ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

Μπορεί ο μήνας που αρχίζει σήμερα να φέρνει σε κάποιους μελαγχολία, «Μελαγχολία του Σεπτέμβρη» τραγουδούσε παλιά ο εκ δυσμών γείτονας μας Τόνι Πινέλι -που έκανε καριέρα στην Ελλάδα- και έκανε τις μαθήτριες με τις ποδιές και τα λευκώματα να κλαίνε με μαύρο δάκρυ! Μπορεί σε κάποιους άλλους ο μήνας αυτός να φέρνει μια γλύκα ανάλογη με τη θερμοκρασιακή ηπιότητα του. Και να εξάπτει έτσι τον οίστρο στους ευάλωτους και τους ρομαντικούς, σε όλους τους «ποιητίζοντες» τέλος πάντων, καθώς ακούνε το φλοίσβο απ’ το απαλό κυματάκι που αφήνει στην άμμο ακανόνιστες γραμμές σε κάποια τέως πολύβουη και έρημη πια παραλία ή βλέπουν τον ήλιο να πέφτει ολοκόκκινος βαθειά στη γραμμή του ορίζοντα. Και αν έχουν πέσει και οι πρώτες βροχές και έχουν πλυθεί τα εναπομείναντα κλαριά και έχει μυρίσει και το χώμα -όπως έγινε χθες στην Αθήνα- τότε γίνεται και πιο …Σεπτέμβρης, πιο φθινοπωρινός δηλαδή και γίνεται έτσι πιο αισθητή η τομή του μέσα στον κύκλο του χρόνου. Γιατί ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που «αλλάζουμε σελίδα» και όχι ο τυπικός Γενάρης.
Το Σεπτέμβρη γίνονται οι απολογισμοί και όλα τα νέα πλάνα. Αρχίζει η καινούργια εκπαιδευτική χρονιά για τα παιδιά και τη φοιτητιώσα νεολαία, ξεκινάει το νέο πρωτάθλημα του ποδοσφαίρου, αρχίζει σήμερα και η Ίνδικτος, ο εκκλησιαστικός καινούργιος χρόνος. Σχέδια επί σχεδίων στις δουλειές και στα νοικοκυριά. Πλάνα και πάλι πλάνα. Μικρός, θυμάμαι, το μήνα αυτόν με τη σταφίδα, πληρώναμε μπακάλη και ΑΤΕ και κάναμε όνειρα για το μέλλον. Τέρμα τα τεφτέρια λέγαμε και οι τραβηχτικές μα ο αναιμικός μας προϋπολογισμός δεν άντεχε ούτε μέχρι το Πάσχα.
Κάτι παρόμοιο γίνεται και τώρα με τις κάρτες τις δόσεις και τα χρέη. Γονάτισαν οι άνθρωποι και οι τράπεζες βγάζουν ακόμη κέρδη. Ο φετεινός Σεπτέμβρης είναι πιο βαρύς απ’ όλους. Πολλοί είναι οι συμπολίτες μας που χάσανε τις δουλιές τους. Πολλές επιχειρήσεις κλείσανε, τα μαγαζάκια γύρω μας τα βλέπουμε που βάζουνε λουκέτο. Χάθηκε από την αγορά το χρήμα. Οι αμπελουργοί λένε να μην τρυγήσουν. Τα ροδάκινα πουλήθηκαν στα 12 λεπτά. Οι κτηνοτρόφοι χύνουν γάλατα στους κόμβους των εθνικών οδών. Τα πορτοκάλια οδεύουν προς χωματερές γιατί τα 4-6 λεπτά που θα διαμορφωθεί η βιομηχανική τιμή, είναι τελείως απαγορευτικά για τη συλλογή τους. Όλα τριγύρω ζοφερά και κρίση που βαθαίνει. Οι ειδικοί μιλούσαν για ανάκαμψη το ’10 τώρα την πάνε πάρα πίσω! Η κρίση είναι δομική και «απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας»: Όσο αφαιρούνται δικαιώματα και συρρικνώνονται αμοιβές, το μόνο που δεν θα φανεί είναι η ανάκαμψη!
Κάτι που το γνωρίζουνε πολύ καλά οι «αρμόδιοι» και ανησυχούν! Η κοινωνική έκρηξη τους τρομάζει. Και πρώτοι-πρώτοι από αυτούς, οι προϊστάμενοι του πολιτικού συστήματος μας: καναλάρχες! Γι’ αυτό –είτε γίνουν τώρα εκλογές είτε αργότερα- θα υποστούμε τον Σεπτέμβρη ένα σοκ! ένα δημοσκοπικό overdose! Προέχει η αυτοδυναμία βλέπεις! Εκατομμυριούχοι δημοσιογράφοι που θέλουν ησυχία για ν’ απολαύσουν τα λεφτά και κάτι looser δημοσκόποι που δεν πλησίασαν ποτέ τα ποσοστά των εκλογών, θα μας ζαλίζουν το μυαλό με τα ευρήματα και τις σαν χρωματιστά παλούκια απεικονίσεις! Τόσο το μπλε τόσο το πράσινο το κόκκινο το ροζ τόσο το ένα και το άλλο! Και όσο εκείνο το πράσινο παλούκι, βοήθεια μας, δεν λέει να περάσει το 37% τόσο θα μας την πέφτουν. Μπορεί, κοιτώντας μας στα μάτια κουνώντας και το δάχτυλο σαν τον Παυλίδη, να φτάσουν και σε συστάσεις και σε απειλές: "Δεν βλέπετε ρε! πάει μπροστά 6 μονάδες! Γιατί δεν τρέχετε κοντά; Γιατί δεν έχει ρεύμα;"