Γιατί νομίζω ότι μόνο σαν ανέκδοτο
μοιάζει αυτή η συντήρηση της ελπίδας για το αύριο. Και στο όνομα της οποίας μας
ζητάνε να επιδεικνύουμε ιώβεια υπομονή απέναντι στα μεσαιωνικά οικονομικά μέτρα που κάθε τόσο
μας επιβάλλουν. Καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο βάθος του μυαλού των ανθρώπων η
«οικονομική ανάπτυξη» συνδέεται με την οικονομική ευημερία! Και σου λέει ο
άλλος ας κάνουμε υπομονή τώρα για να έχουμε αύριο. Ο πολύς ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί
ακόμη ότι αυτά που χάσαμε χαθήκανε ανεπιστρεπτί! Και ότι αν υποθέσουμε ότι με
τα βαλκανικά –μακριά μη γίνουν κινέζικα- κατώτατα ημερομίσθια που μας έχουν θεσμοθετήσει, αρχίσει κάποια
στιγμή ένα είδος ανάπτυξης, αυτό θα έχει να κάνει μόνο με την αύξηση των κερδών
των επιχειρήσεων. Γιατί θα διαθέτουμε βλέπεις το λεγόμενο …ελκυστικό εργασιακό
περιβάλλον, «ό εστί μεθερμηνευόμενον»: σκύψε και περίμενε!. Ότι αφαιρείται δεν
επιστρέφεται! Η Κίνα εδώ και 20 χρόνια
έχει θηριώδεις ρυθμούς ανάπτυξης με αύξηση του ΑΕΠ γύρω στο 10% αλλά το
μεροκάματο για 12ωρη εργασία 6 ημερών παραμένει κολλημένο στα 5 δολάρια! Ενώ ο αριθμός των κινέζων δισεκατομμυριούχων
όλο και μεγαλώνει! Το ίδιο συνέβη και με τις χώρες του πρώην λεγόμενου
«υπαρκτού σοσιαλισμού». Τίποτα δεν θα μας χαριστεί αν δεν ξεσηκωθούμε και
μάλιστα από τώρα.
Και ας είναι το 2012 έτος αγώνα για την
υπεράσπιση της αξιοπρέπειας μας και αυτού του στοιχειώδους κοινωνικού κράτους
που απέμεινε και που όλο το πετσοκόβουν (τα ΚΑΠΗ τα απογεύματα δουλεύουν με
εθελοντική εργασία των γερόντων γιατί με την εφεδρεία κόψανε τις μισές
υπαλλήλους), γιατί αν τα αφήσουμε όλα στη τύχη τους και: «…δειλοί, μοιραίοι κι’
άβουλοι αντάμα προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!» όπως το λέει ο ποιητής, τότε
ζήτω που καήκαμε!
7 σχόλια:
Ζούμε έναν πόλεμο. Αυτό προσωπικά αισθάνομαι. Δυστυχώς δεν έχουμε πολιτικούς που θα μπορούσανε να σταθούν με αξιοπρέπεια και να παλέψουν για το λαό, να υπερασπίσουν τη χώρα τους. Οπότε εμείς τι να κάνουμε... ελπίζουμε να βρεθεί κάποιος που να κάνει τη δουλειά του! Τραγικές εποχές, ας είμαστε δυνατοί όσο ο καθένας μας μπορεί.
Επειδή, navarino μου, είναι ανέκδοτο και μάλιστα κακόγουστο.
Άκουγα τις ειδήσεις το βράδυ κι έμεινα έκπληκτη από το στήσιμο της υποδοχής του... πρωθυπουργού από τους άστεγους και λιμοκτονούντες του κλεινού άστεως. Αλλά όταν κάποιος ζει μες στην εξαθλίωση, μέσα σ' όλα που χάνει είναι και ο σεβασμός στον ίδιο τον εαυτό του. Έτσι εξακολουθεί να σκύβει σε μια προσπάθεια να παραμείνει αόρατος - θες από ντροπή, θες από ενοχή; - κι αμβλύνεται η όποια διάθεσή του για αντίδραση.
Οπότε, μάλλον πρέπει εμείς οι άλλοι να αντιδράσουμε αν δεν θέλουμε να φτάσουμε το επίπεδο Κίνας όπως λες. Μόνο που για την ώρα δεν μπορούμε. Γιατί έχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός έτσι φιλοτομαριστές που είχαμε καταντήσει. Αν αρχίσουμε να βλέπουμε το πρόβλημά μας ως μέρος του προβλήματος του συνόλου κι επανακτήσουμε την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη προς τον διπλανό μας, ίσως τότε έχουμε κάποια ελπίδα. Ζήσε Μάη μου, δηλαδή.
Καλή χρονιά να έχεις. Εντάξει, όσο γίνεται - έχουμε επαφή με την πραγματικότητα.
καλή χρονιά......ωστόσο, φίλε Ναυαρίνο, και πάντα αιχμηρές και καίριες αναρτήσεις ;-)))))
καλή χρονιά Ρόουντ και Ελένη!!!
@Roadartist
Πολύ σωστά το λες ότι πρόκειται περί πολέμου πλέον και όχι πολιτικής. Ελπίζω να ανταποκριθούμε στην ευχή σου να είμαστε δυνατοί. Καλή Χρονιά!
@Ελένη Μπέη
Σ' ευχαριστώ για την παρέμβαση σου που αναδεικνύει κάπποιες επιπλέον πτυχές αυτής της φοβερής πραγματικότητας που βιώνουμε. Εύχομαι να εισακουστεί η ευχή σου για αλληλεγγύη.
Καλή Χρονιά!
@irinivergopoulou
Να είσαι καλά Ειρήνη μου Καλή Χρονιά!
Δημοσίευση σχολίου