Οι δυο διαφορετικοί Ολυμπιακοί και κάποια συμπεράσματα!!!

 

 

 

 

 

 

 

Το Σάββατο το βράδυ είδαμε τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό να κινείται στην ίδια  μιζέρια της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και να χρήζεται Κυπελλούχος Ελλάδος ενώ μέσα στο γήπεδο ταπεινώθηκε από μια πολύ φτωχότερη του επαρχιακή ομάδα, κάτι που αντιλήφθηκαν –και είναι προς τιμή τους αυτό- ακόμη και οι οπαδοί του και σνομπάρισαν την τελετή της απονομής. Γιατί στο ποδόσφαιρο όπως και στα υπόλοιπα ομαδικά αθλήματα μπορεί να υπάρχει το στοιχείο της κοινωνικής εκτόνωσης και η ομάδα του Πειραιά πρέπει να μετράει αυτή τη στιγμή πάρα πολλούς ανέργους, αλλά ούτε οι πιο φανατικοί από αυτούς δεν θέλουν διάκριση της ομάδας τους που να συνοδεύεται από αδικία. Και εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι ο σφαγιασμός του Αστέρα οφείλεται σε κάποιου είδους διαπλοκή των διαιτητών με τον κ. Μαρινάκη αλλά αποκλειστικά και μόνο σε αυτή τη ψοφοδεή, τη βασιλικότερη του βασιλέως, συμπεριφορά της ελληνικής διαιτησίας. «Μην κάνω κάτι κατά του ισχυρού Ολυμπιακού και το βρω αργότερα μπροστά μου». Και ήτανε 5, τρομάρα τους, στον αγώνα. Και όλοι τρομάξανε το «πέναλτι και αποβολή» που ήτανε το σωστό και θα έδινε στον τελικό μιαν άλλη διάσταση: αυτήν της δικαιοσύνης, η οποία είναι και το ελάχιστο που ζητάει αυτός ο στραπατσαρισμένος λαός μας. Αυτό προϋποθέτει όμως και ένα επίπεδο πολιτισμού (ο Κολίνα που ήταν ο καλύτερος ρέφερι του κόσμου είναι ένας βαθιά καλλιεργημένος άνθρωπος). Συμπεριφέρθηκαν δηλαδή όπως οι κυβερνώντες μας τα τρία τελευταία χρόνια που ψηφίζουν και νόμους κατά των εργαζομένων που δεν τους ζητάει η Τρόϊκα, μόνο και μόνο για να κερδίσουν την εύνοια της. Αλλά ο Ολυμπιακός,  ρε παιδί μου,  έχει τόσους τίτλους και εδώ είναι το σημείο που έχασε την μεγάλη ευκαιρία ο πρόεδρος του. Δεν θα ήτανε πιο έντιμο και θα έβγαινε η ομάδα ηθικά πιο ενισχυμένη στην κοινή γνώμη αν δήλωνε π.χ.: «Δεν θέλουμε απονομή γιατί πιστεύουμε ότι οι αποφάσεις της διαιτησίας συνέβαλαν σε αλλοίωση του αποτελέσματος και ζητάμε την επανάληψη του αγώνα».

Και τη Κυριακή το βράδυ είδαμε τον μπασκετικό Ολυμπιακό που τηρουμένων των αναλογιών: ενώ μπροστά στα οικονομικά μεγαθήρια που αντιμετώπισε, ιδίως στην ΤΣΣΚΑ, έμοιαζε με Αστέρα Τρίπολης κατόρθωσε να κάνει την μεγάλη ανατροπή και να κατακτήσει ένα πολύ σπουδαίο τρόπαιο, δίνοντας μεγάλη χαρά όχι μόνο στον κόσμο του, γιατί πέρα από την ομαδικότητα το ψυχικό σθένος και τη σωστή τεχνική καθοδήγηση, δεν είχε απέναντι του …Γιάχους!

 

 

Υ.Γ.: Και επειδή παλιά εκτός από τα επιχειρήματα μας έπρεπε να δηλώνουμε και από πια θέση μιλάμε: οπαδός της δύσμοιρης ΑΕΚ είμαι.