Το παράδοξο της ΠΑΣΚΕ και ποιος κοροϊδεύει ποιον !!!

Όσοι παρακολουθούν τον τελευταίο καιρό τα συνδικαλιστικά εκλογικά αποτελέσματα των εργαζομένων στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα (μιας και στον ιδιωτικό το ...σπορ αυτό είναι ανύπαρκτο) θα πρέπει να έχουν νιώσει έντονο σοκ και ισχυρότατες εκπλήξεις. Παντού κυριαρχεί η ΠΑΣΚΕ και με υψηλότατα, μάλιστα, ποσοστά "σαν να μην πέρασε μια μέρα" που λέει και το τραγούδι. Σας παραθέτω τα προχθεσινά αποτελέσματα του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης που κινούνται και αυτά στα ίδια πλαίσια με τα προηγούμενα. Έχουμε και λέμε:

ΠΑΣΚΕ:                           ψήφους  205                42, 10%              13 έδρες      
ΕΡΓ. ΕΝΟΤΗΤΑ(ΚΚΕ):        "      124                25,40%                 8 έδρες        
ΔΑΚΕ                                    "        83                17,04%                 5 έδρες        
ΕΝΩΤΙΚΗ (ΣΥΡΙΖΑ με         "       71                14,57%                 5 έδρες  
αποσχισθ. Πασπίτες)

Βλέπουμε δηλαδή τη συνδικαλιστική παράταξη, ενός πολιτικού φορέα που με την πολιτική του τα 3 τελευταία χρόνια ισοπεδώνει κάθε εργατική κατάκτηση και συμπεριφέρεται    ως μνημονιακότερος του μνημονίου και που εκλογικά και δημοσκοπικά βαίνει προς διάλυση, να μένει αλώβητη και να χαίρει ακόμη μεγάλης εμπιστοσύνης μεταξύ των εργαζομένων. Και επειδή δεν είμαστε τώρα για χαρακίρια αφού η παραδοξότητα του φαινομένου ξεπερνάει τα περιβόητα παράδοξα του Ζήνωνα μόνο με μεταφυσικές και συναισθηματικές προσεγγίσεις θα μπορούσε κάποιος να δώσει μια εξήγηση.  Όπως π.χ. η απότιση ενός είδους φόρου τιμής κάτι σαν ρέκβιεμ στα στελέχη της παράταξης των επιδομάτων και των αυξήσεων που δεν κατέβηκε και δεν κατεβαίνει ποτέ σε διαδήλωση. Ή κάποια κρυφή ελπίδα τύπου "μαρμαρωμένου βασιλιά" που υπάρχει πίσω από κάθε απώλεια και μπορεί πολιτικά να είναι τώρα οι άνθρωποι διάσπαρτοι από συριζοκουβέληδες μέχρι καμμενοχρυσαυγίτες αλλά στη θέα των γνωστών εργατοπατέρων τους να ξυπνούν μέσα τους οι μνήμες του ένδοξου παρελθόντος. Και περιμένουμε εμείς οι υπόλοιποι να αλλάξουμε τον κόσμο!