεις με τα σχόλια σου.

Tyler Durden είπε...

καλημέρα Ναβαρίνο! Εχεις δίκιο να ανησυχείς, ειδικά σε μια περίοδο που όλα γίνονται για το χρημα και πολλοί αναζητούν εύκολο υλικό για τις παραστασεις.

Αλλά δεν αποκλέιω να προκύψει κάτι καλό από κινηματογραφικό έργο, αρκεί αυτό να είναι πιο πολύ διασκευασμένο ή και χαλαρά σχετιζόμενο με το έργο παρά μια απλή προσαρμογή σε θεατρικούς ρολους. Με λίγα λόγια να κάνει μια δημιουργική διασκευή βασισμένη σε μια κινηματογραφική υπόθεση και του θέματος με το οποίο ασχολείται. Νομιζω πως θα είχε ενδιαφέρον το Κουρδιστό Πορτοκάλι που ούτως ή άλλως είχε μια θεατρικού τύπου σκηνοθεσία και ερμηνεία, αρκεί να σεβαστεί και τις δυο τέχνες ο θεατρικός σκηνοθέτης

navarino-s είπε...

@Tyler Durden
Φίλε Tyler ΄βάζεις το θέμα πολύ σωστά μιλώντας για το σεβασμό και των δύο τεχνών, κάτι βέβαια δεν είναι και εύκολο.
Η κινηματογράφηση πάντως θεατρικών έργων έχει δώσει αριστουργήματα με κορυφαίο κατά τη γνώμη μου το "Λεωφορείο ο Πόθος" μόνο που εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι ο Καζάν εκτός από κινηματογραφικός υπήρξε και μέγας θεατρικός σκηνοθέτης.

kariatida62 είπε...

Καλημέρα!
Φέτος δεν έχω δειδυστυχώς ούτε μια θεατρική παράσταση.
Διαβάζοντας τα σχόλια είδα που αναφέρεις στην λίστα των άξιων παραστάσεων το γάλα! Θέλω να το επιβεβαιώσω και γω! Υπέροχο και ως σενάριο αλλά και ως ερμηνεία της Αννας Βαγενά! Τα υπόλοιπα παιδια που στελεχώνουν τους υπόλοιπους ρόλους, πολύ καλοί! Μου φαίνεται όμως ότι αλλάζουν στην χρονική πορεία των παραστάσεων που δίνονται.
Θα γυριστεί και σε κινηματογραφική ταινία? Δεν το ήξερα!