Με αφορμή κάποιες δημόσιες πολιτικές τοποθετήσεις καλλιτεχνών ή πνευματικών ανθρώπων που γίνονται τελευταία, έχει φουντώσει πάλι ο διάλογος πάνω στο προαιώνιο αυτό ζήτημα. Σε αυτή την μεγάλη αντίφαση που πέφτουν οι άνθρωποι αυτού του χώρου. Στο να υποστηρίζουν, δηλαδή, με το έργο τους τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και της ελευθερίας και την ίδια στιγμή με το δημόσιο λόγο τους να υπηρετούν τους σκληρότερους εξουσιαστές που καταπατούν αυτές τις αξίες. Το ζήτημα είναι προαιώνιο που στενοχώρησε πριν από εμάς πολλούς συνανθρώπους μας όταν είδαν τα ινδάλματα τους να σέρνονται. Να σέρνονται πίσω από βάρβαρες αντιλήψεις και πρακτικές. Και δεν μιλάμε βέβαια για καταστάσεις όπως η σημερινή που βιώνουμε που ενώ έχει πολλά στοιχεία βαρβαρότητας κατορθώνει, με την αμέριστη στήριξη των ελεγχόμενων μίντια, να κρατάει ακόμη κάποια προσχήματα και ένα φύλλο δημοκρατίας-συκής! Μιλάμε για καταστάσεις … κρεοπωλείου και για γίγαντες του πνεύματος και της τέχνης. Ο μεγάλος νορβηγός συγγραφέας Κνουτ Χάμσουν που έγραψε την "Πείνα" αυτό το αιώνιο ανθρωπιστικό μεγαλούργημα και το 1920 τιμήθηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας, ασπάστηκε τις θεωρίες του Ναζισμού και έγινε θαυμαστής του Χίτλερ. Ο φιλόσοφος Μάρτιν Χάιντεγκερ, ο πατέρας του Υπαρξισμού που στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 συνεπήρε κάθε ανήσυχο πνεύμα και αποτέλεσε τη βάση του Χιπισμού, όχι μόνο ασπάστηκε τα ναζιστικά φληναφήματα αλλά υπηρέτησε ενεργά τον Χίτλερ από καίριο πόστο του υπουργείου παιδείας. Ο αγαπημένος μου συγγραφέας Τζων Στάϊνμπεκ που και αυτός τιμήθηκε με Νόμπελ το 1962 και που το απαράμιλλο έργο του «Τα Σταφύλια της Οργής» αποτελεί την ανατομία των συνεπειών της κρίσης του ’29 στις ψυχές και τα συναισθήματα και τον μεγάλο αγώνα για επιβίωση των φτωχών Αμερικάνων, δεν δίστασε το 1966 να ταχθεί υπέρ του πολέμου του Βιετνάμ που με τη σειρά του αποτελεί την επιτομή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Και για να το ελαφρύνουμε λίγο: θα αναφέρω και τον Κλιντ Ίστγουντ τον σκηνοθέτη των «Γεφυρών του Μάντισον» και του «Gran Torino». Σταθερά στο πλευρό των Μπους τάχθηκε υπέρ του πολέμου σε Αφγανιστάν και Ιράκ και πέρυσι στις εκλογές επιτέθηκε στον Ομπάμα γιατί δίνει λεφτά στους φτωχούς και τους άπορους! Και αυτά έτσι επί τροχάδην όσα πρωτοθυμήθηκα. Υπάρχουν και άπειρα άλλα. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Μην το ψάχνετε, κρατείστε μόνο το έργο τους, αν αξίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου