Μια σκηνή που είδα στη ΔΕΗ και τρόμαξα!!!

Πήγα προχθές να πληρώσω το λογαριασμό στη ΔΕΗ Αγίου Δημητρίου και βρέθηκα μπροστά σε μια σκηνή που με λύπησε μα πιο πολύ με τρόμαξε. Από τα τρία ταμεία δούλευαν τα δύο. Υπήρχε μια ουρά 25 ατόμων, μια κατάσταση καθημερινής ρουτίνας δηλαδή για την εν λόγω υπηρεσία και τίποτα το ιδιαίτερα δραματικό για τους αναμένοντες λόγω του αυτόματου και γρήγορου συστήματος είσπραξης που υπάρχει.

Έλα όμως που το πλήθος ωρυόταν: "χαραμοφάηδες", "τεμπέληδες", "κοπρόσκυλα" και πολλοί άλλοι αγοραίοι και ακραίοι προπηλακισμοί με αποδέκτες δυο νεαρές κυρίες -δυο γυναίκες της διπλανής μας πόρτας- που με ταπεινωτική σιωπή, πάσχιζαν να εξυπηρετήσουν τους συνανθρώπους τους.
Και λέω ότι πιο πολύ τρόμαξα, γιατί πέρα από τη λύπη και την μελαγχολία που γεννάει ένα τόσο βίαιο τσαλάκωμα της προσωπικότητας δυο γυναικών -δυο μανάδων, ίσως, που μεγαλώνουν παιδιά- συνειδητοποίησα και το πόσο κακό έχουν κάνει στην ελληνική κοινωνία τα μίντια και οι πρετεντεροπορτοσάλτες. Οι οποίοι στην προσπάθεια τους να καλλιεργήσουν την ανάγκη ιδιωτικοποίησης των πάντων, δεν διστάζουν να υπονομεύσουν και κάθε εργαζόμενο του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και το κάνουν αυτό συνειδητά γιατί αδιαφορούν για κάθε έννοια κοινωνικότητας που τραυματίζουν και γιατί ξέρουν ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονται διαθέτει βραχύτατη μνήμη, μειωμένη κριτική σκέψη και μπόλικο ...φθόνο. Αφού οι πιο πολλοί έχουμε ξεχάσει ότι  αρκετά πριν την κρίση, από του Χριστοδουλάκη και του Αλογοσκούφη τις ημέρες ακόμη, με τα συστήματα stage τους εποχιακούς και τους επι συμβάσει και με την εξίσωση του μισθού εισόδου στην υπηρεσία με αυτόν του ιδιωτικού  τομέα, τα προνόμια του δημόσιου τομέα  είχαν δεχτεί ένα μεγάλο πλήγμα. Και ήρθαν μετά τα μνημόνια να τα ξεθεμελιώσουν.
Οι παπαγάλοι όμως εκεί: επιμένουν στο ίδιο μοτίβο γιατί προέχουν οι ιδιωτικοποιήσεις και πρέπει να συντηρείται το κλίμα του κοινωνικού αυτοματισμού και του φθόνου του μίσους και των ενστίκτων. Και από ότι φαίνεται είναι άξιος ο μισθός τους!